Author Topic: Podsumowanie roku 2011 (Read 13852 times)

Voice · « **on:** 2011-12-06, 18:34:40 »

Koncowka roku coraz blizej i chyba raczej nie ma co juz liczyc na jakies znaczace premiery, wiec mysle, ze spokojnie mozna zaczac podsumowywac tegoroczne wydarzenia na rynku muzycznym

Osobiscie ciezko mi wybrac w tym roku jakiegos faworyta - niestety ze smutkiem musze stwierdzic, ze nie bedzie to nowy Opeth (co jeszcze rok temu wydawalo mi sie oczywiste), ani tez Control Denied, ktorego jednak (wbrew informacjom z jesieni 2010) nie doczekalem sie w 2011.

Pokusze sie zatem na wybor paru plyt z 2011, o ktorych na pewno szybko nie zapomne:

1.Closterkeller 'Bordeaux' - doskonaly album i pierwszy Closter, ktorego lykam bez popijania w calosci. Dojrzaly, pelen emocji i piekny.
2.Obscure Sphinx 'A.I.R.' - totalnie mnie zmiazdzyli na koncercie przed TFN i na jakis miesiac zawladneli moim odtwarzaczem.
3.Riverside 'Memories In My Head' - jak dla mnie najlepszy Riverside od czasow 'REM', z jednym z najwspanialszych utworow w ich karierze ('Living In The Past').
4.Vader 'Return To The Morbid Reich' - powrot w wielkim stylu, Vader w odswiezonym skladzie nagral solidny album kipiacy nowymi pomyslami lekko skostnialego ostatnimi czasy teamu.
5.Opeth 'Heritage' - nie do konca w moim mniemaniu udany eksperyment ukochanego zespolu; milosc jest slepa, ale nie glucha.
6.Tides From Nebula 'Earthshine' - to wlasciwie dopiero poczatek mojej znajomosci z TFN, ale 'Earthshine' wypadl swietnie i na pewno jeszcze nie raz wroce do tej plyty.
7.Kat 'Bialo-czarna' - ktos jeszcze pamieta, ze to wyszlo w tym roku?

dobra plyta legendy, choc wiadomo, ze 'pracia trzy na metr' nie przeskoczy

8.Lunatic Soul 'Impressions' - Mariusza odrzuty z sesji 'I' i 'II' - nie tak porywajace jak dyptyk, ale warte uwagi.
9.My Dying Bride 'The Barghest O' Whitby' - MDB w dobrej formie, bez fajerwerkow (bo i kto tego od nich oczekuje?) ale material swietny.
10.Butterfly Trajectory 'B.T.' - najcieplej przyjety fake Opetha

Zajebiste trzy kawalki i apetyt na wiecej.

Wiecej grzechow nie pamietam, choc pewnie bylo ich znacznie wiecej. Teraz widze, ze praktycznie poza Opethem i MDB podobaly mi sie glownie plyty polskich zespolow, co chyba niezle swiadczy o naszej scenie

Koncertowo w tym roku sie nie wypowiadam, bo poza malymi klubowymi koncertami nic wiekszego nie widzialem, ale musze przyznac Vaderowi wyroznienie za zmiecenie mnie z powierzchni ziemii jak za starych dobrych studenckich czasow oraz Obscure Sphinx za wywolanie u mnie rozdziawienia paszczy przez 45 minut ich gigu.

Luksor · « **Reply #1 on:** 2011-12-07, 20:31:14 »

NajwyÂższy czas na wÂątek i cieszĂŞ siĂŞ, Âże tym razem nie ja jestem jego zaÂłoÂżycielem. Przez ostatnich kilka lat robiÂłem to sukcesywnie i pomyÂślaÂłem sobie, Âże moÂże niepotrzebne i na siÂłĂŞ wymuszam zbĂŞdny na forum temat. Ale jeÂżeli wÂątek jednak powstaÂł, wiĂŞc zapewne jest potrzebny... Ale do rzeczy. Rok 2011, w przeciwieĂąstwie do ubiegÂłego, obfitowaÂł w masĂŞ Âświetnych dla mnie albumĂłw, ktĂłre ciÂągle czĂŞsto sÂłucham z duÂżÂą przyjemnoÂściÂą. MoÂże w zestawie tym nie ma pÂłyt epokowych, jakimi swego czasu staÂły siĂŞ przykÂładowo "Lateralus” Tool czy debiut The Mars Volta, ale nie kaÂżdego roku rodzÂą siĂŞ albumy popychajÂące tak znaczÂąco muzykĂŞ rockowÂą do przodu. Mam tylko jeden maÂły problem, w przeciwieĂąstwie do kilku ostatnich lat, spoÂśrĂłd tych tegorocznych pÂłyt nie jestem w stanie wybraĂŚ tego mojego jedynego albumu roku 2011. PoniÂżej zestawienie albumĂłw, uÂłoÂżone w kolejnoÂści w jakiej je poznawaÂłem.

Keith Merrow "Awaken the Stone King" - To byÂł pierwszy tegoroczny album, ktĂłry przykuÂł mojÂą uwagĂŞ. W stu procentach gitarowa muzyka instrumentalna i co najciekawsze niewiele ekwilibrystycznych popisĂłw solowych. Masa Âświetnych, nowoczesnych metalowych riffĂłw. W Heart of the Sea Nymph moÂżna odnaleÂźĂŚ pewne echa twĂłrczoÂści Opeth.

Ulver "Wars of the Roses" – JuÂż poprzedni krÂąÂżek zat. "Shadows of the Sun" ogromnie mi siĂŞ podobaÂł i intrygowaÂł. Nie naleÂżĂŞ do grona wielbicieli formacji z okresu "Nattens madrigal – Aatte hymne til ulven i manden" - "Perdition City", a wÂłaÂśnie najbardziej przypadÂły mi do gustu dwa ostatnie opusy. Na najnowszym albumie trochĂŞ nie do koĂąca akceptujĂŞ February MMX i Stone Angels, ale wszystko to co dzieje siĂŞ pomiĂŞdzy nimi przyprawia mnie o gĂŞsiÂą skĂłrkĂŞ i jest najprawdziwszÂą ucztÂą dla zmysÂłĂłw i duszy.

Travellers "A Journey Into The Sun Within" – Nigdy specjalnie nie byÂłem entuzjastÂą twĂłrczoÂści ani Collage, ani solowej Wojtka Szadkowskiego, a tu taka pÂłyta. Znakomite kompozycje, Âświetnie zaaranÂżowane i zagrane, a ponad tym wszystkim niesamowity gÂłos Robin.

Symphony X "Iconoclast" – Poprzedni studyjny album ("Paradise Lost") spowodowaÂł, Âże trochĂŞ straciÂłem dla formacji serce. Niewiele pomĂłgÂł koncert zagrany na warszawskim Torwarze. Ale nowa pÂłyta znowu wstrzeliÂła siĂŞ we mnie. Nie ma co prawda na niej jakichÂś niesamowitych i monumentalnych kompozycji na miarĂŞ Accolade czy Divine Wings of Tragedy, ale raczej takie prostsze, mocno osadzone metalowe granie. Masa Âświetnych riffĂłw, znakomitych solĂłwek i zapadajÂących w pamiĂŞĂŚ melodii, okraszonych genialnym gÂłosem Rusela Allena. I co najwaÂżniejsze, grupa daÂła sobie spokĂłj z power metalem. Owszem, na albumie moÂżna odnaleÂźĂŚ jakieÂś jego echa, ale w dawce przeze mnie tolerowanej.

Riverside "Memories in My Head" – Bardzo mi odpowiada taka formuÂła Riversidowej twĂłrczoÂści. Poziom przynajmniej europejski.

[wreath] "Serpent Moves" – Najtrudniej jest pisaĂŚ o muzyce osĂłb, ktĂłre znam osobiÂście, lubiĂŞ i szanujĂŞ. PamiĂŞtam, gdy MichaÂł niegdyÂś tam udostĂŞpniÂł nam licealno-prywatkowy koncert domowy, a Tomek opeciany cover... ChÂłopaki poszli mocno do przodu i obecne prezentujÂą siĂŞ juÂż caÂłkiem dojrzale i wÂłaÂściwie sÂą wolni od obcych wpÂływĂłw. MateriaÂł prezentuje siĂŞ naprawdĂŞ imponujÂąco. ÂŚwietne kompozycje, bardzo dobre i klarowne brzmienie. MoÂże tylko w dwĂłch, trzech miejscach (juÂż jakiÂś czas nie sÂłuchaÂłem) gitarowe solĂłwki wywoÂłujÂą lekkie uczucie borowania zĂŞbĂłw, ale takie pĂłÂłprofesjonalnie brzmiÂące patenty pojawiaÂły siĂŞ takÂże na dwĂłch pierwszych albumach studyjnych Riverside i przy caÂłoÂści to naprawdĂŞ maÂło istotny drobiazg.

Butterfly Trajectory (EP 2011) – Ogromnie imponujÂący polski debiut. NiezwykÂłe energetyczne granie, ktĂłre najzwyczajniej w Âświecie mnie rozsadza.

Vader "Welcome to the Morbid Reich" – ZespĂłÂł po raz kolejny po roszadach personalnych wyszedÂł obronnÂą rĂŞkÂą. Peter pozyskaÂł do skÂładu jednego z najlepszych krajowych gitarzystĂłw rockowych czyli PajÂąka oraz na czas sesji PawÂła za bĂŞbnami (ogromna szkoda, Âże jego sytuacja rodzinna nie pozwala kontynuowaĂŚ wspĂłÂłpracy) i wyszÂła im niesamowita i potĂŞÂżna pÂłyta. MyÂślĂŞ, Âże znowu odsadzili Behemotha o kilka dÂługoÂści.

Dream Theater "A Dramatic Turn of Events" – Imho najrĂłwniejszy album od czasĂłw ToT i pomimo tego, Âże nie ma tu kompozycji wybitnych na miarĂŞ Octavarium czy In the Presence of Enemies (pt.1&2), to jednak albumu sÂłucham z ogromnÂą i nieskrywanÂą przyjemnoÂściÂą.

Opeth "Heritage" – Bardzo dobry album. Bartek wielokrotnie pisaÂł, Âże irytuje go tytuÂłowy wstĂŞp. Mnie wrĂŞcz przeciwnie. Bardzo fajnie wprowadza w album, niczym czoÂłĂłwka z tytuÂłem i obsadÂą w filmie. Generalnie album odbieram jako takÂą wÂłaÂśnie opowieÂśĂŚ filmowÂą (najwiĂŞksze skojarzenia z "Lokatorem" PolaĂąskiego). Uwielbiam na nim te bardziej zÂłoÂżone kompozycje: The Devil's Orchard, I Feel the Dark, Nepenthe, HĂ¤xprocess i Famine. Te trzy ostatnie tworzÂą razem niesamowitÂą i przepysznÂą suitĂŞ. MogĂŞ sÂłuchaĂŚ na okrÂągÂło. Niestety nie obyÂło siĂŞ bez muzyki jakby popelinÂą szytej czyli Pyre, The Lines in My Hand, Slither i w duÂżej mierze Folklore, ale mimo to albumu sÂłucha siĂŞ bardzo dobrze i byĂŚ moÂże wymienione kawaÂłki zgrabnie uzupeÂłniajÂą zawartoÂśĂŚ, dziĂŞki czemu intryguje mnie ta jakby opowieÂśĂŚ filmowa i nie ma mowy o przeroÂście formy nad treÂściÂą. Jedyne czego bym nie chciaÂł w przyszÂłoÂści, to kolejnego takiego, w takich barwach stworzonego albumu. Niech to bĂŞdzie taki jednorazowy skok w bok.

Steven Wilson "Grace for Drowning" - MyÂślĂŞ, Âże odrobinĂŞ sÂłabszy od "Insurgentes" i trochĂŞ przydÂługi, choĂŚ to niby dwa albumy w jednym, ale mimo wszystko sÂłucha mi siĂŞ wybornie. I znowu najlepiej mi wchodzÂą te najtrudniejsze i pokombinowane dÂźwiĂŞki, ale caÂła ta popowa reszta bardzo urzekajÂąca i Âświetnie rĂłwnowaÂżÂąca caÂłoÂśĂŚ.

Coma (czerwony album) – Bardzo prosty stosunkowo jak na nich album, ale mimo wszystko nadal pozostajÂą jednym z najbardziej pÂłodnych artystycznie tworĂłw na polskiej estradzie.

Junius "Reports from the Threshold of Death" – Najbardziej urzeka mnie tymi skojarzeniami z ukochanym "Night is the New Day" Katatonii. Obawiam siĂŞ tylko, Âże w Polsce przejdzie bez echa. PrĂłbowaÂłem zainteresowaĂŚ albumem kilka osĂłb w polskiej branÂży, ale pĂłki co bez rezultatĂłw...

Animals as Leaders "Weightless" – Uwielbiam takie wyÂśmienite gitarowe wymiatanie. Wymiatanie, ale niebezduszne, a wÂłaÂśnie mocno uduchowione. WspaniaÂła hybryda djent metalu i fussion.

Airbag "All Rights Removed" - Na dobrÂą sprawĂŞ to takie wspĂłÂłczesne okoÂłopopowe przynudzanie i gdyby nie dÂługaÂśny Homesick I-III machnÂąÂłbym na album rĂŞkÂą, ale dziĂŞki takim wÂłaÂśnie kompozycjom, moÂżna siĂŞ rozpÂływaĂŚ w muzyce.

Joseph Magazine "Night of the Red Sky" – Na poczÂątku nie do koĂąca byÂłem przekonany. Za duÂże skojarzenia z muzÂą Teatru MarzeĂą. Ale po jakimÂś czasie przestaje siĂŞ to dostrzegaĂŚ. Album taki trochĂŞ w filmowej estetyce szczeciĂąskiego Lebowski. W sumie kolejny imponujÂący polski debiut.

Septicflesh "The Great Mass" - Kapitalne poÂłÂączenie potĂŞÂżnego death-black-gitarowego grania z brzmieniami orkiestrowymi. Otwarcie pÂłyty trochĂŞ w stylu "Destiny" Stratovarius, ale szybko rozwija siĂŞ w innym kierunku. PiĂŞkna, monumentalna pÂłyta z potĂŞÂżnym, monumentalnym brzmieniem.

JeÂżeli chodzi o wydawnictwa DVD to w tym roku wyrĂłÂżniam jedynie:
- Metallica, Slayer, Megadeth, Anthrax "The Big Four: Live from Sofia, Bulgaria"
- AC/DC "Let There Be Rock"

A ze spĂłÂźnionych, przegapionych w latach ubiegÂłych premier, to znakomity "Blood" OSI. Gdyby nie "herytydÂźowy fejk" czyli Stockholm z wokalem Akerfeldta, do tej pory nie miaÂłbym pojĂŞcia, co mi po drodze umknĂŞÂło. To wÂłaÂśnie na tym albumie, w przeciwieĂąstwie do nowego Opeth, genialnie poÂłÂączono retro lat 70. ze wspĂłÂłczesnÂą scenÂą metalowo-rockowÂą.

Edit: uzupeÂłniam moje zestawienie o Devin Townsend "Deconstruction" i Haken "Visions", o ktĂłrych pisaÂłem kilka postĂłw niÂżej (pĂłÂźniej).

Luksor · « **Reply #2 on:** 2011-12-07, 22:59:50 »

Quote from: Luksor on 2011-12-07, 20:31:14

Junius "Reports from the Threshold of Death"... Obawiam siĂŞ tylko, Âże w Polsce przejdzie bez echa. PrĂłbowaÂłem zainteresowaĂŚ albumem kilka osĂłb w polskiej branÂży, ale pĂłki co bez rezultatĂłw...

A jednak chyba coÂś zaskoczyÂło. Ciekawe czy takÂże Kosiak zwrĂłciÂł na nich uwagĂŞ?

Unas · « **Reply #3 on:** 2011-12-08, 00:29:07 »

U mnie jak zwykle podziaÂł na kraj i zagranicĂŞ oraz rĂłÂżne zawody muzyczne. Natomiast chciaÂłem zaczÂąĂŚ od czegoÂś innego. Od podziĂŞkowania dla Luksora za zaliczenie naszej pÂłyty to grona jego tegorocznych ulubieĂącĂłw.

To naprawdĂŞ wielkie wyrĂłÂżnienie kiedy ciĂŞÂżko nad czymÂś pracujesz, a potem ktoÂś kogo lubisz i bardzo szanujesz uwaÂża to za wyjÂątkowe. SzczegĂłlnie dziĂŞkujĂŞ Ci za sÂłowa o wolnoÂści od obcych wpÂływĂłw. Trudno byĂŚ bardziej dumnym.

A teraz po kolei najpierw Polska. KolejnoÂśĂŚ jest arcyobojĂŞtna:

Azarath - Blasphemer's Malediction -> black death metalowa srogoÂśĂŚ najwyÂższej klasy. Ten album jest autentycznie nawiedzony, peÂłen nienawiÂści i okrutnego dostojeĂąstwa. Jest w nim kilka takich momentĂłw, Âże autentycznie staje serducho. WczeÂśniej to byÂł okrutny zespĂłÂł, a teraz jest teÂż okrutnie wysmakowany. Under The Will of The Lord

Decapitated - Carnival is Forever -> bardzo mocno wyczekany przeze mnie powrĂłt w najlepszym mozliwym stylu. Odarty do biaÂłej koÂści death metal o klasycznym technicznym brzmieniu. Moim zdaniem tak brzmi Death zderzony z Meshuggah, opatrzony wielkim doÂświadczeniem Vogga. Misternie skontruowany, peÂłen bezpoÂśredniej, ale nie zezwierzĂŞconej agresji. WspaniaÂły surowy hoÂłd dla zmarÂłego Vitka. I ironiczne teksty Jarka Szubrychta jako wisienka na torcie. A View From a Hole

Deriglasoff - NoÂże -> jak dla mnie taki powinien byĂŚ nowy album KNÂŻ. Surowy, mocno motoryczny rock na transowej stopie, wsparty wspaniaÂłym basem i ciepÂłym gÂłosem Olafa. ÂŚwietne kompozycje, proste ale przejmujÂące teksty i uchwycony prawdziwie polski duch. Zabawny, refleksyjny i bardzo mĂŞski album. Maratoner

Kombajn Do Zbierana Kur Po Wioskach - Karmelki i Gruz -> bardzo adekwatny tytuÂł opisujÂący surowÂą, gitarowÂą muzykĂŞ, ubranÂą w melancholijny klimat dotychczasowych dokonaĂą Kombajnu. Bardzo dojrzaÂła pÂłyta, peÂłna pozornie abstrakcyjnych refleksji, ale tylko pozornie. PiĂŞkna, noisowa podrĂłÂż po zakamarkach polskiej jesieni. Na dÂługo zostaje w gÂłowie. Dubrovnik

ÂŁona i Webber - Cztery i PĂłÂł -> panowie jak zwykle w najwyÂższej formie. Ironiczny i ciĂŞty rap ÂŁony poÂłÂączony z arcynowoczesnymi i wchodzÂącymi mocno w serce bitami Webbera. DojrzaÂły hip hop pozbawiony moÂże mÂłodzienczego ognia, za to bogaty doÂświadczeniem i muzycznÂą erudycjÂą swoich twĂłrcĂłw. Nie Pytaj Nas

Parias - Parias -> z blokersowskiego rapu moÂże wyrosnÂąĂŚ wiele rzeczy, ale przewaÂżnie nic dobrego. Ale kiedy ma siĂŞ 30kilka lat to ma siĂŞ w gÂłowie i w Âłapach wiĂŞcej, za to nadal moÂżna byĂŚ buntownikiem, ktĂłry widzi i opisuje rzeczywistoÂśĂŚ takÂą jaka jest naprawdĂŞ, a nie to co pokazujÂą media, lub tym co siĂŞ wydaje. Takie jest Parias czyli poÂłowa Molesty + Eldo. SÂą twarde jak betonowe Âściany bity i duszny klimat gorzkiego rozliczenia ze Âświat. SÂą mocne teksty, ktĂłre naprawdĂŞ kÂładÂą na Âłopaty. Jest hip hop najwyÂższej klasy. Parias

Tomasz BudzyĂąski - OsobliwoÂści - dÂługo mi zajĂŞÂło przyzwyczajenie siĂŞ do tej pÂłyty. W porĂłwnanie z kipiÂącÂą smutnym bogactem "LunÂą", ta pÂłyta jest niemal ascetyczna. PojedyĂącze ciche bity, plumkanie instrumentĂłw i jeszcze oszczĂŞdniejsze wokalizy Budzego. Jak zwykle specyficzne teksty, ktĂłre tym razem nie zostawiajÂą niestety Âżadnej nadziei. Bardzo ciĂŞÂżka do uniesienia i bardzo trudna do odrzucenia (jeÂśli siĂŞ jÂą przyjmie) pÂłyta. Muzycznie? Minimal jazz, ambient industrial, nawet echa Killing Joke. Jest siĂŞ czego obawiaĂŚ. MaÂła ÂŚmierĂŚ

Vader - Welcome To Morbid Reich -> wielki powrĂłt Vadera, najlepsza pÂłyta od czasĂłw Revelations (jeÂśli nie liczymy Art of War), PajÂąk jest wÂłaÂściwym partnerem dla Petera i wierzĂŞ Âże ten smakowity klasyczny kÂąsek to poczÂątek powrotu na najwyÂższe podium. SzczegĂłlnie jeÂśli zderzymy to z ostatnimi Morbidami. Klasyczny vaderowski death podany tak Âże nie mam pytaĂą. The Black Eye

A teraz Âświat:

Devin Townsend - Deconstruction -> jeÂśli ktoÂś tĂŞskniÂł za SYL to jednak zÂły adres. Za to mamy do czyneinia z arcybombastycznym, czasami niemal wrĂŞcz kuriozalnym metalem o charakterystycznym dla Devina poczuciu humoru. Jest to bardziej jak jakiÂś obÂłÂąkany teatr czy pociÂąg pĂŞdzÂący z niesmaowitÂą prĂŞdkoÂściÂą. JednoczeÂśnie sÂą tu wspaniaÂłe melodie, obÂłĂŞdne wokalizy, bogactwo brzmieĂą i po prostu przekrĂłj przez caÂłÂą nowoczesnÂą ekstremalnÂą muzykĂŞ w najbardziej przegiĂŞtej formie. CiĂŞÂżko to przeÂłknÂąĂŚ na raz, ale ja siĂŞ nie mogĂŞ oderwaĂŚ. Juular

Krisiun - The Great Execution -> ten sam przypadek co Vader, zespĂłÂł postanowiÂł zagraĂŚ kladycznÂą dla siebie, iontenstywnÂą pÂłytĂŞ i wÂłoÂżyĂŚ w to caÂłe serce. Efekt jest piorunujÂący. The Extremist

King Crimson - A Scarcity of Miracles -> i niech mi ktoÂś powie, Âże to nie jest pÂłyta KrĂłla. Nie liczÂąc braku ciĂŞÂżkiego riffowania to czuĂŚ tu ducha KrĂłla na kilometr. Jest to wysmakowane ale nie pretensjonalne. PeÂłne pasji granie, dojrzaÂłych muzykĂłw, ktĂłrzy wyciÂągajÂą na wierzch piĂŞknÂą esencjĂŞ swojej muzyki, bez koniecznoÂści udawania czegokolwiek. MoÂże zbyt to wszystko oniryczne, ale mam to w nosie. A Scarcity of Miracles

Mastodon - The Hunter -> kolejny wielki album AmerykanĂłw, bĂŞdÂący logicznÂą wypadkowÂą ostatnich 3 albumĂł i amerykaĂąskiego starego hard rocka. SÂą przebojowi i nigdy nie dajÂą zatrzymaĂŚ siĂŞ kaskadzie swoich pomysÂłĂłw. Pasja bije z nich na 100 kilometrĂłw, a Âłby i tak siĂŞ obcinajÂą przy samej szyi. Dla "All The Heavy Lifting" warto daĂŚ siĂŞ pokroiĂŚ. All The Heavy Lifting

Opeth - Heritage -> jednak mimo wszystko. Tak wiele powiedziano o tym albumie, ale nadal mnie wciÂąga w ten swĂłj niedookreÂślony klimat gdzie pomysÂły wybuchajÂą nagle i rozpÂływajÂą siĂŞ w odmĂŞtach ciszy. Jest to a zarazem nie jest to Opeth i mimo wielu usilnych staraĂą nie zdoÂłaÂł mi siĂŞ znudziĂŚ. Jest wiĂŞc na wÂłaÂściwym miejscu, ale mam nadziejĂŞ, Âże dalej juÂż nie pĂłjdÂą w tÂą stronĂŞ. <nigga please...>

Spetic Flesh - The Great Mass -> juÂż siĂŞ nachwaliÂłem tej pÂłyty i powtarzaÂł siĂŞ nie bĂŞdĂŞ. Jednym sÂłowem: dzieÂło. Theriantrophy

Submotion Orchestra - Finest Hour -> nie wiem jak to nazwaĂŚ, jazz dub z wokalistkÂą Bonobo na wokalu? MoÂże tak pasowaĂŚ. Muzyka peÂłna klasy, erotyczna i melancholijna zarazem, peÂłna ciepÂła, jesienna, zagrana z wielki uczuciem, a jednoczeÂśnie mogÂąca siĂŞ podobaĂŚ tym co lubiÂą konserwatorium w muzyce. Jest peÂłna klasy, jak elegancka dama z bogatym uczuciowym wnĂŞtrzem. Prawdziwy muzyczny skarb dla tych co kochajÂą kobiecy wokal i bas. Suffer Not

Ulcerate - The Destroyers of All -> jak dla mnie jest to ostatni death metalowy zespĂłÂł, ktĂłry wymyÂśliÂł w tej muzyce coÂś nowego. Dysonanse z pograniczna Neurosis i Deathspell Omega poÂłÂączone z niewiarygodnÂą technikÂą i wyczuciem kompozycji, ktĂłre pÂłynÂą niczym strumieĂą lawy. Nie ma tu wbrew pozorom wielkich prĂŞdkoÂści, jest za to paranoiczny klimat i poczucie obcowania z czymÂś wielkim i przeraÂżajÂącym. Ta pÂłyta to dowĂłd na to jak niewiarygodnÂą droga przeszÂła ta muzyka od czasu "Seven Churches". Beneath

Virus - The Agent That Shapes The Desert -> o tym albumie teÂż juÂż wiele pisaÂłem, jest oryginalny, piĂŞkny, psychodeliczny i kropka. The Dead Cities of Syria

W tym roku do dupy byÂło z porzÂądnÂą elektronicznÂą muzykÂą nie liczÂąc kolaboracji epek Buriala. Nie krĂŞci mnie niestety witch house ani juke house. ByÂło teÂż wiele zacnych pÂłyt, ktĂłre nie trafiÂły na listĂŞ, bo nie byÂła aÂż tak wybitne, albo byÂły z innych lat. Kto chce niech je sprawdza. Ja sÂłĂłw na wiatr nie rzucam.

Luksor · « **Reply #4 on:** 2011-12-08, 06:08:32 »

Quote from: Unas on 2011-12-08, 00:29:07

...podziĂŞkowania dla Luksora za zaliczenie naszej pÂłyty to grona jego tegorocznych ulubieĂącĂłw.

Cierpliwie czekam na nabycie albumu w oryginale, byĂŚ moÂże w piĂŞknym digipacku...

bts · « **Reply #5 on:** 2011-12-08, 08:24:39 »

Quote from: Luksor on 2011-12-07, 20:31:14

Junius "Reports from the Threshold of Death" â Najbardziej urzeka mnie tymi skojarzeniami z ukochanym "Night is the New Day" Katatonii. Obawiam siĂŞ tylko, Âże w Polsce przejdzie bez echa. PrĂłbowaÂłem zainteresowaĂŚ albumem kilka osĂłb w polskiej branÂży, ale pĂłki co bez rezultatĂłw...

O proszę! Widzę, że zaskoczyło

Jesli nie Znasz jeszcze to gorąco polecam poprzedni album "The Martyrdom of a Catastrophist". Przewspaniały, chwytający za serce koncept album. Wydaje mi się, że nawet nieco lepszy niż ostatni krążek (choć podobieństw do Katatonii na nim raczej nie Uświadczysz). No i poprzednie epki. Jaram się kompletnie wszystkim co wyszło spod palcĂłw tych brodatych panĂłw. Moim zdaniem zespĂłł jest mocno niedoceniany nie tylko w Polsce. U nas grali już dwukrotnie, za każdym razem fenomenalnie! Jedynie publika koncertowa składała się z max kilkudziesięciu osĂłb, co było jednak strasznie smutne.

Moje TOP 12 (kolejność nieprzypadkowa):

1. MASTODON - THE HUNTER
2. OPETH - HERITAGE
3. DREAM THEATER - A DRAMATIC TURN OF EVENTS
4. MOGWAI - HARDCORE WILL NEVER DIE, BUT YOU WILL
5. SYMPHONY X - ICONOCLAST
6. MORNE - ASYLUM
7. JUNIUS - REPORTS FROM THE THRESHOLD OF DEATH
8. JOE BONAMASSA - DUST BOWL
9. EVERGREY - GLORIOUS COLLISION
10. LIGHT BEARER - LAPSUS
11. TOMBS - PATH OF TOTALITY
12. PAIN OF SALVATION - ROAD SALT TWO

Uzasadnienia nie piszę, bo nie skończę przed wyjściem z roboty

Orka_Opeth · « **Reply #6 on:** 2011-12-08, 17:49:46 »

Tak jak powiedziaÂł Jacek , bardzo bardzo duÂżo dobrych/Âświetnych albumĂłw zostaÂło wydanych w tym roku.

Moja TOP 10:

1. Steven Wilson - Grace for Drowning - ALBUM ROKU
2. Riverside - Memories in My Head - SREBRNY MEDAL!
3. Opeth - Heritage - BrÂąz dla idoli

4. Between the Buried and Me - The Parallax: Hypersleep Dialogues
5. Dream Theater - A Dramatic Turn Of Events
6. Tommy Giles Rogers - Pulse - Metal Blade
7. King Crimson - A Scarcity of Miracles
8. Animals As Leaders - Weightless
9.Coma - Czerwony Album
10.Unexpect - Fables of the Sleepless Empire

Hieronim_Berbelek · « **Reply #7 on:** 2011-12-08, 17:58:59 »

Rok caÂłkiem niezÂły pod kÂątem iloÂści i jakoÂści premier, w mojej ocenie lepszy od ubiegÂłego. ÂŚledzenie nowoÂści wychodzi mi raczej kiepsko, ale z pomocÂą forum dajĂŞ radĂŞ. PoniÂżej kolejnoÂści brak.

Opeth Heritage - jeden z dwĂłch najbardziej wyczekiwanych przeze mnie albumĂłw roku, kiedy opadÂła euforia pt "NOWY OPETH!", okazaÂł siĂŞ byĂŚ niezÂłym, ale nie zachwycajÂącym eksperymentem. Jak juÂż pisaÂłem kilka razy, pÂłyta mi siĂŞ podoba, ale niestety najlepsze fragmenty sÂą doÂśĂŚ maÂło oryginalne, zapoÂżyczone. Poza tym poskÂładanie utworĂłw z fragmentĂłw - w pewnym momencie myÂślaÂłem, Âże to do mnie trafia, jednak trochĂŞ to koÂślawe. TrochĂŞ by to pasowaÂło do wÂątku o albumie, ale wykorzystam podsumowanie roku do wyraÂżenia swojej jako tako ostatecznej (na razie) opinii. PÂłyta dobra, ale nie rewelacyjna i trochĂŞ zawĂłd.

Decapitated Carnival is Forever - nie spodziewaÂłem siĂŞ po nich tak mocnego powrotu. Muzyka najwyÂższej prĂłby, technicznie doskonaÂła i niepozbawiona ambicji. Wieje ÂświeÂżoÂściÂą w gatunku, w ktĂłrym zdawaÂłoby siĂŞ, Âże wszystko zostaÂło powiedziane.

My Dying Bride The Barghest O' Whitby - zgodzĂŞ siĂŞ z Voicem: dowĂłd Âświetnej formy MDB, przebijajÂący teÂż tegorocznÂą "EvitĂŞ" klimatem, a poza tym wywoÂłuje u mnie skojarzenia ze starym okresem "TLTS"

Steven Wilson Grace for Drowning - drugi najbardziej oczekiwany album roku, nie powaliÂł mnie na kolana, ale nie zawiĂłdÂł tak jak Opeth. W zasadzie po szumnych zapowiedziach, magicznym trailerze w postaci "Raider Prelude" i "Track One" oraz wysoko ustawionej poprzeczce przez Insurgentes mogĂŞ powiedzieĂŚ, Âże nie sprostaÂł moim wysokim oczekiwaniom, ale zdecydowanie przekonaÂł. Tak jak na Opecie jest tu trochĂŞ odÂświeÂżonych zagrywek, ale wszystko to podane z jakimÂś wiĂŞkszym smakiem i wizjÂą umacnia mojÂą wysokÂą opiniĂŞ o SW i pozwala czekaĂŚ na kolejne dobre wydawnictwa.

Joe Bonamassa Dust Bowl - co tu duÂżo pisaĂŚ: Bonamassa w szczytowej dyspozycji, klasyczny i wirtuozerski.

Vader Welcome to the Morbid Reich - kolejna miÂła niespodzianka. Po Âśrednim Necropolis Vader rozÂłoÂżyÂł mnie na Âłopatki nowÂą pÂłytÂą. Niesamowicie rĂłwna i spĂłjna pÂłyta, Âświetne riffy i unisona. KawaÂł klasycznego, ale zagranego w wyÂśmienity sposĂłb metalu. Peter pokazaÂł klasĂŞ i udowodniÂł, Âże jest w Âświatowej czoÂłĂłwce, a w kraju nie ma sobie rĂłwnych.

R.E.M. Collapse into Now - nie naleÂżĂŞ do zagorzaÂłych fanĂłw Stipe'a i spĂłÂłki, ale tegoroczna pozycja poÂżegnalna zrobiÂła na mnie duÂże wraÂżenie. Niby nic, ale jednak wiĂŞkszoÂśĂŚ tych kawaÂłkĂłw jest po prostu Âświetna.

Tori Amos Night of Hunters - dla mnie pÂłyta roku. Inteligentne uÂżycie standardĂłw muzyki klasycznej, w doskonaÂłym wykonianiu Tori i do tego ten "leÂśny" klimat... MĂłgÂłbym pisaĂŚ dÂługo, jednak o tej muzyce pisaĂŚ nie naleÂży, naleÂży jej sÂłuchaĂŚ.

Luksor · « **Reply #8 on:** 2011-12-08, 18:35:55 »

Quote from: Unas on 2011-12-08, 00:29:07

Devin Townsend - Deconstruction...

CaÂłkiem o nim zapomniaÂłem. IntrygujÂący album. Ale tylko "Deconstruction", bo "Ghost" niezbyt mi podszedÂł...

Hieronim_Berbelek · « **Reply #9 on:** 2011-12-08, 21:13:11 »

Quote from: Luksor on 2011-12-08, 18:35:55

Quote from: Unas on 2011-12-08, 00:29:07
Devin Townsend - Deconstruction...
CaÂłkiem o nim zapomniaÂłem. IntrygujÂący album. Ale tylko "Deconstruction", bo "Ghost" niezbyt mi podszedÂł...

Heh, mi na odwrĂłt

ale teÂż mi umknÂąÂł, choĂŚ myÂślaÂłem o nim zaczynajÂąc pisaĂŚ.

Luksor · « **Reply #10 on:** 2011-12-08, 21:32:50 »

A tak btw. moÂżna juÂż braĂŚ udziaÂł w plebiscytach "Teraz Rock" i "Nocy Muzycznych PejzaÂży".

Luksor · « **Reply #11 on:** 2011-12-10, 17:11:12 »

Rok 2011 powoli dobiega koĂąca i wydawaÂłoby siĂŞ, Âże nic juÂż nie moÂże zaskoczyĂŚ, a tu kolejna miÂła niespodzianka czyli "Visions" Haken. Albumu sÂłucham co prawda dopiero trzeci lub czwarty dzieĂą, ale juÂż wiem, Âże bĂŞdĂŞ do niego chĂŞtnie wracaÂł i tym samym wchodzi do grona moich ulubionych pozycji tego roku. ZespĂłÂł muzycznie porusza siĂŞ w krĂŞgach okoÂło-metalowo-progresywnych. PÂłyta z kaÂżdym przesÂłuchaniem wciÂąga coraz bardziej i obecnie duszÂą mojÂą zawÂładnÂąÂł Nocturnal Conspiracy - przepiĂŞkna i co najwaÂżniejsze, nieprzekombinowana kompozycja.

Orka_Opeth · « **Reply #12 on:** 2011-12-10, 19:06:52 »

Ojj tak Jacku ta pÂłyta wydaje siĂŞ byĂŚ bardzo ciekawa ( sÂłuchaÂłem dopiero 1 raz)

ja natomiast zapomniaÂłem dodaĂŚ ( gdzieÂś okoÂło 5-6 miejsce ) Lunatic Soul Impressions... Kolejny Âświetny album Dudy , ahhh to Riverside i spĂłÂłka na mnie dziaÂła .....

Stansfield · « **Reply #13 on:** 2011-12-27, 12:10:22 »

Dla mnie pÂłytÂą roku jest zdecydowanie Prefuse 73 - The Only She Chapters (tagowany jako glitch, jak dla mnie bardzo ÂświeÂżo i oryginalnie brzmiÂąca eksperymentalna elektronika), album mocno niedoceniany, byĂŚ moÂże dlatego, Âże dla autora jest to znaczÂąca zmiana stylistyki i albumu sÂłuchajÂą gÂłĂłwnie hiphopowcy. Polecam fanom Fennesza.

Inne bardzo dobre pÂłyty z tego roku to:
Tim Hecker - Ravedeath, 1972 (experimental, drone)
Natural Snow Buildings - Waves of the Random Sea (j.w.)
Sonic Youth - SYR 9: ‘Simon Werner a disparu’ bande originale du film (byĂŚ moÂże najfajniejsza gitarowa pÂłyta roku)
Gang Gang Dance - Eye Contact (electro-avant garde)
Com Truise - Galactic Melt (chill wave, esencja wyciÂągniĂŞta z klimatu lat 80.)
Fennesz + Sakamoto - Flumina (piano z szumem, very najs)
Cynic - Carbon-Based Anatomy (chyba jedyny obok Opeth progmetalowy zespĂłÂł ktĂłry nie bije zdechÂłego konia)

Kompletnie rozczarowaÂł mnie Mastodon, nowy Opeth jest ok, ale tylko ok. Generalnie, nawet biorÂąc pod uwagĂŞ zmiany w moim guÂście, myÂślĂŞ Âże w ciĂŞÂżko-progresywnym graniu jest stagnacja i nic ÂświeÂżego ani oryginalnego ten gatunek nie urodziÂł. Trudno mi sobie nawet wyobraziĂŚ, czym mogÂłyby mnie zaskoczyĂŚ nowe pÂłyty Toola i Meshuggi, ktĂłre wyjdÂą w przyszÂłym roku.

CiĂŞÂżkie granie przoduje za to w produkowaniu wszelkiej maÂści chÂłamu. W rywalizacji o tytuÂł gniota roku Lou Reed z MetallicÂą minimalnie wygrywajÂą z dubstepowym albumem Korna. Po usÂłyszeniu tych "dzieÂł" naprawdĂŞ zaczynam wierzyĂŚ w to Âże rock is dead. JeÂśli chodzi o gitarowe granie to szkoda czasu na sprawdzanie nowych rzeczy, lepiej pogrzebaĂŚ w latach 60. i 70.

OczywiÂście nie ÂśledzĂŞ jakoÂś super dokÂładnie Âżadnej konkretnej sceny wiĂŞc na pewno coÂś fajnego mi umknĂŞÂło.

Hieronim_Berbelek · « **Reply #14 on:** 2011-12-27, 18:09:07 »

Serio myÂślisz Âże nowy Tool siĂŞ ukaÂże? Bo ja jakoÂś w to wÂątpiĂŞ, choĂŚ chciaÂłbym siĂŞ myliĂŚ. A w zasadzie juÂż 10,000 Days nie byÂło specjalnie odkrywcze i w duÂżym stopniu bazowaÂło na poprzednich pÂłytach. Co do Meshuggah, to teÂż ciĂŞÂżko mi sobie wyobraziĂŚ Âżeby nagrali coÂś przeÂłomowego, spodziewam siĂŞ raczej bardzo solidnej porcji muzyki. Stagnacja w metalu/rocku progresywnym jest doÂśĂŚ wyraÂźna, ale inne gatunki teÂż jakoÂś specjalnie nie idÂą do przodu. Takie czasy. Nie zmienia to jednak faktu, Âże nawet jeÂśli nie powstajÂą kamienie milowe na miarĂŞ The Dark Side of the Moon czy Reign in Blood, to nie jest wcale Âźle i trochĂŞ dobrej muzyki wciÂąÂż powstaje i pozostaje siĂŞ tym cieszyĂŚ

Mourner's Corner

News:

Author Topic: Podsumowanie roku 2011 (Read 13852 times)

Voice

Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

Unas

Odp: Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

bts

Odp: Podsumowanie roku 2011

Orka_Opeth

Odp: Podsumowanie roku 2011

Hieronim_Berbelek

Odp: Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

Hieronim_Berbelek

Odp: Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

Luksor

Odp: Podsumowanie roku 2011

Orka_Opeth

Odp: Podsumowanie roku 2011

Stansfield

Odp: Podsumowanie roku 2011

Hieronim_Berbelek

Odp: Podsumowanie roku 2011