Author Topic: Newsy ogĂłlne (Read 223898 times)

Luksor · « **Reply #270 on:** 2012-02-28, 07:39:06 »

Quote from: MaÂły Leksykon Wielkich ZespoÂłĂłw

Nowy frontman Queen
Grupa Queen podaÂła nazwisko wokalisty, ktĂłry weÂźmie udziaÂł w planowanym na lato br. wielkim Âświatowym tournee. Jest nim Adam Lambert, z ktĂłrym Brian May i Roger Taylor wystÂąpili w finale programu American Idol w 2009 roku, a takÂże kilka miesiĂŞcy temu w trakcie wrĂŞczania europejskich nagrĂłd MTV.

Voice · « **Reply #271 on:** 2012-02-28, 10:37:48 »

Duzy blad. Powinni byli wybrac tego goscia: klik, klik i jeszcze jeden klik.

Callahan · « **Reply #272 on:** 2012-02-28, 14:41:34 »

To teÂż byÂłby bÂłÂąd. Ten zespĂłÂł powinien byÂł zakoĂączyĂŚ dziaÂłalnoÂśĂŚ zarĂłwno koncertowÂą, jak i zwiÂązanÂą z nagrywaniem nowego materiaÂłu, po wydaniu Made in Haeven. Jak sobie chcÂą odgrzewaĂŚ kotlety czy nawet nagrywaĂŚ coÂś nowego, to niech nie robiÂą tego pod szyldem Queen, bo jak na razie NIC z tego, co zrobili nie nadawaÂło siĂŞ do sÂłuchania. Ten Adam Lambert jest zupeÂłnie tragiczny, meczy jak koza. A ten goÂśĂŚ od Voice'a z kolei brzmi o wiele lepiej, ale to tylko kalka Freddiego, przypominajÂąca go bardzo, ale jednak z duÂżo delikatniejszym gÂłosem.

Serio, nie miaÂłbym nic przeciwko, gdyby robili sobie co chcÂą z tÂą muzykÂą, ale nie jako Queen, Queen+ czy cokolwiek z Queen w nazwie, bo to jest niestety tylko poÂłowa tego zespoÂłu, w dodatku 20 lat starsza wzglĂŞdem ostatniego okresu swojej ÂświetnoÂści.

:Wreath: · « **Reply #273 on:** 2012-02-28, 17:08:39 »

to moÂże.. King?

a tak serio to po prostu skok na kasĂŞ i prĂłba znalezienia poÂłÂączenia z mÂłodym pokoleniem poprzez talent show.. teÂż uwaÂżam, Âże to powinni juÂż odpuÂściĂŚ, ale emerytura sama siĂŞ nie zarobi a podejrzewam, Âże granie dla wielkich publicznoÂści teÂż jest uzaleÂżniajÂące - bez Queen w nazwie ryzykujÂą znacznie mniejszÂą frekwencjĂŞ..

Luksor · « **Reply #274 on:** 2012-03-03, 14:03:26 »

Quote from: Magazyn Gitarzysta

SÂłynny koncert Led Zeppelin z 2007 roku zagrany na rzecz fundacji Ahmeta Erteguna znaczÂąco przyczyniÂł siĂŞ do wzrostu dotacji dla Uniwersytetu w Oxfordzie.

Edukacyjna fundacja zmarÂłego w 2006 r. Ahmeta Erteguna, zaÂłoÂżyciela wytwĂłrni Atlantic Records zbiera pieniÂądze na stypendia naukowe dla studentĂłw Oxfordu. Po koncercie Led Zeppelin w londyĂąskiej O2 Arena sprzed piĂŞciu lat wpÂływy fundacji, prowadzonej obecnie przez wdowĂŞ po Ertegunie, znaczÂąco wzrosÂły i wyniosÂły 26 milionĂłw funtĂłw (41 mln dolarĂłw).

WÂładze Oxfordu poinformowaÂły, Âże to jedna z najwyÂższych dotacji w caÂłej 900-letniej historii Uniwersytetu. DziĂŞki niej zaplanowana pierwotnie liczba 15 stypendiĂłw rocznie wzroÂśnie do 35. SzansĂŞ na otrzymanie finansowego wsparcia otrzymajÂą studenci kierunkĂłw: literatura, historia, muzyka, historia sztuki, orientalistyka, arabistyka i archeologia.

Basista zespoÂłu John Paul Jones stwierdziÂł, Âże jest bardzo dumny z tego, Âże koncert Led Zeppelin przyczyniÂł siĂŞ do takiego sukcesu.

Luksor · « **Reply #275 on:** 2012-03-25, 12:28:54 »

W ostatni piÂątek byÂłem na Bright Ophidia w Spodkach. Z zespoÂłu odszedÂł klawiszowiec, a skÂład powiĂŞkszyÂł siĂŞ o drugiego gitarzystĂŞ, Igora z formacji Rima. ChÂłopaki zagrali m.in. trzy nowe kawaÂłki, ktĂłre sÂą jakby naturalnÂą kontynuacjÂą i rozwojem tego, co zespĂłÂł zaprezentowaÂł na trzecim albumie studyjnym. OgĂłlnie fajnie byÂło.

Luksor · « **Reply #276 on:** 2012-04-05, 12:45:07 »

Quote from: Magazyn Gitarzysta

To byÂła tylko kwestia czasu. AmerykaĂąska legenda thrash metalu doÂłÂączyÂła do innych zespoÂłĂłw mogÂących poszczyciĂŚ siĂŞ wÂłasnÂą markÂą szlachetnego trunku.

WÂłasne wina majÂą juÂż MotĂśrhead, AC/DC i KISS, wiĂŞc Slayer ze swoimi winem nazwanym - jakÂże by inaczej - Reign In Blood, znalazÂł siĂŞ w doborowym towarzystwie.

SÂą i zÂłe wieÂści - na razie krwisty napĂłj sprzedawany bĂŞdzie wyÂłÂącznie w Szwecji. "Szwecja to dobry rynek na start - tÂłumaczy Sari H Wilholm zaÂłoÂżyciel Brands For Fans, firmy odpowiedzialnej za wprowadzenie wina do sprzedaÂży - JesteÂśmy maÂłym krajem, ale moÂżemy poszczyciĂŚ siĂŞ niesamowicie oddanymi fanami, dziĂŞki ktĂłrym test z nowÂą markÂą wina powinien okazaĂŚ siĂŞ opÂłacalny".

JeÂśli produkcja wina z logo Slayer okaÂże siĂŞ sukcesem, napĂłj prawdopodobnie trafi do innych krajĂłw. A wszystko wskazuje na to, Âże sukces bĂŞdzie murowany.

"Popyt na wino okazaÂł siĂŞ ogromny, zupeÂłnie siĂŞ tego nie spodziewaliÂśmy. BiorÂąc pod uwagĂŞ reakcje z jakimi siĂŞ spotykamy, szczegĂłlnie sygnaÂły pÂłynÂące do nas z Finlandii, zakÂładamy, Âże mamy do czynienia z naprawdĂŞ wielkÂą rzeszÂą fanĂłw Slayera."

"Ludzie wiedzÂą, Âże Slayer nigdy nie udostĂŞpniÂł swojej marki jakiemukolwiek produktowi bez peÂłnej kontroli nad procesem jego produkcji oraz bez sprawdzenia i zaaprobowania koĂącowego rezultatu. Takie zaangaÂżowanie rĂłÂżni ich od wielu innych artystĂłw firmujÂących podobne produkty" - Wilholm tÂłumaczy sens tworzenia wina z logo thrashowej legendy.

"ByĂŚ moÂże to zaskakujÂące, Âże taki zespĂłÂł jak Slayer wypuszcza wÂłasnÂą liniĂŞ wina, ale to sÂą przecieÂż zwykli goÂście, ktĂłrzy lubiÂą dokÂładnie to samo co ja czy wy."

"Reign In Blood" wytwarzane jest z kalifornijskiej odmiany szczepu Cabernet Sauvignon. DziĂŞki odpowiednio dÂługiemu leÂżakowaniu (Seasons in the Abyss) wino cechuje siĂŞ niekwestionowanym stylem (Undisputed Attitude). Nos wina jest delikatny, z wyraÂźnie wyczuwalnÂą nutÂą jagĂłd oraz dĂŞbu i przypraw. Wino smakuje lekkÂą owocowÂą nutÂą i Âłagodnym wyczuwalnymi taninami. Tak doskonaÂłe zbalansowanie trunku wskazuje na ewidentny przykÂład boskiej interwencji (Divine Intervention).

SzeÂśĂŚ butelek wina moÂżna nabyĂŚ w cenie 714 koron szwedzkich, czyli okoÂło 335 zÂłotych.

Pijcie sÂłuchajÂąc gÂłoÂśno....

Voice · « **Reply #277 on:** 2012-04-05, 12:47:47 »

Awesome!

Luksor · « **Reply #278 on:** 2012-04-05, 15:41:33 »

NatrafiÂłem na ciekawy artykuÂł:

Quote from: Magazyn Gitarzysta

Weryfikacja muzykĂłw w okresie PRL-u

Pierwsze wersy piosenki Kazika Staszewskiego "Z archiwum polskiego jazzu" (z pÂłyty "Ostateczny krach systemu korporacji" zespoÂłu Kult wydanej w 1998 roku) sÂą idealnym mottem historii, ktĂłrÂą - gdyby nie dowody - z dzisiejszej perspektywy moÂżna by zaliczyĂŚ do opowiadaĂą z gatunku science fiction.

Muzycy rockowi w okresie poprzedniego ustroju byli w Polsce postrzegani jako ludzie wolni i niezaleÂżni. ByÂły to jednak tylko pozory oparte na tym, co manifestowali oni w muzyce, oraz na popularnoÂści i wizerunku, ktĂłry wyrĂłÂżniaÂł ich spoÂśrĂłd powszechnej szaroÂści. Na co dzieĂą zmagali siĂŞ z takimi samymi problemami jak wiĂŞkszoÂśĂŚ spoÂłeczeĂąstwa.

Nie omijaÂło ich dziaÂłanie mechanizmĂłw paĂąstwowych, poniewaÂż dziaÂłalnoÂśĂŚ twĂłrcza i artystyczna, jak wiele innych, podlegaÂła ÂścisÂłej kontroli ze strony paĂąstwa. OprĂłcz cenzury szczegĂłlnie istotnÂą rolĂŞ odegraÂła w tamtym czasie weryfikacja muzykĂłw i mechanizm centralnie ustalanych stawek za wystĂŞpy. Problem Ăłwczesnej praktyki jest o tyle trudny do zbadania, Âże oprĂłcz wspomnieĂą osĂłb poddanych muzycznej weryfikacji oraz dokumentĂłw, ktĂłre przetrwaÂły upÂływ czasu, ÂźrĂłdeÂł informacji jest niewiele. W biografiach artystĂłw temat ten jest zazwyczaj pomijany albo wspominany zdawkowo w charakterze absurdalnej ciekawostki. Niniejszy tekst nie powstaÂłby bez pomocy muzykĂłw, ktĂłrzy podzielili siĂŞ ze mnÂą swoimi doÂświadczeniami. SÂą to w szczegĂłlnoÂści: Janusz Biegaj, Mietek Jurecki i Marek Raduli, ktĂłrym serdecznie dziĂŞkujĂŞ za poÂświĂŞcony czas i udostĂŞpnienie materiaÂłĂłw archiwalnych.

W okresie, gdy w paĂąstwie polskim suwerenem byÂł nie narĂłd, a zgodnie z obowiÂązujÂącÂą wĂłwczas KonstytucjÂą "lud pracujÂący miast i wsi", aby legalnie wystĂŞpowaĂŚ na scenie, trzeba byÂło mieĂŚ odpowiednie wyksztaÂłcenie potwierdzone dyplomem ukoĂączenia szkoÂły artystycznej lub studiĂłw w dziedzinie sztuki. Osobom, ktĂłre takich dokumentĂłw nie posiadaÂły, dawano szansĂŞ na uzyskanie kwalifikacji zawodowych w drodze weryfikacji i zaszeregowania do odpowiedniej kategorii zawodowej, ktĂłra rĂłwnieÂż miaÂła wpÂływ na wysokoÂśĂŚ wynagrodzenia za wystĂŞpy wedÂług stawek ustalanych na szczeblu centralnym.

O zaszeregowaniu decydowaÂła Komisja Weryfikacyjna Ministerstwa Kultury i Sztuki sprawdzajÂąca w formie egzaminu wiedzĂŞ teoretycznÂą, znajomoÂśĂŚ historii muzyki oraz umiejĂŞtnoÂści artystyczne, nie biorÂąc przy tym pod uwagĂŞ dorobku w postaci liczby nagranych pÂłyt i zagranych koncertĂłw. PodobnÂą procedurÂą objĂŞte byÂło rĂłwnieÂż wykonywanie innych zawodĂłw zwiÂązanych z rozrywkÂą, np. instruktorĂłw w ogniskach muzycznych, prezenterĂłw dyskotekowych czy iluzjonistĂłw. Ramy prawne stanowiÂły wĂłwczas takie akty, jak np.: uchwaÂła nr 827 Prezydium RzÂądu z dnia 15 paÂździernika 1955 r. w sprawie zasad zatrudniania i wynagradzania muzykĂłw w uspoÂłecznionych zakÂładach gastronomicznych (M.P. z 1955 r., Nr 100, poz. 1396); uchwaÂła nr 181 Rady MinistrĂłw z dnia 25 lipca 1967 r. w sprawie zasad zatrudniania i wynagradzania muzykĂłw zatrudnionych w zakÂładach gastronomicznych i innych uspoÂłecznionych zakÂładach prowadzÂących dziaÂłalnoÂśĂŚ rozrywkowÂą (M.P. z 1967 r., Nr 46, poz. 231).

ZarĂłwno tytuÂły, jak i treÂśĂŚ tych aktĂłw prawnych obecnie wydajÂą siĂŞ tragikomiczne. Podobne wraÂżenie moÂżna odnieÂśĂŚ po lekturze rozporzÂądzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 14 listopada 1985 r. w sprawie wymagaĂą kwalifikacyjnych, zasad i trybu stwierdzania kwalifikacji oraz dokonywania ocen kwalifikacyjnych, uprawniajÂących do zajmowania okreÂślonych stanowisk w instytucjach i placĂłwkach upowszechniania kultury (Dz.U. z 1985 r., Nr 56, poz. 291). W 1965 r., z inicjatywy Polskiej Federacji Jazzowej, zostaÂła utworzona Komisja Weryfikacyjna dla zawodowych muzykĂłw jazzowych, ktĂłra nadawaÂła uprawnienia zawodowe w trzech kategoriach: I. muzyk solista z uprawnieniami do prowadzenia wÂłasnego zespoÂłu; II. muzyk solista; III. muzyk zespoÂłowy. CzoÂłowych muzykĂłw jazzowych zaproszono nastĂŞpnie do pracy w komisji weryfikujÂącej muzykĂłw pracujÂących w lokalach rozrywkowych. Sprawy weryfikacji zawodowych jazzmanĂłw ostatecznie sformalizowano w marcu 1967 r. "Trzeba byÂło zagraĂŚ standard jazzowy, tak jak w szkole na egzaminie. Po takiej weryfikacji mogliÂśmy byĂŚ czÂłonkami Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego i nazywaĂŚ siĂŞ jazzmanami.

OprĂłcz tego jazzmani musieli przejÂśĂŚ jeszcze weryfikacje obowiÂązujÂące wszystkich muzykĂłw - w zaleÂżnoÂści od poziomu muzycznego: gastronomicznÂą, estradowÂą (klasa A lub B) lub tĂŞ najwaÂżniejszÂą (najwyÂższÂą) wydawanÂą przez Ministerstwo Kultury, tzw. ministerialnÂą (klasa S). Tylko takie weryfikacje zapewniaÂły moÂżliwoÂśĂŚ legalnego wystĂŞpowania i zarabiania na tym" - wspomina (w rozmowie z dziennikarkÂą portalu www.wroclaw.pl) Zbigniew Czwojda, sÂłynny trĂŞbacz jazzowy, dyrektor i wykÂładowca WrocÂławskiej SzkoÂły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Komisja dziaÂłaÂła z rĂłÂżnym nasileniem w rĂłÂżnych okresach czasu. Na przeÂłomie lat 60. i 70. zawiesiÂła swojÂą dziaÂłalnoÂśĂŚ na okres okoÂło czterech lat, co uniemoÂżliwiaÂło wejÂście w szeregi branÂży muzykom rozpoczynajÂącym karierĂŞ. Owo zawieszenie spowodowaÂło koniecznoÂśĂŚ szybkiego nadrobienia zalegÂłoÂści na poczÂątku lat 70.

Sprawy niektĂłrych artystĂłw zostaÂły zaÂłatwione zaocznie - przed komisjÂą nie musieli stawaĂŚ m.in.: Stan Borys, Krzysztof Cwynar, Marek Grechuta, Halina FrÂąckowiak, Maryla Rodowicz, Urszula SipiĂąska, zespĂłÂł NOVI (A.J. RowiĂąski, "Nowa szansa polskiej Estrady", "Jazz", Nr 10/194/paÂździernik 1972). Egzamin nie ominÂąÂł wielu znaczÂących postaci muzyki, takich jak chociaÂżby CzesÂław Niemen, ktĂłry dwukrotnie zdawaÂł "egzamin na muzyka". Za pierwszym razem, w 1964 roku, dowiedziaÂł siĂŞ od egzaminatora, Âże nie umie ÂśpiewaĂŚ. Podczas drugiej prĂłby zostaÂł oblany na pytaniu z dziedziny teatru, a na kolejny egzamin juÂż nie przyszedÂł. W okresie, gdy I Sekretarzem KC PZPR byÂł Edward Gierek, Stowarzyszenie Jazzowe wystÂąpiÂło do Ministerstwa Kultury o przyznanie Niemenowi zaocznie odpowiedniej kategorii, co w koĂącu nastÂąpiÂło, jednak on sam nigdy nie odebraÂł zaÂświadczenia stwierdzajÂącego, Âże moÂże wykonywaĂŚ zawĂłd muzyka estradowego.

W latach 70. weryfikacje muzykĂłw grajÂących szeroko pojĂŞtÂą muzykĂŞ rozrywkowÂą organizowano w rĂłÂżnych miastach. Muzykom przyznawano kategorie gastronomiczne (bez prawa wystĂŞpĂłw estradowych): I (najwyÂższa), II, III (najniÂższa, zazwyczaj przyznawana warunkowo na jeden rok) oraz estradowe (I, II, III). NajwyÂższÂą kategoriÂą byÂła "S" solistyczna. Takie same kategorie przyznawaÂły komisje weryfikujÂące muzykĂłw jazzowych (S, I, II, III). Nie zawsze byÂły one zgodne z faktycznymi umiejĂŞtnoÂściami gry i reprezentowanym poziomem artystycznym - podstawÂą byÂło czytanie nut. Posiadanie dyplomu ukoĂączenia Âśredniej szkoÂły muzycznej albo studiĂłw muzycznych nie wykluczaÂło moÂżliwoÂści poddania siĂŞ weryfikacji.

Na przeÂłomie lat 70. i 80. weryfikowano muzykĂłw na podstawie zarzÂądzenia nr 25 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 21 czerwca 1978 r. w sprawie powoÂłania paĂąstwowych komisji egzaminacyjnych w dziedzinie teatru, muzyki i estrady. Weryfikacje gastronomiczne nadal odbywaÂły siĂŞ w terenie, jednak kategoriĂŞ estradowÂą (w tym czasie A) moÂżna byÂło uzyskaĂŚ wyÂłÂącznie w stolicy przed komisjÂą skÂładajÂącÂą siĂŞ z muzykĂłw jazzowych. Z kolei przyznanie kategorii S przeszÂło do kompetencji Ministra Kultury i Sztuki.

Lata 1981-84 to oprĂłcz stanu wojennego okres najsilniejszego rozwoju polskiego rocka, bĂŞdÂącego takÂże swego rodzaju wentylem bezpieczeĂąstwa dla wÂładzy komunistycznej, poniewaÂż ludzie mogli podczas koncertĂłw przez chwilĂŞ poczuĂŚ siĂŞ wolnymi i wyrzuciĂŚ z siebie gorycz. Jest to przedstawione miĂŞdzy innymi w filmach L. GnoiĂąskiego i W. SÂłoty "Beats Of Freedom - Zew wolnoÂści" oraz w cyklu "Historia polskiego rocka", a takÂże w reportaÂżach i w ksiÂąÂżce P. ZieliĂąskiego "Scena rockowa w PRL. Historia, organizacja, znaczenie" (Warszawa 2005). Z tego powodu usiÂłowano administracyjnie regulowaĂŚ funkcjonowanie Âśrodowiska muzycznego. Materialnymi Âśladami praktyki przeprowadzania weryfikacji sÂą zachowane zaÂświadczenia ministerialne w formie legitymacji ze zdjĂŞciem i podpisem muzyka.

O tym, jak przebiegaÂł "egzamin na muzyka", moÂżemy dowiedzieĂŚ siĂŞ z relacji osĂłb, ktĂłre do niego przystÂąpiÂły. Piotr Szkudelski (perkusja) zdawaÂł egzamin, grajÂąc ze StanisÂławem Zybowskim (gitara) i Mietkiem Jureckim (gitara basowa). Po brawurowym wykonaniu nadzwyczaj trudnego utworu Johna Coltrane’a "Giant Steps" komisja nagrodziÂła muzykĂłw owacjÂą na stojÂąco. Jacek Krzaklewski wspomina weryfikacjĂŞ nastĂŞpujÂąco: "Kazano mi siĂŞ zgÂłosiĂŚ do jakiejÂś komisji, ktĂłra przyznaÂłaby mi jakiÂś papier uprawniajÂący mnie do wykonywania zawodu, w ktĂłrym pracowaÂłem juÂż dwadzieÂścia lat - nagraÂłem kilkanaÂście pÂłyt, zagraÂłem tysiÂące koncertĂłw. Trzeba byÂło odpowiadaĂŚ na jakieÂś przedziwne pytania zadawane przez kolegĂłw muzykĂłw, ktĂłrzy zostali wciÂągniĂŞci w tĂŞ historiĂŞ, zdajÂąc albo nie zdajÂąc sobie sprawy, o co w tym naprawdĂŞ chodzi. To byÂła parodia - koledzy muzycy pytali kolegĂłw muzykĂłw, kto to byÂł Chopin" (ReportaÂż "Neverending Story" autorstwa CzesÂławy Borowik z Radia Lublin, wyrĂłÂżniony w OgĂłlnopolskim Konkursie Polskiego Radia w roku 2007).

Marek Raduli podczas egzaminu, po zagraniu standardu jazzowego "Misty", wyjaÂśniÂł budowĂŞ skali pĂłÂłzmniejszonej (co niestety nie udaÂło siĂŞ wielu innym zdajÂącym) i zagraÂł a vista kujawiaka. CzĂŞsto pojawiaÂły siĂŞ pytania, na ktĂłre odpowiedzi znali wyÂłÂącznie muzycy wyksztaÂłceni klasycznie albo jazzowo. Do dziÂś znana jest anegdota, w ktĂłrej pewien popularny instrumentalista na pytanie z historii muzyki dotyczÂące jednego ze znanych kompozytorĂłw odpowiedziaÂł, Âże dziÂś historiÂą muzyki jest on sam, po czym zapytaÂł czÂłonkĂłw komisji o ich osiÂągniĂŞcia artystyczne.

DziaÂłaniu PaĂąstwowej Komisji Egzaminacyjnej dla muzykĂłw estradowych przyÂświecaÂł szczytny cel, jakim byÂła ochrona interesĂłw wyksztaÂłconych muzykĂłw i oczyszczenie szeregĂłw branÂży z osĂłb niegodnych miana artysty. W pewnym stopniu weryfikacje wymusiÂło lobby Âśrodowiska jazzowego, ktĂłre po latach 50., kiedy jazz byÂł tĂŞpiony jako element wywrotowy i wrogi ustrojowo, byÂło na swĂłj sposĂłb uprzywilejowane. Jazzmani nie rozumieli muzyki rockowej, ale znali nuty, a rockmani nie znali nut i nie mieli pojĂŞcia o jazzie. Jednak to ci drudzy zapeÂłniali do ostatniego miejsca wszystkie sale i stadiony w kraju. Nie przekÂładaÂło siĂŞ to jednak na lepszy status materialny. Muzycy otrzymywali wynagrodzenie wedÂług ustalonych centralnie stawek dla poszczegĂłlnych kategorii mnoÂżonych przez liczbĂŞ zagranych koncertĂłw, i to bez wzglĂŞdu na wielkoÂśĂŚ audytorium (maÂły klub w piwnicy czy stadion). MoÂżna to wykazaĂŚ na przykÂładach znanych i popularnych w latach 80. wykonawcĂłw i zespoÂłĂłw rockowych, z ktĂłrych niektĂłre dziaÂłajÂą do dziÂś. TSA, Maanam, Budka Suflera czy Perfect graÂły przez dÂługi czas za minimalne stawki. DajÂąc po kilkanaÂście koncertĂłw w miesiÂącu, faktycznie utrzymywaÂły przedsiĂŞbiorstwa estradowe wraz z ich administracjÂą i generowaÂły Âśrodki na organizacjĂŞ koncertĂłw cieszÂących siĂŞ mniejszÂą popularnoÂściÂą niÂż rockowe.

Wojciech WytrÂąÂżek

Przy okazji przypomniaÂło mi siĂŞ, Âże i ja miaÂłem coÂś takiego

:

Voice · « **Reply #279 on:** 2012-04-05, 23:48:34 »

Wow! Swietna pamiatka!

Warto dodac, ze jazzmani, o ktorych mowa w artykule, bezposrednio przyczynili sie do promocji muzyki metalowej w Polsce. PIerwsza Metalmania (1987) zorganizowana zostala z ramienia Slaskiego Jazzklubu, bo oczywiscie nie bylo mowy o tym, zeby ot tak zrobic sobie impreze. Trzeba bylo miec zgode odpowiedniego stowarzyszenia muzycznego, a ze nie bylo takowego do spraw muzyki metalowej, to Dziuba dogadal sie z jazzmanami

Luksor · « **Reply #280 on:** 2012-04-06, 06:46:10 »

Quote from: Voice on 2012-04-05, 23:48:34

Wow! Swietna pamiatka!

I do tego z okresu pierwszej SolidarnoÂści!

Luksor · « **Reply #281 on:** 2012-04-21, 09:24:15 »

- Rojek opuszcza MYSLOVITZ
- COCHISE zapowiada nowy album

kwarnik · « **Reply #282 on:** 2012-04-22, 09:24:02 »

Iron Maiden gra na polskim weselu

O akcji zespoÂłu sprzed lat sÂłyszaÂłem, ale dopiero teraz zobaczyÂłem urywek "Smoke on the Water" w ich wykonaniu

Luksor · « **Reply #283 on:** 2012-04-22, 09:47:09 »

Quote from: kwarnik on 2012-04-22, 09:24:02

Iron Maiden gra na polskim weselu O akcji zespoÂłu sprzed lat sÂłyszaÂłem, ale dopiero teraz zobaczyÂłem urywek "Smoke on the Water" w ich wykonaniu

To pochodzi z drugiego bonusowego dysku DVD "Live After Death".

Tak btw. w 1984 roku byÂłem na koncercie IronĂłw na Torwarze, ktĂłry otwieraÂł World Slavery Tour, z ktĂłrej pochodzi ten wÂłaÂśnie album koncertowy.

Luksor · « **Reply #284 on:** 2012-04-27, 07:52:47 »

Quote from: Magazyn Gitarzysta

Palms - nowy projekt muzykĂłw Isis i Deftones

TrĂłjka muzykĂłw Isis oraz Chino Moreno, frontman Deftones powoÂłali do Âżycia nowy zespĂłÂł - Palms. W skÂładzie Palms, oprĂłcz Moreno znaleÂźli siĂŞ jeszcze perkusista Aaron Harris, gitarzysta Clifford Meyer oraz basista Jeff Caxide, czyli 3/5 skÂładu Isis.
"Clifford, Jeff i ja wystartowaliÂśmy z Palms ponad rok temu, poniewaÂż po dokonaniu Âżywota przez Isis wciÂąÂż chcieliÂśmy wspĂłlnie tworzyĂŚ - opowiada Aaron Harris - Chino doÂłÂączyÂł do nas wkrĂłtce potem i od tego momentu nasza muzyka nabraÂła ksztaÂłtĂłw. PracowaliÂśmy bardzo ciĂŞÂżko nad naszym pierwszym materiaÂłem i jesteÂśmy podekscytowani faktem, Âże niedÂługo ludzie bĂŞdÂą mogli poznaĂŚ rezultat. ÂŚwietnie jest ponownie zasiÂąÂśĂŚ za bĂŞbnami w tym skÂładzie."
"Jestem ogromnym fanem Isis i zawsze uwielbiaÂłem nastrĂłj, ktĂłry chÂłopaki przekazywali swoimi dÂźwiĂŞkami - dodaje wokalista Deftones - jestem zachwycony, Âże mieliÂśmy okazjĂŞ poÂłÂączyĂŚ nasze podejÂście do tworzenia i przy okazji mieĂŚ z tego tyle zabawy".
Debiutancki krÂąÂżek Palms ma ukazaĂŚ siĂŞ jeszcze w tym roku nakÂładem Ipecac Recordings. RejestracjÂą i miksem materiaÂłu zajÂąÂł siĂŞ Aaron Harris, w roli producenta wystÂąpiÂł caÂły zespĂłÂł.

mikroskopijna prĂłbka

Mourner's Corner

News:

Author Topic: Newsy ogĂłlne (Read 223898 times)

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Voice

Odp: Newsy ogĂłlne

Callahan

Odp: Newsy ogĂłlne

:Wreath:

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Voice

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Voice

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

kwarnik

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne

Luksor

Odp: Newsy ogĂłlne