Topic: Dream Theater

[Blek]

Te niewykorzystane kawa³ki mogli przecie¿ potem dodaæ do sk³adankowych edycji specjalnych albo jako dodatkow± p³ytê audio w czêstych u nich koncertowych wydawnictwach DVD

Tylko, ¿e wygl±da na to, ¿e dla nich np 'Constant Motion' jest bardzo wa¿ny, skoro wybrali go na singla i to jeszcze promuj±cego now± p³ytê ;/

Swoj± opini± chcia³em daæ tylko do zrozumienia, ¿e brak pewnej dyscypliny w doborze materia³u (pewnie ¿al im by³o z czegokolwiek zrezygnowaæ) spowodowa³, ¿e p³yta jest po prostu prze³adowana i za d³uga, a gdyby j± skróciæ, by³aby bardziej spójna stylistycznie i pod wzglêdem artystycznych niewiele ustêpowa³aby moim najukochañszym w ich dorobku czyli I&W, MII:SFAM i 6DOIT.

I masz racjê. Ze swojej strony zamieni³bym tylko 6DOIT na ToT  

A jak sobie zrobiê wersjê skrócon± p³yty (za pomoc± funkcji "program") czyli 1.In The Presence of Enemies Pt.1, 2.Forsaken, 3.Repentance, 4.The Ministry of Lost Souls, 5.In The Presence of Enemies Pt.2 (w sumie 56:54), to w takiej postaci albumu mogê s³uchaæ z nieskrywan± przyjemno¶ci± na okr±g³o (od pierwszej do ostatniej minuty) i absolutnie nie odczuwam znu¿enia.

Ja w³a¶nie tak s³ucham. (tzn czasem z 'Prophets of War') I jestem du¿o bardziej zadowolony, ni¿ z ca³o¶ci. Inna sprawa, ¿e ostatnio (ostatnio=mniej wiêcej od 'Awake') nagrywaj± albumy blisko siedemdziesiêciominutowe. Wiêc, jakby koniecznie chcieli to utrzymaæ to mogliby zamie¶ciæ na p³ycie jedn± z tych dwóch nieszczêsnych kompozycji.

Tak czy siak - p³yta jest ¶wietna, trochê za d³uga, ale przecie¿ to Dream Theater!

[Luksor]

...nagrywaj± albumy blisko siedemdziesiêciominutowe. Wiêc, jakby koniecznie chcieli to utrzymaæ to mogliby zamie¶ciæ na p³ycie jedn± z tych dwóch nieszczêsnych kompozycji.

My¶lê, ¿e efekt nadal by³by w±tpliwy. Jak wiadomo te dwa kawa³ki s± w klimatach najciê¿szej i najmroczniejszej ods³ony w dorobku Dream Theater czyli "Train of Thought". Constant Motion przypomina mi odrobinê otwieraj±cy ToT As I Am (w którym to s³ychaæ ogromn± inspiracjê Enter Sandman Metallici, ach ten riff...), natomiast The Dark Eternal Night jest takim niby nastêpc± This Dying Soul, tyle tylko, ¿e numery z Tot mia³y i si³ê ra¿enia i zaklête w muzykê uczucia i emocje, a te oba z SC przy ToT wypadaj± zupe³nie bezbarwnie i sztampowo, by nie powiedzieæ prostacko. "Train of Thought" (choæ akurat nie nale¿y do moich najulubieñszych , bo brak mi tu trochê tej nieskrêpowanej fantazji SFAM i 6DOIT) trzeba oddaæ, ¿e jest przemy¶lany w najdrobniejszych szczegó³ach i bardzo spójny stylistycznie. Muzycy zapanowali nad jego struktur±, dziêki czemu brak zbêdnych d³u¿yzn i przys³owiowych zapchajdziur - p³yta trwa nieca³e 70 minut, wiêc na si³ê mo¿na by jeszcze co¶ tam upchn±æ. Albumu s³ucha siê bardzo dobrze, pomimo jego dusznej, schizofrenicznej aury. Jak napisa³em wy¿ej, ToT (IMHO) nie nale¿y do najwiêkszych osi±gniêæ Teatru Marzeñ, ale z pewno¶ci± jest pozycj± bardzo udan± i godn± polecenia. No i obok SFAM ma zdecydowanie najlepszy artwork. Grafiki z SC w przeciwieñstwie do muzyki (oczywi¶cie z pominiêciem CM, TDEN i PoW) ¶rednio mi podchodz±, no mo¿e front i back wydawnictwa jest ca³kiem niez³y, ale reszta taka sobie.

Tak czy siak - p³yta jest ¶wietna, trochê za d³uga, ale przecie¿ to Dream Theater!

Mam identyczne odczucia.

BTW: jak czytam w sieci (m.in. na MLWZ i ArtRock.pl) jest totalna klapa z p³yt± DVD edycji specjalnej SC (zakupi³em akurat edycjê standardow±, wiêc nie mogê oceniæ). Z frontem ksi±¿eczki zreszt± tak¿e przedobrzyli, do grafiki z wielopoziomowym bezkolizyjnym skrzy¿owaniem zupe³nie niepotrzebnie wkleili ¶wiat³a z frontu tekturowego slipcase.

[Blek]

numery z Tot mia³y i si³ê ra¿enia i zaklête w muzykê uczucia i emocje, a te oba z SC przy ToT wypadaj± zupe³nie bezbarwnie i sztampowo, by nie powiedzieæ prostacko

O w³a¶nie! Dobrze ujête! 'Constant Motion' i 'The Dark Eternal Night' s± po prostu puste, bez wiêkszych emocji, bez wiêkszych uczuæ, po prostu pokazywanie, jakimi oni s± wirtuozami (a jak ju¿ mówi³em - zd±¿yli ju¿ na paru albumach pokazaæ, ¿e co, jak co, ale graæ to oni potrafi±)

Albumu s³ucha siê bardzo dobrze, pomimo jego dusznej, schizofrenicznej aury.

W³a¶nie ta schizofreniczna aura i ciê¿ko¶æ mi siê podobaj±. Bo niby stylistycznie trochê podobny do 'Awake', a jednak dla mnie lepszy.

SFAM>I&W>ToT

W³a¶nie wczoraj sobie przeczyta³em recenzjê edycji specjalnej na artrocku. I powiem jedno - tê specyficzn± manierê krêcenia i monta¿u widaæ te¿ w koncertowych DVD (którymi te¿ przecie¿ zajmuje siê Mike) I którego koncertu by siê nie ogl±da³o, to wszystkie s± do siebie bardzo podobne (w kwestii monta¿u, poszczególnych ujêæ itd), przyda³oby siê co¶ bardziej oryginalnego

[Luksor]

Na dzieñ dzisiejszy:
SFAM>6DOIT>I&W>ToT>SC>A=AChoS>FII>8V>WD&DU

[arktyczna ma³pa19]

Si³a razenia i zaklête w muzykê uczucia i emocje. LOL. Ale ktos to pieknie napisa³...

[Unas]

Dorwa³em wreszcie SC i tak mnie nasz³o, ¿e na ostatnich dwóch p³ytach Drimi stracili pewn± spójnosc w tworzeniu muzyki. Tu ju¿ nie chodzi o emocje, bo oni zawsze byli od tego, ¿eby emocjonalne momenty przecinac technicznymi popisami. To jest element ich stylu. Ale znowu¿ ka¿dy album mia³ swój charakter. Pomiñmy debiut, ale I&W klasyczny progmetalowy kr±¿ek, potem nieco bardziej rockowy Awake, mocno soundscape'owe, oniryczne FII, epicki koncept album w postaci M pt. II. Wszystko to mo¿e i z³o¿one, ale doskonale spójne, niezbyt d³ugie numery z charakterem. Potem przysz³o SFUIT i tym razem zabawiono siê przesytem, tam jest wszystko i jeszcze wiêcej, ale to w sumie dobrze, bo to jeden taki wyj±tkowy kr±¿ek. Potem TOT i znowu spójny choc bardziej z³o¿ony. A ostatnie 2 albumy to po prostu przypadkowy zbiór, przypadkowo brzmi±cych, nawet je¶li dobrych piosenek. Nawet booklety takie jakie¶ z dupy. ¯aden tam powrót do dobrego grania. SC to dobry album, ale jednocze¶nie Octavarium - bis.

[benighted]

Podpisuje siê pod tym obiema rêkami...ostatnia genialna p³yta to moim skromnym zdaniem Six Degrees, potem by³o ju¿ coraz gorzej - wtórno¶æ, recycling i nuda. Nowa p³yta zawiera co prawda ciekawsze momenty (vide Repentance), ale generalnie rzec bior±c DT to ju¿ nie to samo co kiedy¶. Brzmi banalnie, ale tak to odbieram, choæ mogê siê myliæ. Mo¿e jest jaka¶ analogia pomiêdzy nimi a Porkami - nie jestem w stanie zaakceptowaæ pewnego przej¶cia do nowego etapu w ich karierze, sam nie wiem..

[Blek]

nie jestem w stanie zaakceptowaæ pewnego przej¶cia do nowego etapu w ich karierze

Hmm, IMO oni graj± jednak ci±gle bardzo podobnie, ¿eby nie powiedzieæ tak samo. Ma³o tego, na forum metropolis niektórzy zarzucaj± im, ¿e zaczynaj± zjadaæ swój ogon - przez te wszystkie odwo³ania do wcze¶niejszych albumów itd.

Co do spójno¶ci - zgodzê siê, ale IMO takie 'Falling into Infinity' jest mniej spójne, ni¿ SC, mimo wszystko tam chyba jest z t± spójno¶ci± najgorzej.

Octavarium - bis

Tu siê nie zgodzê. Nowy kr±¿ek jest IMO duuuu¿o lepszy, ni¿ 'Octavarium'. Tam nie by³o praktycznie nic dobrego (poza paroma momentami w 'Sacrificed Sons' i ew. paroma momentami z tytu³owej suity)

[Unas]

Widzê, ¿e nie przeczyta³e¶ uwa¿nie mojego postu, aby stwierdziæ w jakim wymiarze jest to Octavarium-bis, bo ¿e nie muzycznym to jest pewne. Tej p³ycie brak kompletnie spójno¶ci. To jest zbiór przypadkowych piosenek, a niektóre z nich s± zbudowane z przypadkowych motywów. Ta p³yta jest lepsza od poprzedniej, ale kontynuuje kierunek emocjonalnego rozche³stania.

[Luksor]

Unas tylko, ¿e jak pos³uchasz p³yty w wersji skróconej (pisa³em o tym przedtem: 1.In The Presence of Enemies Pt.1, 2.Forsaken, 3.Repentance, 4.The Ministry of Lost Souls, 5.In The Presence of Enemies Pt.2 - w sumie 56:54) to to rozche³stanie i niespójno¶æ stylistyczna i emocjonalna znika, a "Octavarium" to s± jakby dwie p³yty, najpierw "p³yta nr 1" (taka ¶rednia w sumie) oraz "p³yta nr 2" czyli znakomita suita tytu³owa. Zgadzam siê tak¿e z Blek_Rajder’em co siê tyczy FII – p³yta te¿ jest mocno rozche³stana, obok fantastycznych IMHO Trial of Tears i Lines in the Sand, obok znakomitych Peruvian Skies i New Millennium, jest masa rzeczy mia³kich pokroju Anna Lee etc. Ale wiadomo, ¿e jest to p³yta, przy której ch³opaki oddali pa³eczkê facetom od marketingu WB (nawet logo zespo³u uleg³o wtedy modyfikacji – zastanawiaj±ce bo Meta te¿ w pewnym momencie odesz³a od swego legendarnego kroju czcionki) i do dzi¶ uwa¿aj±, ¿e by³ to b³±d. Od tej pory nad ca³okszta³tem p³yty czuwaj± sami (logo po tej jednorazowej historii powróci³o do swego klasycznego kroju). A p³yty na miarê MII:SFAM czy 6DOIT pewnie ju¿ nie nagraj±...

[Blek]

Unas, twojego posta przeczyta³em dok³adnie. Ja raczej 'Octavarium' uzna³bym za 'Falling into Infinity' bis. Moim zdaniem z 'Systematic Chaos' nie jest tak ¼le, a jak siê rzeczywi¶cie skróconej wersji pos³ucha to ju¿ w ogóle jest ok, p³yta spójna itd. No, ale niestety (na szczê¶cie?) nagrali p³ytê, jak± nagrali, a nie skrócon±, wiêc o spójno¶ci mo¿na dyskutowaæ. O ile 'In The Presence of Enemies' (obie czê¶ci), 'Ministry of Lost Souls' i 'Repentance' pasuj± do siebie ¶wietnie ('Forsaken' te¿ móg³bym wliczyæ), to pozosta³e trzy ju¿ odstaj± (chocia¿ ja nadal jestem zdania, ¿e 'Prophets of War' nie jest takie z³e, a jedna ucieczka stylistyczna w porównaniu do reszty utworów nie szkodzi)

jest to p³yta, przy której ch³opaki oddali pa³eczkê facetom od marketingu WB

A Portnoy chcia³ koñczyæ karierê itd.

- - - - - -

http://pl.youtube.com/watch?v=cHsM7EaRLk0&NR=1

[Luksor]

W najnowszym "Mystic Art" przeczyta³em recenzjê "Systematic Chaos" (odtwarzam z pamiêci, bo czasopismo przejrza³em w kiosku) i stwierdzi³em, ¿e ta ró¿norodno¶æ p³yty na ka¿dego oddzia³owuje diametralnie odmiennie. Recenzent czasopisma za najciekawsze uzna³ np. Constant Motion i The Dark Eternal Night, a Repentance dla odmiany okre¶li³ jako najnudniejszy i najs³abszy w zestawie.

Tak btw ¶wietna jest ok³adka czasopisma z Behemothem - w ogóle ca³a nowa sesja zdjêciowa wymiata (nie wiem jak muza, bo na razie prawie nic nie s³ysza³em) - ciekawie o tym (zbroje, maski etc.) rozprawia Nergal w najnowszym "Metal Hammerze".

[Luksor]

Klip do CM - nawet mi siê podoba.

Edit: Z oficjalnej strony formacji mo¿na pobraæ ten klip. Teledysk zrobiony jest prostymi ¶rodkami, ale mi siê podoba - zespó³ ¶wietnie sfilmowany – dynamicznie, ¶wietna profesjonalna praca kamer i bardzo dobry monta¿ ³±cznie z obróbk± komputerow± obrazu.

[Blek]

A James wygl±da na prawdziwego metalowca

A teledysk faktycznie fajnie zrobiony. Dynamiczna kamera, krótkie ujêcia. Ca³kiem fajny

[Luksor]

W serwisie Nuta.pl przeczyta³em bardzo sympatyczn± recenzjê nowego albumu Dreamów. Wiadomo, ¿e inna nie mog³a byæ, bo portal ten jest patronem medialnym tego wydawnictwa, ale przynajmniej jest to pogodna recenzja bez zbêdnego "nadmiernego nadymania siê" :

Nie od dzi¶ wiadomo, ¿e Dream Theater ma tylu zagorza³ych zwolenników co nieprzejednanych wrogów. Ci pierwsi wynosz± kapelê pod niebiosa, drudzy bezlito¶nie kpi±. Fani zachwycaj± siê wirtuozeri± muzyków, z³o¿on± struktur± utworów, brzmieniem i dopieszczon± produkcj± – wrogowie mówi±, ¿e zespó³ porusza siê w archaicznej estetyce, popisuje siê dla samego popisu, nudzi i prze³adowuje swoje kompozycje nadmiern± ilo¶ci± nut.
"Systematic Chaos", dziewi±ty studyjny album Dream Theater, zapewne nie pogodzi zwa¶nionych frakcji. Zespó³ wci±¿ bowiem porusza siê po dawno zagospodarowanym przez siebie polu, nagrywa niemi³osiernie d³ugie kawa³ki, bez ¿enady komplikuje wszystko, co tylko da siê skomplikowaæ, i uparcie nie chce graæ jak Tool (choæ gdyby tylko zechcia³, z pewno¶ci± móg³by, nikt rozs±dny temu nie zaprzeczy).
Fani Petrucciego i spó³ki bez w±tpienia przyjm± "Systematic Chaos" z entuzjazmem granicz±cym z niezdrow± egzaltacj±. Bêd± w nieskoñczono¶æ analizowaæ poszczególne zagrywki. Bêd± obsesyjnie zadawaæ sobie nie¶miertelne pytanie: Jak on to zrobi³?. W domowym zaciszu spróbuj± powtórzyæ zagrane przez swoich ulubieñców d¼wiêki na w³asnych instrumentach. I jak zwykle nie bêdzie im wychodziæ.
Zostawmy ich w spokoju. To maniacy. Spróbujmy do tego albumu przekonaæ tych najbardziej opornych. Oto kilka powodów, dla których warto daæ tej p³ycie szansê:
1. Wirtuozeria niekoniecznie musi staæ w kolizji z emocjami – pos³uchajcie choæby "Repentance", nastrojowej i subtelnej ballady o wychodzeniu z na³ogu. Jak najbardziej osobistej.
2. D³ugo¶æ i z³o¿ono¶æ kompozycji nie oznacza automatycznie nudy – zwróæcie uwagê na obie czê¶ci "In The Presence Of Enemies".
3. Je¶li mimo wszystko szukacie czego¶ ³atwiejszego – proszê bardzo, macie "Forsaken". Niewiele ponad 5 minut zupe³nie nieprzekombinowanego grania z chwytliwym refrenem.
4. Chcecie thrashu – macie thrash. "Constant Motion" przypomni wam jak kiedy¶ gra³a Metallica.
5. Chcecie czego¶ jeszcze ciê¿szego i nowoczesnego – w³±czcie utwór "The Dark Eternal Night". Mo¿ecie byæ mocno zaskoczeni.
6. Znacie Muse? Nigdy nie przypu¶ciliby¶cie, ¿e Dream Theater kiedykolwiek zagra co¶ w ich stylu? Ws³uchajcie siê w "Prophets Of War".
7. £yknêli¶cie bakcyla? Zastanawiacie siê, jak rakiem wycofaæ siê z poprzednich opinii? No to bez obawy w³±czcie sobie "The Ministry Of Lost Souls" – Dream Theater w pigu³ce.
No a poza tym wszystkim – wiem, to truizm – zawsze warto pos³uchaæ nagrañ artystów, którzy po prostu… potrafi± graæ. Choæby jako odtrutkê na zalewaj±ce nas zewsz±d muzyczne prostactwo, wtórno¶æ i tandetê. Pokochaæ Dreamów nie musicie – spróbujcie ich jednak doceniæ.

Tak btw jaki¶ czas ju¿ nie s³ucha³em kr±¿ka, ale po tym jak wreszcie ujawni³ siê teledysk do Constant Motion, wrzuci³em go sobie znowu na "ruszt" i przyznajê, ¿e tej "mojej" okrojonej wersji:

1.In The Presence of Enemies Pt.1, 2.Forsaken, 3.Repentance, 4.The Ministry of Lost Souls, 5.In The Presence of Enemies Pt.2 (w sumie 56:54)

p³yty nadal znakomicie mi siê s³ucha. Z pewno¶ci± nie dorównuje tym najlepszym w ich dorobku, ale mimo wszystko nagrali bardzo przyzwoity album. Z drugiej strony ta wzmianka w tej recenzji o Tool, jest bardzo kusz±ca, bo ju¿ co¶ tak nieszablonowego nagrali (The Great Debate na "Six Degrees of Inner Turbulence") i z pewno¶ci± chcia³oby siê us³yszeæ wiêcej takiego nieskrêpowanego grania w ich twórczo¶ci, ale obawiam siê, ¿e z ró¿nych powodów nie zdecyduj± siê na taki krok. Ale mo¿e to i dobrze...