Author Topic: Drażliwe tematy (Read 288133 times)

minder · « **Reply #735 on:** 2007-05-26, 07:06:57 »

Polecam artykuł na temat Irvinga w Wikipedii. Wersja angielska jest o wiele bogatsza.

Hasło "pokażcie dowód na to, że Hitler wiedział o Holokauście" można porównać do hasła "pokażcie mi teczkę Michnika"

BTW: Może zawodzi mnie moja znajomość angielskiego (a słownik wywędrował), ale odnoszę wrażenie, że to, co Irving powiedział w zacytowanym powyżej wywiadzie na temat swojego zwolnienia z więzienia, nie jest do końca prawdą. Według mojej wiedzy (i drobnej pomocy internetu) "uphold" znaczy "podtrzymać" - czyli Irving został uznany winnym zarzucanych mu czynów. Apelacja była jednak podwójna, bo druga część kwestionowała wymiar kary. Jej rezultatem było zwolnienie Irvinga z więzienia, a pozostały do końca dosiadki czas (czyli dwa lata) dano mu w zawieszeniu. Wychodzi na to, że Irving skłamał w cytowanym przez Jacka wywiadzie.

Soja · « **Reply #736 on:** 2007-05-26, 10:11:15 »

niektórzy dorośli jak dzieci potrzebują buntu przeciwko rzeczom oczywistym. jest spiskowe stowarzyszenie, które twierdzi, że ziemia jest płaska, jest kościół, którego 'wierni' wierzą w swoje ufokowe pochodzenie, są ludzie mówiący, że tak naprawdę nie istniejemy, a nasze życie to tylko wytwór naszej (niby skąd?) imaginacji (lol). facet, który mówi, że dinozaury nie wyginęły i przeszły przez jego ogród zostanie wysłany do czubków; idiota, który mówi, że holokaustu nie było będzie miał wielbicieli wierzących w jego ryzykowną misję. jeżeli ktoś chce dokopać Żydom to poruszając temat Holokaustu tylko ich wzmacnia i sam wychodzi na idiotę, antysemitom polecałbym prędzej zająć się zbrodniami żydowskiego proletariatu czy konfliktem w palestynie. Holokaust wszyscy znają. No i oczywiście nie trzeba chyba pisać, że miał miejsce

Luksor · « **Reply #737 on:** 2007-05-26, 10:50:00 »

Soja, co do istnienia Holocaustu, nie ma Âżadnych wÂątpliwoÂści, z jednym tylko z mojej strony zastrzeÂżeniem, Âże w czasie II Wojny ÂŚwiatowej nie tylko w stosunku do ÂŻydĂłw podjĂŞto dziaÂłania eksterminacyjne i nie tylko ich eliminowano w obozach zagÂłady, PolakĂłw takÂże i to obu stronach lewicowego totalitaryzmu - zarĂłwno nazizmu jak i komunizmu (btw: mojego dziadka strzaÂłem pod brodĂŞ zgÂładzili bolszewicy bez jakiegokolwiek powodu i wyroku sÂądowego, w ramach odwetu za dziaÂłalnoÂśĂŚ podziemia niepodlegÂłoÂściowego, z ktĂłrym nb. dziadek nie miaÂł nic wspĂłlnego, bo byÂł zwykÂłym szarym obywatelem jakich wiele, jakby kogoÂś interesowaÂło byÂł cieÂślÂą). Wywiad z Irvingiem zacytowaÂłem nie dlatego, Âże identyfikujĂŞ siĂŞ z jego poglÂądami, a w celu, ktĂłry podaÂłem na poczÂątku poprzedniego posta, by pokazaĂŚ jak we wspĂłÂłczesnym Âświecie, w zakulisowy sposĂłb "usuwa" siĂŞ (odsÂądzajÂąc od czci, oÂśmieszajÂąc, dorabiajÂąc gĂŞbĂŞ, ignorujÂąc i zamilczajÂąc, a jeÂżeli to nie pomaga stosujÂąc rĂłÂżnego rodzaju naciski, ÂłÂącznie z aresztem, wiĂŞzieniem i zamykaniem w zakÂładach dla obÂłÂąkanych) niewygodnych dla "politycznej poprawnoÂści" ludzi, ktĂłra to staÂła siĂŞ dla dzisiejszej lewicy i zlaicyzowanego Âświata swoistym dekalogiem.

Soja · « **Reply #738 on:** 2007-05-26, 11:48:01 »

Quote from: Jacek on 2007-05-26, 10:50:00

Soja, co do istnienia Holocaustu, nie ma żadnych wątpliwości, z jednym tylko z mojej strony zastrzeżeniem, że w czasie II Wojny Światowej nie tylko w stosunku do Żydów podjęto działania eksterminacyjne i nie tylko ich eliminowano w obozach zagłady, Polaków także i to obu stronach lewicowego totalitaryzmu - zarówno nazizmu jak i komunizmu (btw: mojego dziadka strzałem pod brodę zgładzili bolszewicy bez jakiegokolwiek powodu i wyroku sądowego, w ramach odwetu za działalność podziemia niepodległościowego, z którym nb. dziadek nie miał nic wspólnego, bo był zwykłym szarym obywatelem jakich wiele, jakby kogoś interesowało był cieślą)

moja rodzina też wiele wycierpiała od bolszewików, którzy byli znacznie większymi zbrodniarzami od nazistów. co do pierwszych zdań, mało kto już pamięta, że plan "rozwiązania kwestii żydowskiej" brzmiał z rzeczywistości "rozwiązanie kwestii romskiej i żydowskiej". oczywiście, że w obozach zagłady mniej było Żydów od innych narodowości razem wziętych, jednak w tym przypadku chodziło o zlikwidowanie w krótkim czasie całego narodu, a nie stopniowe wykańczanie użytecznych niewolników czy elimowanie elementu kontrrewolucyjnego

Quote from: Jacek

Wywiad z Irvingiem zacytowałem nie dlatego, że identyfikuję się z jego poglądami, a w celu, który podałem na początku poprzedniego posta, by pokazać jak we współczesnym świecie, w zakulisowy sposób "usuwa" się (odsądzając od czci, ośmieszając, dorabiając gębę, ignorując i zamilczając, a jeżeli to nie pomaga stosując różnego rodzaju naciski, łącznie z aresztem, więzieniem i zamykaniem w zakładach dla obłąkanych) niewygodnych dla "politycznej poprawności" ludzi, która to stała się dla dzisiejszej lewicy i zlaicyzowanego świata swoistym dekalogiem.

widzę, że zacząłeś tamten post od słów "o wolności słowa". osobiście nie jestem zwolennikiem przystawiania mikrofonu każdemu człowiekowi. M.in. dlatego żeby taki Irving zarażał kogoś swoimi idiotycznymi poglądami. Irving mówi, że czuje się prześladowany, że jest niezależnym historykiem. Cóż, d***kracja na wiele pozwala, ale wolność słowa to nie wolność głupoty. "Wczorajszy "The Guardian" podał informację, że 80-letni prof. Robert Fourrison nie został wpuszczony na jeden z angielskich uniwersytetów, aby mieć tam odczyt. Dlatego że był pierwszym historykiem, który postawił pytanie badawcze o istnienie komór gazowych w obozach koncentracyjnych" - taki so-called profesor nie powinien wykonywać swojego zawodu jeśli reprezentuje taką, poza tym, że niemoralną, chorą postawę. skandalem nie jest dla mnie to, że nie został wpuszczony, lecz fakt, że taki człowiek posługując się jakimś tam swoim autorytetem wpływa na innych idiotów.

BudyĂą · « **Reply #739 on:** 2007-05-28, 12:15:39 »

ponoĂŚ 88 ksiÂąÂżek sprzedaÂł na tych targach. Nie wiem, po co mu robiĂŚ reklamĂŞ, niech siĂŞ kompromituje na wÂłÂąsny rachunek i wÂłasnym sumptem. SwojÂą drogÂą w mediach znalazÂło siĂŞ kilka innych, ciepÂłych wypowiedzi Irviga na temat Polski, a takÂże naszego ukochanego, nieodÂżaÂłowanego Jana PawÂła II

Quote

"PapieÂż Jan PaweÂł zmarÂł, podajÂą newsy telewizyjne. PrzepeÂłnia nas gÂłĂŞboki i obowiÂązkowy smutek. Wiele lat temu, wkrĂłtce potem jak zostaÂł wprowadzony na urzÂąd przez Kolegium Kardynalskie w 1979 r., krÂąÂżyÂły pogÂłoski, Âże w 1939 r., jako 19-letni wĂłwczas Karol WojtyÂła, braÂł udziaÂł w "Bromberger Blutsonntag" [ "Bydgoskiej Krwawej Niedzieli"-D.R.] w Polsce, podczas ktĂłrej krwioÂżerczy, oszalali z nienawiÂści Polacy zmasakrowali okoÂło siedmiu tysiĂŞcy etnicznych NiemcĂłw w miejscowoÂści Bromberg (dziÂś Bydzgodsz- tak w oryginale- D.R.) w pierwszÂą niedzielĂŞ Drugiej Wojny ÂŚwiatowej. OpublikowaÂłem tĂŞ wiadomoÂśĂŚ- niezauwaÂżonÂą- w moim maÂłym biuletynie "Focal Point" okoÂło 1981 r. Zgodnie z pogÂłoskami byÂł w rezultacie poszukiwany przez Gestapo w czasie wojny, podczas ktĂłrej ukrywaÂł siĂŞ w Krakowie. Po wojnie, gÂłosiÂły te same pogÂłoski, jego imiĂŞ znajdowaÂło siĂŞ w niemieckim Informatorze Policyjnym lub na liÂście obserwacyjnej "Polizeilisches Fahndungsblatt" i pozostaÂło tam aÂż do pierwszej wizyty paĂąstwowej PapieÂża w Niemczech, kiedy to zostaÂło szybko usuniĂŞte. Nie lubiĂŞ powtarzaĂŚ takich opowieÂści bez podstaw, wiĂŞc okoÂło 1980 r. poprosiÂłem Niemieckie Archiwum Federalne o dostĂŞp do odpowiednich akt "Polizeilisches Fahndungsblatt". Niestety, zostaÂły przemieszczone lub zaginione, poinformowaÂło mnie w odpowiedzi Bundesarchiv".

Wybitny historyk pisze teÂż o "polskim mordercy" Salomonie Morelu.

Warto spojrzeĂŚ do artykuÂłu jego partnera w zbrodni kÂłamstwa oÂświĂŞcimskiego, Dariusza Ratajczaka "czy Irving zwariowaÂł"

http://www.wandea.org.pl/david-irving.htm

: Maj 26, 2007, 22:33:15

poniewaÂż nic siĂŞ nie dzieje godnego uwagi, pozwolĂŞ sobie jeszcze wrĂłciĂŚ do sprawy pana MÂąciora. Nasz Dziennik ("pogodnie wiarygodny") pisze:

Quote

Profesor WÂładysÂław MÂącior, wiceprzewodniczÂący komisji kodyfikacyjnej kodeksu karnego i doradca ministra sprawiedliwoÂści Zbigniewa Ziobry, nie byÂł wspĂłÂłpracownikiem SB, nigdy nie byÂł teÂż przez bezpiekĂŞ traktowany jako kandydat na OZI - to wynik kwerendy w archiwach IPN. Ustalenia Instytutu ostatecznie zadaÂły kÂłam stawianym przez "Newsweek" wobec MÂąciora zarzutom o wspĂłÂłpracĂŞ z SB.

- Nie ma Âżadnych dokumentĂłw w Instytucie PamiĂŞci Narodowej ÂświadczÂących o tym, Âże prof. WÂładysÂław MÂącior byÂł traktowany jako osobowe ÂźrĂłdÂło informacji SB - poinformowaÂł w sobotĂŞ prof. Marek Wygoda z Instytutu PamiĂŞci Narodowej.
Ustalenia IPN przeprowadzone w oparciu o kwerendĂŞ dokumentĂłw ostatecznie zadajÂą kÂłam twierdzeniom tygodnika "Newsweek", ktĂłry powoÂłujÂąc siĂŞ na sÂłowa profesora Andrzeja Zolla, byÂłego sĂŞdziego TrybunaÂłu Konstytucyjnego, zagorzaÂłego przeciwnika dekomunizacji i lustracji, oraz prof. Zbigniewa ĂwiÂąkalskiego, wieloletniego dziaÂłacza PZPR, pomĂłwiÂł MÂąciora o wspĂłÂłpracĂŞ z SB.
- Nie istniejÂą rĂłwnieÂż Âżadne dokumenty ÂświadczÂące o tym, Âże zostaÂły wszczĂŞte przez SB jakiekolwiek procedury majÂące na celu zwerbowanie MÂąciora. Spotkania profesora MÂąciora z funkcjonariuszem SB miaÂły charakter jawny i odbywaÂły siĂŞ w miejscu publicznym - mĂłwiÂł prof. Wygoda.
WedÂług niego, o tym, Âże MÂącior nie byÂł traktowany jako kandydat na tajnego wspĂłÂłpracownika, Âświadczy fakt, iÂż rozmawiajÂący z nim funkcjonariusz bezpieki nie utajniÂł jego dokumentĂłw.
Tygodnik "Newsweek" zarzuca prof. MÂąciorowi, wiceszefowi Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwoÂści, Âże na poczÂątku lat 80. przekazywaÂł SB cenne informacje. Jako ÂświadkĂłw rzekomej wspĂłÂłpracy profesora z SB tygodnik wymieniÂł profesorĂłw UJ: Zbigniewa ĂwiÂąkalskiego i Andrzeja Zolla. Ustalenia IPN jednak zadajÂą zdecydowany kÂłam tym twierdzeniom.
Cytowany przez "Newsweek" jako prawniczy autorytet ĂwiÂąkalski wiele lat wspieraÂł komunistyczny reÂżim, bĂŞdÂąc czÂłonkiem PZPR w latach 1972-1981. DziÂś wystĂŞpuje w sÂądzie jako reprezentant Henryka StokÂłosy, przedsiĂŞbiorcy aferzysty poszukiwanego listem goĂączym, starajÂąc siĂŞ uzyskaĂŚ dla niego tzw. list Âżelazny. MoÂżna wiĂŞc podejrzewaĂŚ, Âże atak tak ĂwiÂąkalskiego, jak i Zolla na doradcĂŞ ministra sprawiedliwoÂści nie byÂł przypadkowy, a podwaÂżenie zaufania spoÂłecznego do czÂłonkĂłw gabinetu ministra Zbigniewa Ziobry leÂży w ich interesie.
- Profesor zostaÂł brutalnie zaatakowany z mojego powodu - tak komentowaÂł caÂłÂą sprawĂŞ minister Zbigniew Ziobro. WedÂług Ziobry, prof. MÂącior nie doÂśĂŚ, Âże nie byÂł wspĂłÂłpracownikiem SB, to byÂł dyskryminowany - ze wzglĂŞdu na swojÂą niezÂłomnÂą postawĂŞ - na uczelni (UJ).
Analiza ujawnionych przez "Newsweek" dokumentĂłw, na podstawie ktĂłrych zarzucono MÂąciorowi wspĂłÂłpracĂŞ z SB, dobitnie pokazuje prawdziwoÂśĂŚ tezy postawionej przez IPN - MÂącior nie wspĂłÂłpracowaÂł z SB. I zarazem kompromituje dziennikarzy tygodnika, ktĂłrzy wykazali siĂŞ nieznajomoÂściÂą procedur obowiÂązujÂących w SB, bazujÂących na tzw. instrukcji operacyjnej, a dotyczÂącej werbowania tak OZI, jak i KO czy TW.
Wojciech Wybranowski

ÂźrĂłdÂło: http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20070528&id=po42.txt

Luksor · « **Reply #740 on:** 2007-05-29, 12:26:06 »

PowaÂżnie na wesoÂło

:

Quote from: StanisÂław Michalkiewicz

SzmaciakĂłw wyhodowaÂł ustrĂłj ze trzy juÂż chyba pokolenia - pisaÂł w poemacie "Towarzysz Szmaciak" Janusz SzpotaĂąski. "Pierwsze wkroczyÂło na arenĂŞ tuÂż po tak zwanym wyzwoleniu, szeregi zasilajÂąc partii". PoniewaÂż wtedy "tylko meÂłamedzi w partyjnej mogli chodziĂŚ glorii", to Szmaciaki poszÂły do UB: "Trzech jest w cholewach i w mundurze, a Szmaciak, jako cywil - w skĂłrze". Kiedy juÂż okres bÂłĂŞdĂłw i wypaczeĂą zwiÂązanych z "kultem jednostki" zakoĂączyÂł siĂŞ wreszcie wesoÂłym oberkiem ("czas zmieniĂŚ politykĂŞ rolnÂą, lecz ludzi krzywdziĂŚ nam nie wolno!"), nastaÂła epoka "maÂłej stabilizacji", Szmaciaki zaczĂŞÂły zakÂładaĂŚ stare rodziny. "Wpierw szarÂże byÂły wielkim szykiem, lecz dziÂś z nich kaÂżdy - puÂłkownikiem, przejadÂł siĂŞ takÂże im doktorat, wiĂŞc na tytuÂły przyszÂła pora".
Pod koniec epoki "maÂłej stabilizacji" Szmaciaki wyemancypowaÂły siĂŞ spod kurateli starych komunistĂłw w rodzaju WardĂŞgi: "WardĂŞga, czÂłek podeszÂły w laty, byÂł komunistÂą starej daty", co to nostalgicznie wzdychaÂł do cudnego raju i "Âżelaznej miotÂły" Feliksa DzierÂżyĂąskiego. Z kolei mÂłody WardĂŞga "we Âłbie miaÂł mĂŞtlik ten WardĂŞga - nie piÂł, nie paliÂł, tylko gĂŞgaÂł, przez co w aferĂŞ szybko wdaÂł siĂŞ antypaĂąstwowÂą". W odrĂłÂżnieniu od niego, mÂłody Szmaciak ustawiaÂł siĂŞ do systemu frontem: "mĂłj JĂłzek, o ten to ma juÂż chody duÂże i w MSW, i na uczelni!". I kiedy mÂłody Aleks WardĂŞga wraz z gĂŞgaczami starej daty tworzyÂł zrĂŞby "lewicy laickiej", JĂłzek Szmaciak nauczyÂł siĂŞ mĂłwiĂŚ jĂŞzykami, jeÂśĂŚ bezĂŞ i innych wytwornych manier. WydawaÂło siĂŞ wiĂŞc, Âże drogi JĂłzka Szmaciaka i mÂłodego WardĂŞgi nieubÂłaganie siĂŞ rozchodzÂą, zwÂłaszcza Âże wkrĂłtce nastaÂł stan wojenny. "Waldek (...) w dwĂłch sÂłowach: wojnĂŞ mamy! Ech, zadrÂżÂą zbuntowane chamy, (...) dziÂś w nocy rozkaz daÂł GeneraÂł" - oznajmiaÂł staremu Szmaciakowi jego przyjaciel, puÂłkownik MO Maczuga. OperacjÂą odblokowywania miejscowego kombinatu dowodziÂł sÂławny generaÂł Tumor. "Tumor starego znaÂł WardĂŞgĂŞ (...) i rĂłwnieÂż znaÂł WardĂŞgĂłw syna", a tak siĂŞ akurat zÂłoÂżyÂło, Âże Aleks WardĂŞga schroniÂł siĂŞ w kombinacie w charakterze ideowego przywĂłdcy strajkujÂących. Tedy generaÂł Tumor, wydajÂąc Maczudze ostatnie rozkazy, poprosiÂł go na koniec: "wiĂŞc nie odmĂłwisz mi przysÂługi? Stary towarzysz, zasÂłuÂżony, samego jeszcze znaÂł Stalina... Fakt, Âże ma gÂłupawego syna, ale to zawsze syn rodzony, wiĂŞc oszczĂŞdÂź Alka, bardzo proszĂŞ!". Naturalnie mÂłody WardĂŞga o niczym nie wiedziaÂł i "nim zapÂłaci wÂłasnÂą gÂłowÂą, najeÂźdÂźcĂŞ przyjÂąĂŚ chce przemowÂą, w ktĂłrej mu rzuci oskarÂżenie prosto w twarz (...). Gdy wiĂŞc runĂŞÂła nagÂła szarÂża, koĂączyÂł swĂłj sÂłynny tekst "OskarÂżam".
Humanitarny postĂŞpek generaÂła Tumora okazaÂł siĂŞ zbawienny w skutkach, bo w kilka lat pĂłÂźniej, na zaproszenie generaÂła Kiszczaka, przy "okrÂągÂłym stole" JĂłzek Szmaciak z Aleksem WardĂŞgÂą w serdecznym porozumieniu poÂłoÂżyli fundamenty pod TrzeciÂą RzeczpospolitÂą. I kiedy wydawaÂło siĂŞ, Âże sytuacja dojrzaÂła do historycznego kompromisu, kiedy Rywin przyszedÂł do Aleksa, tj. pardon - oczywiÂście do Michnika, Âżeby podzieliĂŚ siĂŞ po bratersku wspĂłlnym dobrem - ten zapragnÂąÂł zjeÂśĂŚ caÂły tort sam. Ma siĂŞ rozumieĂŚ, nie udaÂło mu siĂŞ, wiĂŞc ze zÂłoÂści ogÂłosiÂł na caÂłÂą PolskĂŞ rezultaty "dziennikarskiego Âśledztwa", wskutek czego powoÂłano sejmowÂą komisjĂŞ ÂśledczÂą, z ktĂłrej niepotrzebnie wyszÂły rĂłÂżne ÂśmierdzÂące dmuchy. Mimo to wydawaÂło siĂŞ, Âże sytuacja jest pod kontrolÂą i u progu kampanii wyborczej kontrolowane przez razwiedkĂŞ merdia, podaÂły rozkaz, jak ma byĂŚ - Âże rzÂądziĂŚ ma Platforma, ktĂłrej dla zmylenia ciemnogrodu doda siĂŞ PiS w charakterze kwiatka do koÂżucha. Tymczasem dopuszczona przez niedopatrzenie poboÂżna radiostacja dla tubylczych IrokezĂłw zaczĂŞÂła mieszaĂŚ na politycznej arenie, caÂły plan diabli wziĂŞli i doszÂło do najgorszego; na powierzchniĂŞ wydostaÂły siĂŞ drzemiÂące w mrocznych zakamarkach tubylczej duszy demony nietolerancji i ksenofobii. W takiej sytuacji tylko patrzeĂŚ, jak mozolnie uciuÂłane przez JĂłzka Szmaciaka i Aleksa WardĂŞgĂŞ zdobycze III Rzeczypospolitej mogÂą wziÂąĂŚ diabli, wiĂŞc nie ma innej rady, jak siĂŞgnÂąĂŚ do nieprzebranej skarbnicy wynalazkĂłw Ojca NarodĂłw, ktĂłry na takÂą okolicznoÂśĂŚ stosowaÂł foÂłksfront.
FoÂłksfront, jak wiadomo, sÂłuÂży do robienia no pasaran znienawidzonemu faszyzmowi. Teraz bowiem nastaÂły takie czasy, Âże oskarÂżenie o "kontrrewolucjĂŞ" juÂż na nikim nie robi wraÂżenia, za to o "faszyzm" - aaa, to co innego. Taki Dawid Irwing nawet nie zostaÂł oskarÂżony o "faszyzm", tylko o "fascynacjĂŞ" faszystami i to wystarczyÂło, by na rozkaz Ministerstwa Prawdy miÂłoÂśnicy wolnoÂści sÂłowa i paĂąstwa prawnego wyrzucili go na zbity Âłeb z MiĂŞdzynarodowych TargĂłw KsiÂąÂżki w Warszawie. Znaczy - dozwolone cenzurÂą tylko talmudy. Kiedy wiĂŞc Niemcy w zwiÂązku z gwaÂłtownÂą potrzebÂą przyjĂŞcia do 2009 roku konstytucji Eurosojuza przeszÂły w Polsce na rĂŞczne sterowanie politycznÂą scenÂą, a TrybunaÂł Konstytucyjny zablokowaÂł lustracjĂŞ, JĂłzek Szmaciak i Aleks WardĂŞga energicznie przystÂąpili do tworzenia foÂłksfrontu, organizujÂąc bojownikĂłw o wolnoÂśĂŚ i demokracjĂŞ. Inauguracyjny wiec odbyÂł siĂŞ na Uniwersytecie Warszawskim pod prezydencjÂą dwĂłch byÂłych prezydentĂłw i jednego kandydata, z ktĂłrych kaÂżdemu przytrafiÂł siĂŞ ten sam casus pascudeus. Zgromadzeni na sali inteligenci czasu wojny reagowali usÂłuÂżnym rechotem na dowcipy WaÂłĂŞsy o "bliÂźniakach" - tak samo, jak na pierwszej w stanie wojennym sesji Sejmu posÂłowie na dowcipy puÂłkownika Przymanowskiego o internowanych. "Ta marynarka to kupa gĂłwna" - mĂłwiÂł pewien oficer wojsk lÂądowych i na widok wiecu na Uniwersytecie Warszawskim trudno odmĂłwiĂŚ mu racji.
Gwoli uodpornienia JĂłzka Szmaciaka na ataku zjadliwych bakcyli wymiaru sprawiedliwoÂści, towarzysze z razwiedki zaaplikowali mu szczepionkĂŞ. ZaprzyjaÂźniona stacja TVN, w ktĂłrej towarzyszka maÂłÂżonka uczy tubylcĂłw jeÂśĂŚ bezĂŞ, ni stÂąd, ni zowÂąd ogÂłosiÂła, Âże fundacja Amicus Europae bierze szmal od kompradorskiego ukraiĂąskiego burÂżuja Wiktora PiĂączuka, a niezaleÂżnie od tego - rĂłwnieÂż z Narodowego Banku Polskiego. Z pozoru wyglÂąda to na akt czarnej zdrady, niespodziewany nĂłÂż w plecy, ale w istocie ma ono taki sam charakter, jak osÂłabione bakcyle w szczepionce ospy - nie chodzi o to, by zabiÂły delikwenta, tylko - Âżeby go uodporniÂły na atak bakcyli prawdziwych. Jak mawiano w Hitlerjugend - "co ciĂŞ nie zabije, to ciĂŞ wzmocni", a nasz JĂłzek Szmaciak takiego wzmocnienia potrzebuje nawet w sytuacji, gdy Aleks WardĂŞga ponownie odkurzy swĂłj sÂłynny tekst "OskarÂżam", tym razem - by rzuciĂŚ nim w ohydne oblicze "faszyzmu".

ÂźrĂłdÂło

BudyĂą · « **Reply #741 on:** 2007-05-29, 17:42:58 »

Michalkiewicz w szczytowej formie.

Na ten sam temat Ziemkiewicz w dzisiejsszej rzepie:

Quote

Polacy werbowani na wojnĂŞ totalnÂą

RafaÂł A. Ziemkiewicz

Wystarczy posÂłuchaĂŚ samozwaĂączej rady etyki mediĂłw w piÂątkowym poranku Radia TOK FM – i wydawanych przez niÂą wyrokĂłw o sprzedajnych dziennikarzach reÂżimowych, o rzekomych kokosach, jakie pÂłaci im za lizusostwo PiS, a zwÂłaszcza atakĂłw na pracownikĂłw TVP i PR – by doznaĂŚ uczucia mdÂłoÂści. SkoĂączyÂły siĂŞ skrupuÂły – kto nie od nas, tego trzeba zmieszaĂŚ z bÂłotem

Historia III RP toczy siĂŞ od histerii do histerii. WpÂływowe media i autorytety stale alarmujÂą o Âśmiertelnym zagroÂżeniu i stale podrywajÂą nas do walki z nim. ZagraÂżaÂł juÂż polskiej demokracji jaskiniowy antykomunizm i „przyspieszacz z siekierÂą”, powtĂłrka wydarzeĂą na chiĂąskim placu Tienanmen, krwawa wojna jak w byÂłej JugosÂławii, paĂąstwo wyznaniowe na wzĂłr Iranu i nacjonalistyczna dyktatura ĂĄ la Mecziar. UÂżycie w ustawie zwrotu „wartoÂści chrzeÂścijaĂąskie” miaÂło skutkowaĂŚ przywrĂłceniem cenzury oraz zdÂławieniem wolnoÂści sÂłowa, zakaz aborcji miaÂł pogrzebaĂŚ nasze szanse na czÂłonkostwo w Unii Europejskiej, a konkordat – uczyniĂŚ nas koloniÂą Watykanu. Wszystkie przykÂłady pochodzÂą z jednej strony politycznych sporĂłw ostatniego piĂŞtnastolecia. To prawda, jej przeciwnicy nie pozostawali dÂłuÂżni – krzyczeli o obozie zdrady narodowej i Targowicy, o Balcerowiczu, ktĂłry PolskĂŞ zniszczyÂł i doprowadziÂł do ruiny, o „anszlusie” do masoĂąskiej Unii i wykupieniu przez NiemcĂłw.

Wojna totalna

Ale odpowiedzialnoÂśĂŚ za zdeprawowanie polskiej debaty publicznej nie rozkÂłada siĂŞ rĂłwno. Ci, ktĂłrzy narzucili histeryczny ton, sÂą bardziej winni od tych, ktĂłrzy go podjĂŞli. Ci, ktĂłrzy przez wiĂŞkszÂą czĂŞÂśĂŚ ostatniego piĂŞtnastolecia dysponowali przemoÂżnym wpÂływem na media masowe, ponoszÂą za stan umysÂłĂłw wiĂŞkszÂą odpowiedzialnoÂśĂŚ niÂż ci, ktĂłrzy mogli siĂŞ wypowiadaĂŚ tylko w salkach przyparafialnych i na Âłamach niszowych gazetek. Tym bardziej Âże Âśrodowisko, o ktĂłrym mĂłwiĂŞ, nic siĂŞ nie zmieniÂło. SposĂłb, w jaki prowadzi walkĂŞ z KaczyĂąskimi, nie ma nic wspĂłlnego z dziennikarskÂą rzetelnoÂściÂą, z komentarzem politycznym, a takÂże – wbrew gromkim deklaracjom – z troskÂą o demokracjĂŞ. To, co obserwujemy, to totalna propagandowa wojna, w ktĂłrej od chwili powrotu do politycznej gry Aleksandra KwaÂśniewskiego zaczĂŞÂła siĂŞ kolejna ofensywa. A na wojnie, jak to ujÂąÂł Napoleon, istnieje tylko jedno: wrĂłg, ktĂłrego trzeba dopaÂśĂŚ i zniszczyĂŚ. Nie ma wiĂŞc Âżadnej debaty o Polsce, Âżadnej refleksji nad stanem demokracji – to tylko porĂŞczne hasÂła. Nie ma autorytetĂłw, specjalistĂłw, obiektywnych znawcĂłw danej problematyki – to tylko ÂżoÂłnierze na froncie, tyle Âże uwaÂżani za doborowych. Jedyna logika i konsekwencja, jakiej moÂżna oczekiwaĂŚ, to ta, ktĂłra mĂłwi, Âże wszystko, co sÂłuÂży nam, jest dobre, a wszystko, co moÂże pomĂłc przeciwnikowi, zÂłe, i Âże kto nie od nas, tego trzeba zgnoiĂŚ. ÂŚrodowiska, ktĂłre powinny ÂświeciĂŚ przykÂładem, instytucje, ktĂłrych autorytet jest dla demokracji niezbĂŞdny, daÂły siĂŞ wciÂągnÂąĂŚ w logikĂŞ wojny. A autorytet uÂżywany jako broĂą zuÂżywa siĂŞ nieuchronnie.

SĂŞdziowie a bezstronnoÂśĂŚ

Tak siĂŞ dzieje z TrybunaÂłem Konstytucyjnym. CieĂą na jego niezaleÂżnoÂśĂŚ padÂł w momencie, gdy niektĂłrzy sĂŞdziowie zaangaÂżowali siĂŞ, w obronie korporacyjnych interesĂłw Âśrodowiska prawniczego, w politycznÂą inicjatywĂŞ wymierzonÂą przeciwko ministrowi sprawiedliwoÂści. Nieliczni, ktĂłrzy usiÂłowali wskazaĂŚ niestosownoÂśĂŚ takiego zaangaÂżowania, usÂłyszeli talmudyczne wywody, Âże niekiedy sĂŞdzia wystĂŞpuje jako sĂŞdzia, a niekiedy tylko jako profesor. A potem TrybunaÂł przeszedÂł do porzÂądku dziennego nad wnioskami o wykluczenie z wyrokowania o lustracji sĂŞdziĂłw, ktĂłrzy wczeÂśniej zwalczali jÂą jako politycy lub publicyÂści. Sprawa bezstronnoÂści sĂŞdziĂłw na Âświecie traktowana jest powaÂżnie. W USA ÂściÂśle przestrzegany obyczaj kaÂże sĂŞdziom SÂądu NajwyÂższego – wÂłaÂśnie w trosce o autorytet sÂądu – wyÂłÂączaĂŚ siĂŞ z oceniania spraw, w rozstrzyganiu ktĂłrych na niÂższych instancjach mieli kiedykolwiek w swej karierze udziaÂł. Ustawa lustracyjna, powstaÂła jako suma nieprzystajÂących do siebie poprawek, zapewne zasÂługuje na miano prawnego bubla. Nikt nie broni jej najbardziej krytykowanych zapisĂłw. Jednak rozprawĂŞ przed TrybunaÂłem zdominowaÂły proceduralne rozgrywki o to, czy zostanie on wydany przed 15 maja. W tej walce przewodniczÂący TrybunaÂłu przyjÂąÂł rolĂŞ przeciwnika posÂła Mularczyka, a jego decyzje – odrzucenie wnioskĂłw, a potem z kolei bezprecedensowe wykluczenie dwĂłch sĂŞdziĂłw bez rozpoznania zasadnoÂści postawionych im zarzutĂłw, zamiast postulowanego odroczenia i rozpatrzenia sprawy – w oczywisty sposĂłb sÂłuÂżyÂły unikniĂŞciu obstrukcji. JeÂśli dodamy do tego ekspresjĂŞ wÂłasnych antylustracyjnych przekonaĂą przewodniczÂącego w ustnym uzasadnieniu wyroku, to trudno nie uznaĂŚ, Âże w tej walce o szybkoÂśĂŚ orzeczenia autorytet TrybunaÂłu ucierpiaÂł.

Dobre i zÂłe prawnicze triki

Jako druga strona tego sporu Arkadiusz Mularczyk siĂŞgnÂąÂł po typowe Âśrodki z prawniczego repertuaru. PodwaÂżanie bezstronnoÂści sĂŞdziĂłw i ÂświadkĂłw, zasiewanie wÂątpliwoÂści, domaganie siĂŞ zmiany skÂładu orzekajÂącego to przecieÂż adwokacka rutyna. Nie chcĂŞ w nieskoĂączonoÂśĂŚ przywoÂływaĂŚ tu postĂŞpowania mecenasa Widackiego przed sejmowÂą komisjÂą ÂśledczÂą, ktĂłrego nikt jakoÂś nie uznaÂł za zamach na wiarygodnoÂśĂŚ najwyÂższej wÂładzy ustawodawczej. Ale redakcji „Gazety Wyborczej” muszĂŞ w tym kontekÂście przypomnieĂŚ sprawĂŞ z czasĂłw, kiedy rzÂąd Leszka Millera prĂłbowaÂł brutalnie przejÂąĂŚ kontrolĂŞ nad naszÂą gazetÂą. „Wyborcza”, pal szeÂśĂŚ, Âże nie dostrzegÂła w tym zagroÂżenia dla wolnoÂści sÂłowa, ale sekundowaÂła w zÂłym dziele, zamieszczajÂąc peÂłen faÂłszĂłw artykuÂł o rzekomych oszustwach udziaÂłowcĂłw pisma, ktĂłrym w tym samym czasie zatrzymano paszporty i usiÂłowano skÂłoniĂŚ ich do odsprzedania udziaÂłĂłw wskazanej spĂłÂłce. Tekst w „Gazecie Wyborczej” byÂł tego rodzaju, Âże gdy wydawca „Rzeczpospolitej” wytoczyÂł jej proces, wyrok byÂł od pierwszej chwili przesÂądzony. I wtedy, nie mogÂąc uniknÂąĂŚ przegranej, prawnik „Agory” robiÂł wszystko, Âżeby dla zminimalizowania prestiÂżowych skutkĂłw poraÂżki jak najbardziej odsunÂąĂŚ jÂą w czasie. MiĂŞdzy innymi przez ponad rok nie mĂłgÂł ustaliĂŚ miejsca pobytu Adama Michnika i przekazaĂŚ mu pism procesowych. OÂśmielĂŞ siĂŞ stwierdziĂŚ, Âże jeÂśli nie ma siĂŞ zahamowaĂą w korzystaniu z rozmaitych prawniczych trickĂłw, to ogÂłaszanie ich w wykonaniu Mularczyka, i to bez przebierania w sÂłowach, zamachem stanu, podÂłoÂściÂą i nikczemnoÂściÂą, stanowi wyjÂątkowÂą hipokryzjĂŞ.

Prawo Kalego

SposĂłb, w jaki zaangaÂżowane przeciwko wÂładzy media relacjonowaÂły lustracyjnÂą rozprawĂŞ przed TK, to jedna wielka haĂąba. Ale rozumowanie sienkiewiczowskiego Kalego jest w tej wojnie reguÂłÂą. CzyÂż nie jest szczytem hipokryzji zachowanie antylustratorĂłw w sprawie profesora WÂładysÂława MÂąciora? Oto ci sami, ktĂłrzy w najmocniejszych sÂłowach podwaÂżali oskarÂżenia oparte na zebranych przez historykĂłw dokumentach, dla uderzenia w politycznego przeciwnika nie mieli zahamowaĂą przed rozpĂŞtaniem zniesÂławiajÂącej nagonki wyÂłÂącznie na podstawie goÂłosÂłownego oskarÂżenia profesora Andrzeja Zolla, ktĂłry zresztÂą teraz wycofuje siĂŞ z tego oskarÂżenia rakiem i twierdzi, Âże o nic MÂąciora nie oskarÂżaÂł, a tylko mĂłwiÂł, iÂż czĂŞsto widywaÂł go rozmawiajÂącego z esbekami. ByĂŚ moÂże zresztÂą rzeczywiÂście jego wypowiedÂź zmanipulowano. Tam, gdzie moÂżna wrogowi dowaliĂŚ, niektĂłrzy dziennikarze nagle gÂłuchnÂą i sÂłyszÂą to, co chcÂą sÂłyszeĂŚ. Na podstawie newsa, Âże Krzysztof Daukszewicz odmĂłwiÂł wystĂŞpu w Opolu, bo Marcin Wolski prĂłbowaÂł go ocenzurowaĂŚ, ogÂłoszono wojnĂŞ satyrycznÂą. Potem sam Daukszewicz stwierdziÂł na naszych Âłamach, Âże odmĂłwiÂł, bo ma umĂłwiony koncert gdzie indziej. W „PrzeglÂądzie” zaÂś napisaÂł, Âże o cenzurze w telewizji tylko „mĂłwi siĂŞ” w Âśrodowisku, ale on osobiÂście nie umie podaĂŚ Âżadnego przykÂładu, poza tym, Âże podobno Wolski raz ocenzurowaÂł siĂŞ sam, wycinajÂąc z wÂłasnego nagrania dowcip, ktĂłry po czasie uznaÂł za zbyt toporny.

Dziennikarze w obronie Rywinlandu

Ale cĂłÂż tam satyrycy w porĂłwnaniu z tym, co wojenka zrobiÂła w uznanym za gÂłĂłwne pole bitwy Âśrodowisku dziennikarskim? Wystarczy posÂłuchaĂŚ samozwaĂączej rady etyki mediĂłw w piÂątkowym poranku Radia TOK FM, i wydawanych przez niÂą wyrokĂłw o sprzedajnych dziennikarzach reÂżimowych, o rzekomych kokosach, jakie pÂłaci im za lizusostwo PiS, a zwÂłaszcza atakĂłw na pracownikĂłw TVP i PR, by doznaĂŚ uczucia mdÂłoÂści. SkoĂączyÂły siĂŞ skrupuÂły – kto nie od nas, tego trzeba zmieszaĂŚ z bÂłotem, opluĂŚ, odmĂłwiĂŚ mu wszelkich kwalifikacji, uczciwych intencji i jeszcze na dokÂładkĂŞ wyszydziĂŚ mankamenty jego urody. Prawdziwi dziennikarze to tacy, jak poczÂątkujÂący prezenterzy wspomnianego tu TOK FM, potrafiÂący z przekonaniem wmawiaĂŚ sÂłuchaczom, Âże „w latach 1989 – 1991 JarosÂław KaczyĂąski pracowaÂł w cenzurze, tak, tak, proszĂŞ paĂąstwa, pracowaÂł w cenzurze!”. PatrzÂąc na to wzorcowe, jedynie sÂłuszne dziennikarstwo, stajÂące dziÂś murem w obronie wszelkich patologii Rywinlandu, mam wraÂżenie, Âże jego podstawÂą jest sztuka umiejĂŞtnego wtrÂącania „mimochodem”. PrzykÂład z „Gazety Wyborczej” – opisywaÂła ona sprawĂŞ sĂŞdzi, ktĂłrej postawiono zarzut przyjĂŞcia ÂłapĂłwki. Zarzut jest sÂłabo umotywowany, oskarÂżenie wysunĂŞÂła osoba skazana za oszustwa, sprawa wozi siĂŞ po rĂłÂżnych instancjach i nie moÂże siĂŞ doczekaĂŚ rozstrzygniĂŞcia. I wszystko to puentuje „Wyborcza” refleksjÂą: a co by byÂło, gdyby sprawÂą sĂŞdzi X. trafiÂła przed sÂąd 24-godzinny? Wystarczy siĂŞ chwilĂŞ zastanowiĂŚ: nic by nie byÂło i byĂŚ by nie mogÂło, bo przecieÂż procedura sÂądĂłw 24-godzinnych dotyczy wyÂłÂącznie ÂściÂśle okreÂślonych spraw, w ktĂłrych wina nie ulega wÂątpliwoÂści. Co ma piernik do wiatraka? Ano to, Âże zawsze dobrze jest wsÂączyĂŚ w mĂłzg czytelnika odrobinĂŞ jadu, umocniĂŚ wraÂżenie, Âże KaczyĂąscy psujÂą wymiar sprawiedliwoÂści. Takie kropelki jadu rozsiewane sÂą po szpaltach, programach telewizyjnych i radiowych codziennie – tu drobna manipulacja, tam przekrĂŞcony fakt albo wciskane w potoczne myÂślenie faÂłszywe uogĂłlnienie.

Lepszy juÂż chĂłr Armii Czerwonej

To samo, co grupa przemÂądrzaÂłych gwiazdorĂłw robi od kilkunastu miesiĂŞcy z dziennikarstwem, usiÂłuje siĂŞ zrobiĂŚ z caÂłym spoÂłeczeĂąstwem, wysyÂłajÂąc je na wojnĂŞ – oficjalnie w obronie zagroÂżonej demokracji. Ale Âśmiem podejrzewaĂŚ, Âże bardziej idzie w tej wojnie o obronĂŞ interesĂłw pewnych grup i osĂłb, ktĂłre perspektywÂą uporzÂądkowania piĂŞtnastoletniego baÂłaganu w rĂłÂżnych dziedzinach czujÂą siĂŞ po prostu zagroÂżone. JeÂśli mamy rozmawiaĂŚ o stanie polskiej demokracji – ja osobiÂście zgÂłaszam siĂŞ do takiej rozmowy chĂŞtnie – to nie moÂżemy apriorycznie zakÂładaĂŚ, Âże zagraÂża jej wyÂłÂącznie „silne paĂąstwo”, takie, jak rozumiejÂą swÂą wyborczÂą obietnicĂŞ bracia KaczyĂąscy. Musimy takÂże rozwaÂżyĂŚ, jakim zagroÂżeniem dla demokracji jest oligarchia, a jakim nieformalne powiÂązania, ktĂłrych symbolem pewnie niedÂługo stanie siĂŞ zÂłoty Franc Muller KwaÂśniewskiego, tajemniczy prezent od moÂżna-tylko-podejrzewaĂŚ-kogo, o ktĂłry zadawanie pytaĂą „Polityka” i „Gazeta Wyborcza” z uporem godnym lepszej sprawy usiÂłujÂą wyszydziĂŚ. No tak, ale o zagroÂżeniach, jakie niosÂą dla demokracji oligarchia i korupcja, trudno dyskutowaĂŚ pod auspicjami KwaÂśniewskiego, WaÂłĂŞsy i Olechowskiego, gdy spotkanie organizujÂą Czarzasty z Wachowskim i Piskorskim. To nie Âżadna dyskusja – to chĂłr intelektualistĂłw polskich pod goÂścinnÂą dyrekcjÂą Francoisa Segueli. ChĂłr majÂący w repertuarze tylko jednÂą, wojennÂą pieÂśĂą: powrĂłĂŚmy jak za dawnych lat i udawajmy, Âże Rywin nigdy nie przyszedÂł do Michnika. To ja juÂż wolĂŞ posÂłuchaĂŚ „Wstawaj, strana agromnaja” w wykonaniu chĂłru Armii Czerwonej. Podobne, ale Âładniejsze.

Luksor · « **Reply #742 on:** 2007-05-30, 13:10:49 »

Quote

KORUPCJA NA SZCZYTACH WÂŁADZY
wywiad z Ryszardem ZajÂącem
motto: "Opozycja jest jak czyÂściec, w nim czeka siĂŞ na wybory i po nich trafia siĂŞ do nieba, czyli do wÂładzy." (Piotr Gadzinowski)

Maciej Dudek: Informacje w mediach byÂły bardziej niÂż nieÂśmiaÂłe, tygodnik NIE wbrew pozorom teÂż wypowiedziaÂł siĂŞ doÂśĂŚ oglĂŞdnie. Czy zeznaÂł Pan, Âże Zbigniew Wassermann braÂł nielegalnie pieniÂądze od “ÂŚlÂąskiej Alexis” Barbary K.?
Ryszard M. ZajÂąc: Pod groÂźbÂą odpowiedzialnoÂści karnej nie mogĂŞ ujawniaĂŚ treÂści swoich zeznaĂą bez zgody prokuratury. MogĂŞ tylko powiedzieĂŚ, Âże moje zeznania dotyczyÂły wielu prominentnych osĂłb, z prawej i lewej strony sceny politycznej, skorumpowanych przez “Alexis”. W korupcyjnym kontekÂście padÂło rĂłwnieÂż nazwisko, ktĂłre Pan wymieniÂł.
W takim razie zapytam inaczej: czy moÂże Pan potwierdziĂŚ domniemany fakt zawarty w moim poprzednim pytaniu? Nie pytam teraz, ani w dalszej czĂŞÂści wywiadu, czy wiedza ta znalazÂła siĂŞ w zeznaniach ani w innych materiaÂłach postĂŞpowania.
Fakt brania przez kogoÂś ÂłapĂłwek mĂłgÂłbym z caÂłÂą pewnoÂściÂą potwierdziĂŚ, gdybym w tym procederze uczestniczyÂł, np. jako obserwator. Moja wiedza na temat tej osoby pochodzi w tym przypadku od ÂłapĂłwkodawcy, a wiĂŞc ma charakter ÂźrĂłdÂłowy. W mojej ocenie z wielu powodĂłw zarzut jest wiarygodny.
O czym informowaÂł Pana ÂłapĂłwkodawca?
Nie mogĂŞ ujawniaĂŚ treÂści moich zeznaĂą.
Zgodnie z ustawÂą o ochronie informacji niejawnych w przypadku postĂŞpowania karnego informacjÂą tajnÂą sÂą „szczegĂłÂłowe informacje dotyczÂące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynnoÂści dochodzeniowo-Âśledczych, jeÂżeli ujawnienie tych informacji mogÂłoby stanowiĂŚ przeszkodĂŞ dla prawidÂłowego toku postĂŞpowania karnego.” W moim pytaniu chodziÂło mi o to jaka byÂła treÂśĂŚ informacji tyczÂącej Zbigniewa Wassermanna, ktĂłra do Pana dotarÂła, bez jakiegokolwiek jej odnoszenia do treÂści skÂładanych przez Pana zeznaĂą.
Jestem zdania, Âże postĂŞpowania karne powinny toczyĂŚ siĂŞ w prokuraturze i sÂądzie, a nie w mass-mediach. Publiczne ujawnianie tego rodzaju treÂści zawsze uÂłatwia obronĂŞ osobom podejrzewanym o przestĂŞpstwo. Nie bĂŞdĂŞ zatem odpowiadaÂł na tego rodzaju pytanie.
W kontekÂście sprawy „ÂŚlÂąskiej Alexis”, miĂŞdzy innymi w PaĂąskich wypowiedziach przewija siĂŞ nazwa „Czerwona OberÂża”. Jakie ma ona znaczenie w tej sprawie?
To nazwa nieistniejÂącej juÂż wytwornej restauracji w Katowicach, ktĂłrÂą wybraÂłem z uwagi na symbolicznÂą nazwĂŞ i poÂłoÂżenie: w pĂłÂł drogi pomiĂŞdzy siedzibÂą ÂślÂąskiej SLD a KuriÂą. ByÂła miejscem odpÂłatnego spotkania - w trakcie kampanii prezydenckiej 1995 roku - wÂłaÂścicieli najwiĂŞkszych prywatnych firm handlujÂących wĂŞglem z Aleksandrem KwaÂśniewskim. W spotkaniu uczestniczyÂło zaledwie ok. dziesiĂŞciu przedsiĂŞbiorcĂłw, reprezentujÂących wĂłwczas zaÂłoÂżone z mojej inicjatywy Polskie Towarzystwo WĂŞglowe. OprĂłcz kandydata na Prezydenta R.P. Aleksandra KwaÂśniewskiego, w spotkaniu uczestniczyÂło kilku liderĂłw SLD. Po stronie biznesmenĂłw najwaÂżniejsza byÂła Alexis. Od “Czerwonej OberÂży” zaczĂŞÂło siĂŞ korumpowanie na wielkÂą skalĂŞ przez Alexis najwaÂżniejszych politykĂłw lewicy. StamtÂąd pochodzi zdjĂŞcie niemalÂże “Âślubne” Alexis z KwaÂśniewskim, ktĂłre otwieraÂło jej drzwi wielu gabinetĂłw. Na tych zdjĂŞciach jest bardzo wiele znanych twarzy…
Polskie Towarzystwo WĂŞglowe, jak rozumiem, miaÂło stanowiĂŚ lobby prywatnych firm wĂŞglowych. W jaki sposĂłb przekroczona zostaÂła granica oddzielajÂąca lobbing od korupcji?
Dzisiaj Âłatwo to stwierdziĂŚ; w 1995 roku sytuacja byÂła zdecydowanie bardziej subtelna. Pojecie “lobbingu” w ogĂłle nie istniaÂło; nie byÂło teÂż Âżadnych unormowaĂą prawnych w tym zakresie. Statut PTW stanowiÂł (w art. 5) Âże jego celem ma byĂŚ “poszukiwanie sposobĂłw rozwiÂązywania problemĂłw zwiÂązanych z wydobywaniem i wykorzystywaniem wĂŞgla kamiennego, wykraczajÂących poza jednostkowe interesy czÂłonkĂłw Towarzystwa, z uwzglĂŞdnieniem interesĂłw ogĂłlnospoÂłecznych i ochrony Âśrodowiska naturalnego, w tym inspirowanie kierunkĂłw rozwoju gĂłrnictwa wĂŞgla kamiennego”.
ByÂłem wĂłwczas posÂłem, PTW byÂło dla mnie jednym z instrumentĂłw dziaÂłania na rzecz regionu; podobnie jak zawiÂązany - takÂże z mojej inicjatywy - Parlamentarny ZespĂłÂł na Rzecz Restrukturyzacji GĂłrnictwa. KrytykowaÂłem wĂłwczas rzÂądowy program SLD restrukturyzacji tej branÂży; prowadziÂłem w tym celu korespondencjĂŞ nawet z Bankiem ÂŚwiatowym. Nie byÂłem w stanie dopilnowaĂŚ, by PTW nie staÂło siĂŞ kolejnym szyldem, wykorzystywanym przez Alexis do obrony tylko jej prywatnych interesĂłw. Nota bene, wtedy funkcjĂŞ prezesa PTW objÂąÂł po niej poseÂł SLD AndrzejSzarawarski. Ja byÂłem sekretarzem PTW. Naiwnie sÂądziÂłem, Âże Szarawarskiemu chodzi o budowĂŞ mechanizmĂłw rynkowych, w tym sektora prywatnego w gĂłrnictwie. Tymczasem on juÂż wtedy miaÂł prywatnÂą firmĂŞ handlujÂącÂą wĂŞglem i podobnie jak Alexis dziaÂłaÂł we wÂłasnym, prywatnym interesie. O tej jego firmie dowiedziaÂłem siĂŞ pĂłÂźniej.
ÂŻywot PTW byÂł krĂłtki, wtedy medialnie zaatakowaÂł nas KPN, ktĂłry publicznie podnosiÂł, Âże “jeÂśli nieuczciwi poÂśrednicy zdominujÂą PTW, bĂŞdziemy mieli do czynienia z organizacjÂą o charakterze mafijnym”. OdpowiedziaÂłem wĂłwczas, Âże jeÂśli osoby o niskim ilorazie inteligencji zdominujÂą KPN, bĂŞdziemy mieli do czynienia z partiÂą kretynĂłw. JuÂż po latach przeprosiÂłem, znanego mi z podziemia, lidera KPN Adama SÂłomkĂŞ. Mieli wtedy sporo racji. Paradoksalnie PTW upadÂło, choĂŚ zwyciĂŞÂżyÂło w bitwie o handel wĂŞglem. Jako poseÂł zaskarÂżyÂłem sÂłynne uchwaÂły nr 2 ministra Jerzego Markowskiego, podjĂŞte przezeĂą w imieniu jednoosobowych Walnych ZgromadzeĂą piĂŞciu spĂłÂłek wĂŞglowych. ZakazywaÂły one sprzedaÂży wĂŞgla przez prywatnych poÂśrednikĂłw. Nietrudno byÂło wykazaĂŚ, iÂż uchwaÂły te sÂą klasycznÂą zmowÂą (kartelem). UrzÂąd Antymonopolowy podzieliÂł mĂłj poglÂąd, Âże sÂą niezgodne z prawem i je uchyliÂł. PrzedstawiÂłem wĂłwczas ministrowi kompromisowÂą propozycjĂŞ powoÂłania Konsorcjum WĂŞglowego, skupiajÂącego kilkanaÂście prywatnych podmiotĂłw handlujÂących wĂŞglem o odpowiednim standingu. Ministrowi pomysÂł siĂŞ nie spodobaÂł. TakÂże Alexis go odrzuciÂła. UsÂłyszaÂłem wĂłwczas - “nie po to zakÂładaÂłam PTW, aby teraz uÂłatwiaĂŚ interesy konkurencji.” WycofaÂłem siĂŞ z PTW i jego kilkunastotygodniowy Âżywot siĂŞ skoĂączyÂł. WrĂłciÂły dawne ukÂłady…
JeÂśli dobrze poukÂładaÂłem przedstawione przez Pana fakty, to Polskie Towarzystwo WĂŞglowe zaÂłoÂżone zostaÂło krĂłtko przed wyborami prezydenckimi w 1995 roku a jego jedynymi dokonaniami byÂły: spotkanie w „Czerwonej OberÂży” z Aleksandrem KwaÂśniewskim, przekazanie w efekcie tego spotkania ÂśrodkĂłw finansowych na jego kampaniĂŞ, zadzierzgniĂŞcie wiĂŞzĂłw ze Âświatem polityki i zablokowanie zakazu sprzedaÂży wĂŞgla przez prywatnych poÂśrednikĂłw?
NiezupeÂłnie. NaleÂży odrĂłÂżniaĂŚ formĂŞ od treÂści. PTW zarejestrowano jako stowarzyszenie w lipcu 1995; w sierpniu (po ataku medialnym KPN) rozpadÂło siĂŞ. ByÂło szyldem dla niektĂłrych dziaÂłaĂą, ale podejmowanych przez konkretne osoby. To nie stowarzyszenie o nazwie: PolskieTowarzystwo WĂŞglowe byÂło autorem tych dziaÂłaĂą. Spotkanie w “Czerwonej OberÂży” zorganizowaÂłem na polecenie Aleksandra KwaÂśniewskiego, przy pomocy Barbary K., zwanej “Alexis”. ZwiÂązek z PTW byÂł taki, Âże zaproszono naĂą jego czÂłonkĂłw. ÂŚrodki finansowe przekazywane byÂły subtelniej, ale tego mechanizmu nie mogĂŞ publicznie ujawniĂŚ, skoro jeszcze trwa m.in. co do tego wÂątku Âśledztwo. “ÂŚwiat polityki” stanÂąÂł otworem nie przed PTW czy jego czÂłonkami - ale przed “Alexis” - bo to ona byÂła gÂłĂłwnym beneficjentem tego spotkania oraz pĂłÂźniejszych kontaktĂłw z prominentami lewicy. Zakaz sprzedaÂży wĂŞgla przez prywatnych poÂśrednikĂłw nie zostaÂł zablokowany przez PTW, ale przeze mnie - poniewaÂż byÂł niezgodny z prawem. Ubolewam nad tym, Âże minister nie potrafiÂł uporzÂądkowaĂŚ handlu wĂŞglem w sposĂłb legalny. Ubolewam teÂż nad tym, Âże po rozpadzie PTW juÂż nigdy potem prywatni przedsiĂŞbiorcy branÂży gĂłrniczej nie potrafili siĂŞ porozumieĂŚ. PraprzyczynÂą wszelkich patologii w gĂłrnictwie - w tym tzw. afery wĂŞglowej - jest prawie zupeÂłny brak mechanizmĂłw rynkowych, nie tylko w obrocie wĂŞglem.
Czy w prezydenckiej kampanii wyborczej z roku 2000 rĂłwnieÂż zaznaczyÂła siĂŞ obecnoÂśĂŚ pieniĂŞdzy Barbary K.?
Od 1995 roku finansowaÂła milionowymi kwotami obie kampanie prezydenckie Aleksandra KwaÂśniewskiego oraz kampanie wyborcze SLD do parlamentu. OprĂłcz tego "wspieraÂła” indywidualnie takÂże niektĂłrych politykĂłw SLD. Po przejĂŞciu wÂładzy przez AWS finansowaÂła paru politykĂłw prawicy. MogĂŞ ujawniĂŚ (pisaÂły juÂż o tym media), Âże skorumpowaÂła m.in. Ăłwczesnego posÂła BBWR Henryka D. Za sto tysiĂŞcy dolarĂłw (do podziaÂłu) umieÂściÂła swojego ziĂŞcia w gabinecie politycznym Ăłwczesnego ministra sportu Jacka DĂŞbskiego. W tym okresie nawiÂązaÂła teÂż bliÂższe kontakty m.in. z Lechem WaÂłĂŞsÂą oraz znaczÂącymi osobami z Instytutu Lecha WaÂłĂŞsy. WĂłwczas takÂże, odpowiedniej wysokoÂści dotacjÂą (na wydanie ksiÂąÂżki) zaskarbiÂła sobie przyjaÂźĂą wybitnego teologa, b. rektora KUL prof.KrÂąpca. ZnajomoÂśĂŚ z nim z kolei sÂłuÂżyÂła jej jako klucz do otwierania drzwi prawicowych salonĂłw wÂładzy.
„Dziennik” podaÂł, Âże spora liczba znanych nazwisk pojawiÂła siĂŞ w okoÂłowĂŞglowych spĂłÂłkach Roberta Hamerlika vel Hammerlinga – ROHA oraz Europejskiej Korporacji Finansowej. Wymieniono byÂłego ministra Jacka DĂŞbskiego, byÂłego posÂła AWS Henryka DyrdĂŞ, byÂłego wojewodĂŞ Marka Kempskiego, wiceministra skarbu Andrzeja Szarawarskiego, senatora SLD BogusÂława MÂąsiora. Informator „Dziennika” sugerowaÂł, Âże Hamerlik to tzw. „sÂłup” a jego spĂłÂłkami sterowaÂł ktoÂś „znany z rzÂądowych foteli SLD”.
Podzielam ten poglÂąd. GĂłrniczym tortem Âżywili siĂŞ wszyscy, bez wzglĂŞdu na kolor legitymacji partyjnej. DuÂży szmal jest ponadpartyjny. Dlatego wyjaÂśnianie afer i aferek wĂŞglowych zawsze jest niewygodne dla wszystkich opcji politycznych. Kempski to typowy przykÂład rĂłwnie naiwnego co Âżyczliwego duÂżemu “biznesowi” pseudo-polityka, ktĂłry daÂł siĂŞ ograĂŚ jak dziecko, m.in. Aleksandrowi Ăwikowi, nota bene wspĂłÂłpracujÂącemu z Andrzejem Szarawarskim (czego nikt nie zauwaÂżyÂł). Szarawarski to czÂłowiek - jak podkreÂślali w liÂście do kierownictwa SLD byli dygnitarze PZPR: Jan MitrĂŞga, Rudolf MaroĂą, MieczysÂław WilczyĂąski - o ktĂłrym wciÂąÂż czytamy w prasie w kontekÂście niejasnych transakcji, podejrzanych powiÂązaĂą personalnych, szemranych interesĂłw i przekrĂŞtĂłw finansowych.
Na swoim blogu napisaÂł Pan, Âże „Alexis” „cywilizowaÂła” rĂłwnieÂż dziennikarzy?
CywilizowaÂła? NapisaÂłem, Âże “oswajaÂła”. Podobne jak z byÂłÂą poseÂł BarbarÂą B. “kopertowe przyjaÂźnie” Alexis zawieraÂła z kaÂżdym, kto mĂłgÂłbyĂŚ jej przydatny w interesach (czytaj w korumpowaniu i nielegalnym lobbingu). Na wiĂŞkszÂą skalĂŞ zaczĂŞÂła to robiĂŚ m.in. za poÂśrednictwem firmy “Lobby”; pĂłÂźniej jednak preferowaÂła poufne, indywidualne kontakty. Na liÂście skorumpowanych dziennikarzy sÂą znane nazwiska. DotarÂła do wiĂŞkszoÂści znaczÂących dziennikarzy z regionu; paru z nich to dziennikarze krajowi. Gdy wybuchÂła afera z “Alexis” niektĂłrzy komentowali publicznie i samobĂłjstwo Blidy i dziaÂłania Alexis. SÂą w niektĂłrych sprawach rzeczywiÂście nadzwyczaj dobrze zorientowani. Jak wyglÂądaÂło “oswajanie” dziennikarzy przybliÂżyÂł nieco red. CieÂślak, ktĂłry w “Nie” z 10-05-2007 opisaÂł, jak Alexis namawiaÂła go do napisania artykuÂłu krytykujÂącego premiera BelkĂŞ, po to by w efekcie restrukturyzacjĂŞ polskiego hutnictwa powierzyĂŚ… Andrzejowi Szarawarskiemu. Red CieÂślak nie wspomniaÂł, czy proponowaÂła mu pieniÂądze i czy propozycjĂŞ przyjÂąÂł. WedÂług mnie proponowaÂła, ale nie wiem jak tĂŞ propozycjĂŞ potraktowaÂł. W mojej ocenie Szarawarski jest kluczem do wielu polskich afer w gĂłrnictwie, hutnictwie czy zwiÂązanych z zakupemF-16, bÂądÂź transportera “Rosomak”. WciÂąÂż jednak ukrywa siĂŞ w cieniu.
Czy „Alexis” „oswoiÂła” kogoÂś, kogo twarz pojawiaÂła siĂŞ w gÂłĂłwnych serwisach informacyjnych telewizji ogĂłlnopolskich?
Tak. Z tego krĂŞgu dotyczy to twarzy pojawiajÂącej siĂŞ od dÂłuÂższego czasu, rĂłwnieÂż obecnie. ProszĂŞ nie pytaĂŚ o nazwisko. Z korumpowaniem dziennikarzy jest ten problem, Âże trudno to udowodniĂŚ; bowiem Âświadomi sytuacji dziennikarze sÂą nadzwyczaj ostroÂżni. Ci, ktĂłrzy biorÂą, nie wystawiajÂą pokwitowaĂą i robiÂą to bez ÂświadkĂłw. W tym konkretnym przypadku Alexis - podobnie jak z byÂłÂą poseÂł BarbarÂą B. - zawarÂła przynajmniej jednÂą umowĂŞ, tym razem poÂżyczki. Po jakimÂś czasie dziennikarz dostaÂł kwit, Âże jÂą spÂłaciÂł, choĂŚ tego nie zrobiÂł. ÂŁÂączyÂł ich teÂż - tak to ujmijmy - pewien luksusowy samochĂłd. Nie mogĂŞ podaĂŚ marki, bo jest ich w Polsce niewiele.
„Puls Biznesu” podaje szacunki prof. Jana Maciei z PAN, zgodnie z ktĂłrymi w ostatnich trzynastu latach straty zwiÂązane z patologiami w obrocie wĂŞglem siĂŞgajÂą 50 miliardĂłw zÂłotych. „Dziennik” podaje, Âże nieoficjalne szacunki sÂą dwu-trzykrotnie wiĂŞksze, tak wiĂŞc straty te mogÂą siĂŞgaĂŚ nawet 150 miliardĂłw zÂłotych. Dla uzmysÂłowienia skali tej kwoty porĂłwnajmy to z krajowym budÂżetem Polski w roku 2006, ktĂłry wyniĂłsÂł 160 miliardĂłw zÂłotych. JeÂśli zaÂłoÂżymy, Âże korupcja w gĂłrnictwie to tylko czĂŞÂśĂŚ korupcji w Polsce a strumienie z tego oceanu dotarÂły do obu poprzednich prezydentĂłw – czy stwierdzenie, Âże prawdziwÂą konstytucjÂą Rzeczpospolitej Polskiej jest ukÂład korupcyjny bĂŞdzie stwierdzeniem przesadzonym?
Nie jest to przesada. Ale to tylko fragment problemu. Zgadzam sie z Aleksandrem Gudzowatym, ktĂłry w ostatniej “Gazecie Polskiej” ujawnia ostroÂżnie swojÂą wiedzĂŞ nt. “LoÂży Minus PiĂŞĂŚ”. W mojej ocenie w naszym uroczym kraju na szczytach wÂładzy uwiÂła sobie wygodne gniazdo grupa kolesi z PRL-u, ktĂłra wykorzystuje wszelkie sÂłaboÂści paĂąstwa dla napychania wÂłasnych kieszeni. To jest prawdziwa mafia, z ktĂłra ta wÂłoska nie moÂże siĂŞ nawet rĂłwnaĂŚ - polska ma za duÂżo realnej wÂładzy i zbyt duÂżo swoich ludzi w strukturach paĂąstwa.
Nie wierzĂŞ za bardzo w prawidÂłowe zakoĂączenie Âśledztw ABW i Prokuratury OkrĂŞgowej w Katowicach - tzn. nie wierzĂŞ, Âże zostanie ustalona prawda obiektywna, a winnym postawione zarzuty. W Polsce brak systemowych mechanizmĂłw realnego zwalczania korupcji na szczytach wÂładzy; wÂśrĂłd VIP-Ăłw. Ze swoimi zeznaniami dot. Aleksandra KwaÂśniewskiego musiaÂłem czekaĂŚ, aÂż przestanie byĂŚ Prezydentem R.P., a “Alexis” zostanie aresztowana, w zwiÂązku z podejrzeniem o drobne (zaledwie 2 mln. zÂł.) oszustwo. Polityczne usytuowanie aparatu prokuratury oraz CBA powoduje, Âże wszelkie Âśledztwa dot. korupcji wÂśrĂłd politykĂłw - czyli wszystkie dotychczasowe najwiĂŞksze afery - koĂączÂą siĂŞ tym samym - tylko “zadymÂą” w mediach, a nie ustaleniem prawdy obiektywnej, postawieniem zarzutĂłw oraz prawomocnym skazaniem. NajwyÂższy czas, aby obywatele zaczĂŞli domagaĂŚ siĂŞ oddzielenia funkcji Prokuratora Generalnego od politycznej posady ministra sprawiedliwoÂści. NajwyÂższy czas, aby Prokurator Generalny byÂł wybierany w wyborach powszechnych, a aparat prokuratury caÂłkowicie niezaleÂżny od jakichkolwiek wpÂływĂłw, zwÂłaszcza politycznych. JeÂżeli PiS faktycznie chce naprawy paĂąstwa, powinien taki postulat zrealizowaĂŚ.
Korupcja w szacowanym wyÂżej wymiarze w oczywisty sposĂłb musi wpÂływaĂŚ na intensywne uboÂżenie nieskorumpowanych mieszkaĂącĂłw Polski. Czy Pana zdaniem kraj dysponuje potencjaÂłem wystarczajÂącym do samooczyszczenia?
Przepraszam za wyraz, ale w samoobronie nie ma innego wyjÂścia. Problem jednak w tym, Âże do korupcji w lokalnym wymiarze prawie kaÂżdy z nas juÂż trochĂŞ przywykÂł - powszechnie daje siĂŞ w ÂłapĂŞ lekarzowi, policjantowi z drogĂłwki, gminnemu urzĂŞdnikowi… Z sondaÂży wynika, Âże grubo ponad poÂłowa przedsiĂŞbiorcĂłw ma ÂświadomoÂśĂŚ, Âże dziĂŞki ÂłapĂłwkom ich prywatne przedsiĂŞwziĂŞcie rozkwitnie. Bez zmiany takich postaw, bez zmiany systemowych mechanizmĂłw paĂąstwa nigdy nie uwolnimy siĂŞ od zmory korupcji. A co rok jest coraz gorzej…
DziĂŞkujĂŞ bardzo za rozmowĂŞ.
_______________________________________
Ryszard ZajÂąc jest byÂłym dziaÂłaczem opozycji demokratycznej, byÂłym posÂłem SLD. Jest teÂż gÂłĂłwnym Âświadkiem w Âśledztwach ABW i Prokuratury OkrĂŞgowej w Katowicach w sprawie m.in. tzw. mafii wĂŞglowej. Prowadzi blog: http://www.ryszard-zajac.blog.onet.pl

ÂźrĂłdÂło

BudyĂą · « **Reply #743 on:** 2007-05-30, 17:20:52 »

Zajac to dziwna postaĂŚ... Najpierw SolidarnoÂściowiec, potem u Urbana, najpierw zamieszany w mafiĂŞ paliwowÂą, teraz jedyny sprawiedliwy... Ale to co ma do powiedzenia jest doÂśĂŚ ciekawe.

Kulisy afery teletubisiowej

minder · « **Reply #744 on:** 2007-05-31, 08:42:02 »

Giertych namieszaÂł w kanonie lektur.

Unas · « **Reply #745 on:** 2007-05-31, 10:09:41 »

Niech tego czÂłowieka ktoÂś wreszcie walnie narzĂŞdziem tĂŞpokrawĂŞdzistym. Mam nadzieje, Âże jak siĂŞ skoĂączy era retuszera to te ksiÂąÂżki wrĂłcÂą. PominĂŞ Wertera, ktĂłrym rzygajÂą wszyscy. Ale co to za kanon bez Fausta, Zbrodni i Kary czy Ferdydurke. Dwa pomnikowe dzieÂła + najbardziej aktualna, krytyka II Rzeczpospolitej w historii. A Szewcy temu staremu faszyÂście teÂż widzĂŞ nie pasujÂą. Co w zamian? Gloria Victis czy moÂże nadĂŞte KsiĂŞgi Narodu i Pielgrzymstwa Polskiego, a moÂże My, MÂłode Pokolenie. W tym ostatnim bym siĂŞ nie zdziwiÂł. ZaskarÂżmy istnienie Giertycha do TK jako niezgodne z konstytucjÂą.

Vronah · « **Reply #746 on:** 2007-05-31, 10:18:00 »

Quote from: minder on 2007-05-31, 08:42:02

Giertych namieszaÂł w kanonie lektur.

On to na prawdĂŞ zrobiÂł :/ Ja pi****lĂŞ! Za jakieÂś czas w lekturach pozostanÂą tylko arcydzieÂła literatury napisane przesz rodzinĂŞ GiertychĂłw (a samym fantasy czÂłowiek ÂżyĂŚ nie moÂże!)

Kas · « **Reply #747 on:** 2007-05-31, 12:30:16 »

(a za Wertera mlodzi goci sie potna, wiec tez niedobrze)
Nie wiem, czy wiecie, ale glabami latwiej sie rzadzi

Nic nie mowie, bo jeszcze ktos przeczyta i wprowadzi w zycie. Skandal po prostu, i tak program nauczania jest mocno okrojony w porownaniu do tego, co ja mialam (czuje sie jak relikt czasow minionych, zwlaszcza, jak sie porownam z moja 17letnia siostra). Nie moge sie powstrzymac: po co w ogole jeszcze szkoly? Po co komu umiejetnosc czytania w takim wypadku, jesli przydatna jest jedynie umiejetnosc napisania wlasnego nazwiska pod oswiadczeniem o wspolpracy z SB? (sorry, nerwy) A Dostojewski to chyba wylecial za to, ze Rosjanin i ze niepochlebnie sie o Polakach wyrazal; a przeciez Polakow krytykowac nie mozna, bo to narod wybrany (tak, dzieci, wiecej mickiewiczowskich koncepcji mesjanistycznych, tylko czemu Mickiewicza nikt nie wykreslil za zydowskie pochodzenie?).
Na dodatek pan Gie. wie, co robi i po co; naprawde mnie przeraza, ze takie cyborgi nami rzadza (bo jakby nie wiedzial, to pol biedy, mozna by wybaczyc za to, ze sam nie rozumie tych tekstow, ktore wyrzucil, ale taki glupi to on niestety nie jest).

Soja · « **Reply #748 on:** 2007-05-31, 12:42:41 »

CO ZA KRETYN
po co w ogĂłle zmieniaĂŚ tĂŞ listĂŞ lektur? i tak jest ich ÂżaÂłoÂśnie maÂło i program krĂŞci siĂŞ gÂłĂłwnie wokĂłÂł polskiej, marnej na tle Âświatowej, literatury... Gombrowicza i Witkacego nie lubiĂŞ, ale jak moÂżna ich nie przeczytaĂŚ? LicealiÂści sami po nich nie siĂŞgnÂą. Dostojewski i GHG usuniĂŞci? NoÂż niech poda przynajmniej jeden sensowny argument! Rozumiem, Âże Giertych to chory nacjonalista, dlatego wyrzuca KafkĂŞ, pal szeÂśĂŚ, Âże mojÂą ulubionÂą lekturĂŞ szkolnÂą, ale spodziewaÂłem siĂŞ tego. Ale GOETHE?? CONRAD?? ZwariowaÂł! A co w zamian? ZdecydowaÂł siĂŞ juÂż? Czy waha siĂŞ jeszczy miĂŞdzy swoim ojcem a Dmowskim...
poraÂżka
gdybym miaÂł coÂś dodaĂŚ to bym podwoiÂł liczbĂŞ lektur, a gdyby odjÂąĂŚ wyrzuciÂłbym HannĂŞ Krall, bo to wykreowany gniot

Luksor · « **Reply #749 on:** 2007-05-31, 16:44:15 »

Quote from: Soja on 2007-05-31, 12:42:41

CO ZA KRETYN
po co w ogĂłle zmieniaĂŚ tĂŞ listĂŞ lektur? i tak jest ich ÂżaÂłoÂśnie maÂło i program krĂŞci siĂŞ gÂłĂłwnie wokĂłÂł polskiej, marnej na tle Âświatowej, literatury...

Quote from: Adam Wielomski "NajwyÂższy Czas! " nr 21/2007

Stado wyksztaÂłciuchĂłw
WiĂŞkszoÂśĂŚ wielkomiejskiej inteligencji choruje ostatnimi czasy na skrajnÂą "pisofobiĂŞ", choĂŚ w sumie trudno nawet powiedzieĂŚ, co takiego ten straszny PiS zrobiÂł, skoro goÂłym okiem widaĂŚ, Âże nie zrobiÂł absolutnie nic, marnotrawiÂąc cenny czas na pyskĂłwki z prawdziwymi i wyimaginowanymi wrogami. W czasie tych bezproduktywnych pyskĂłwek powstaÂło — byĂŚ moÂże przypadkowo — niezwykle interesujÂące sÂłowo "wyksztaÂłciuch", ukute przez Ludwika Dorna. Wystarczy zresztÂą wejÂśĂŚ na "TelewizjĂŞ Trwam demoliberalizmu", czyli TVN, aby usÂłyszeĂŚ bezustannie sÂłowo "wyksztaÂłciuch" w telefonach dzwoniÂących do programĂłw widzĂłw. "WyksztaÂłciuch" widocznie zabolaÂł; widocznie cios byÂł bardzo celny. Nowe sÂłowa pojawiajÂą siĂŞ i popularyzujÂą zwykle wtedy, gdy istnieje zapotrzebowanie spoÂłeczne, gdy mamy do czynienia z nowÂą sytuacjÂą, nowÂą rolÂą, nowym przedmiotem, dla ktĂłrego nie ma nazwy; sÂłowo moÂże pojawiĂŚ siĂŞ takÂże wtedy, gdy z jakiegoÂś powodu stare pojĂŞcie przestaje byĂŚ uÂżywane. Ta ostatnia sytuacja wystĂŞpuje z "wyksztaÂłciuchem". Jak byÂśmy sobie mogli wyobraziĂŚ takiego "wyksztaÂłciucha"? Ludwik Dom uÂżyÂł tego sÂłowa w pewnym kontekÂście: w trakcie polemiki z lewicowÂą inteligencjÂą, rĂŞkami i nogami broniÂącÂą III RP, czyli paĂąstwa SLD, tego pokracznego bĂŞkarta "okrÂągÂłego stoÂłu". NazwaÂł tak inteligencjĂŞ, dla ktĂłrej niedoÂścignionym autorytetem jest BronisÂław Geremek. Jak tedy dotychczas nazywano inteligencjĂŞ, ktĂłra walczyÂła o socjalizm, demokracjĂŞ, sprawiedliwoÂśĂŚ spoÂłecznÂą, laickoÂśĂŚ paĂąstwa itd.? Przez caÂłe dziesiĂŞciolecia tĂŞ grupĂŞ spoÂłecznÂą nazywano mianem "postĂŞpowych intelektualistĂłw". OkreÂślenie "postĂŞpowi intelektualiÂści" ostatnio nie jest w modzie, gdyÂż jednoznacznie skojarzono je przez pĂłÂł wieku nie tyle z intelektualistÂą lewicowym, co absolutnie dyspozycyjnym wobec komunistycznej wÂładzy. "PostĂŞpowy intelektualista" to taki szmaciak, ktĂłry Âślepo popieraÂł ZSRR i radzieckÂą "walkĂŞ o pokĂłj", zarazem potĂŞpiajÂąc "psy ÂłaĂącuchowe amerykaĂąskiego imperializmu". No nie dziwmy siĂŞ, Âże sÂłowo wyszÂło z uÂżycia: uÂżywane bezustannie przez prymitywnÂą propagandĂŞ reÂżimu komunistycznego staÂło siĂŞ praktycznie obelgÂą. A wiĂŞc sÂłowo zanikÂło, ale postĂŞpowi intelektualiÂści pozostali. Wprawdzie "GW" przez kilkanaÂście lat wmawiaÂła im, Âże sÂą solÂą III RP, gdyÂż stanowiÂą "inteligencjĂŞ", ale nie mogÂło to przesÂłoniĂŚ faktu, Âże grupĂŞ tĂŞ z inteligencjÂą ÂłÂączy tylko dyplom. ByĂŚ inteligentem to nie tylko mieĂŚ jakÂąÂś wiedzĂŞ, ale takÂże byĂŚ wyedukowanym, czyli osiÂągnÂąĂŚ pewien poziom kultury, ogÂłady. Plebs dyplomowany nadal pozostaje plebsem, a jako rzecze MikoÂłaj GĂłmez Davila, "opinia prostacka nie jest opiniÂą zwykÂłego prostaka, lecz prostaka, ktĂłry usiÂłuje nim nie byĂŚ". I to jest powĂłd, dlaczego ten "wyksztaÂłciuch" tak boli. To sÂłowo peÂłne pogardy dla lewicowej inteligencji zapatrzonej w Geremka i KwaÂśniewskiego, dla ktĂłrej "AdaÂś" jest intelektualnym guru. Ta inteligencja to prawdziwe bezmyÂślne stado ludzkie, ktĂłre bezrefleksyjnie powtarza slogany za "GW", uwaÂżajÂąc przy tym - o dziwo - Âże bezrefleksyjne powtarzanie tych wytartych sloganĂłw Âświadczy o "samodzielnym myÂśleniu" i "byciu inteligentem". Ale to jest wÂłaÂśnie Âświadectwo bycia tylko "wyksztaÂłciuchem", czyli prostakiem, ktĂłry gÂłosi prostackie opinie, bĂŞdÂąc zarazem przekonanym, Âże prostakiem nie jest, gdyÂż posiada dyplom jakiejÂś socjalistycznej uczelni wyÂższej, a takÂże nieomylne "magisterium" Adama Michnika.

Roman Giertych, czÂłowiek z rodziny o tradycjach i wyksztaÂłcony, a zachowuje siĂŞ jak kolejny "wyksztaÂłciuch", tyle tylko Âże przeciwniebarykadowy, z tÂą rĂłÂżnicÂą, Âże jego guru nie sÂą kosmopolici a narodowi socjaliÂści (pod wzglĂŞdem gospodarczym zresztÂą teÂż). Tragedia.

Mourner's Corner

News:

Author Topic: Drażliwe tematy (Read 288133 times)

minder

Odp: Drażliwe tematy

Soja

Odp: Drażliwe tematy

Luksor

Odp: Drażliwe tematy

Soja

Odp: Drażliwe tematy

BudyĂą

Odp: Drażliwe tematy

Luksor

Odp: Drażliwe tematy

BudyĂą

Odp: Drażliwe tematy

Luksor

Odp: Drażliwe tematy

BudyĂą

Odp: Drażliwe tematy

minder

Odp: Drażliwe tematy

Unas

Odp: Drażliwe tematy

Vronah

Odp: Drażliwe tematy

Kas

Odp: Drażliwe tematy

Soja

Odp: Drażliwe tematy

Luksor

Odp: Drażliwe tematy