Topic: Twórczo¶æ w³asna :)

[Whodo]

Whodo, gdybym mia³ zespó³, to na pewno prosi³bym Ciê o wykonanie ok³adki. Super.

dziêki

Nekusna, z chêci± zobaczy³bym wiêksz± wersje Twojego obrazu, bo jest w formie do¶æ intryguj±cy

[Nekusna]

Nekusna, z chêci± zobaczy³bym wiêksz± wersje Twojego obrazu, bo jest w formie do¶æ intryguj±cy

Ta wersja to zdjêcie kamerk± internetow±, zak³amane kolory, zeskanuje to za parê dni, najdalej za tydzieñ pochwalê siê du¿ym formatem pracy (ogólnie to praca jest a¿ A4 )

[Unas]

No wiêc tak. Ja w sumie te¿ w koñcu uzna³em, ¿e mogê siê czym¶ pochwaliæ, a konkretnie swoj± pasj±. Otó¿ ja te¿ fotografujê, chocia¿ broñ Bo¿e nie w takiej jako¶ci jak Kas. Jestem tylko zwyk³ym pariasem je¶li chodzi o aparat. Ale mam swoj± przyzwoit± cyfrówkê i ulubione obiekty fotografii. Otó¿ s± nimi warszawskie autobusy i tramwaje. Mam kolekcjê oko³o 1000 zdjêæ, z których wybra³em 41 najlepszych i umie¶ci³em w albumie poni¿ej do waszego ogl±du i oceny. Przy okazji mogê pokazaæ jak piêknym i kontrastowym miastem jest Warszawa.

Zapraszam serdecznie do ogl±dania (najlepiej w pokazie slajdów):

http://picasaweb.google.com/albumers/Warsovia

[Nekusna]

ulubione obiekty fotografii. Otó¿ s± nimi warszawskie autobusy i tramwaje

Autobus dziwna pasja. Ale tramwaje, gdyby je¼dzi³y po bielsku, to s±dzê, ¿e mia³abym przy sobie wiecznie aparat dziadkowy (niestety w³asnego mam zenita i nie chce dzia³aæ)
Jednak autobus, hmm. I wszystkie czerwono-¿ó³te. Szczerze mówi±c brzydkie zestawienie kolorów.
Ale tramwaje... Tylko dwa razy mia³am okazjê jechaæ tym ¶rodkiem szybkiego przemieszczenia swojego cia³a bez zu¿ycia energii (tak wiem zale¿ne to jest od wielu jeszcze czynników ale mniejsza o to). Raz we Wroc³awiu, ale nie kojarzê z tym niczego niesamowitego, a drugi raz: Brzydgoszcz. Tam to by³a jazda, jakimi tramwaj mo¿e piêknymi zakamarkami je¼dziæ... tam to mi siê podoba³o.
Ale zainspirowa³e¶ mnie monotonnym ¿ó³tym z czerwieni±. Jak dobêdê dziadkowy aparat poka¿ê jaki kolorowe bielskie busiki

Poza tym, zdjêcia ca³kiem ca³kiem, a zielone miejsca takie niewarszawowate (ma³o znam Warszawê, tylko przeje¿d¿a³am i z tego co widzia³am nie podoba³a mi siê ale co tam mo¿na zobaczyæ zza szyby autka jad±c g³ównymi mo¿e koszmar cukiernika? )

[vertigo]

Bardzo fajna galeria, chocia¿ gdyby nie podpisy w ¿yciu nie powiedzia³bym, ¿e to Warszawa i jej okolice. Zielono, czysto i co ciekawe prawie wcale nie widaæ ludzi.
Je¿eli chodzi o fotografiê, to w moim wydaniu wygl±da to równie¿ monotematycznie: góry, chmury i forest metal ;]

[Unas]

@Nekusna: Owszem, autobusy to dziwne zainteresowanie. Byc mo¿e wyros³o to z mojego przyzwyczajenia do podró¿y tym ¶rodkiem transportu, poniewa¿ nigdy nie mia³em samochodu. Zawsze lubi³em nimi je¼dziæ i poznawaæ swoje miasto, a teraz je fotografujê. Co do kolorystyki te¿ siê zgodzê. Jest to jaki¶ wyró¿nik, ale ja wola³em czyst± czerwieñ, któr± pamiêtam ze swojego dzieciñstwa. Tak wtedy by³y malowane. Tramwaje nie krêci³y mnie tak bardzo. Poza 20stk±, o której pisa³em tam, ¿e je¼dzi po jednotorze w zasadzie nie ma klimatycznych zakamarków dla tramwajów. Pod tym wzglêdem mistrzowski jest za to Sosnowiec.

@Vertigo: Ano w³a¶nie, taki te¿ by³ miêdzy innymi cel powstania tej galerii. Nie do¶æ, ¿e ³adne zdjêcia o nietypowym charakterze to jeszcze pokazanie, ¿e Warszawa to du¿o wiêcej ni¿ brudne centrum i zapchane wylotówki. To miasto po³knê³o mnóstwo zielonej przestrzeni, która nie zabuduje siê jeszcze przez wiele lat. A poza tym jej okolice to tak¿e piêkne miejsca.

[veila]

vertigo, ale mi siê za górami zatêskni³o... £adne zdjêcia, swoj± drog±.
Ja tam siê nie mam czym chwaliæ, zdjêcia moje to takie ma³o s± artystyczne Jakby kto¶ by³ interested to mam w podpisie linka od picasy, tylko co¶ dawno nic siê ciekawego nie znalaz³o do wrzucenia.

No wiêc tak. Ja w sumie te¿ w koñcu uzna³em, ¿e mogê siê czym¶ pochwaliæ, a konkretnie swoj± pasj±. Otó¿ ja te¿ fotografujê, chocia¿ broñ Bo¿e nie w takiej jako¶ci jak Kas. Jestem tylko zwyk³ym pariasem je¶li chodzi o aparat.

Jak to mówi pan P³a¿ewski (kiedy ja t± jego ksi±¿kê wreszcie przeczytam? )
"Rzecz w tym, by ka¿dy z szeregowców, ba, nawet rekrutów fotografii czu³ w swym fotograficznym tornistrze marsza³kowsk± bu³awê."

[vertigo]

Poza 20stk±, o której pisa³em tam, ¿e je¼dzi po jednotorze w zasadzie nie ma klimatycznych zakamarków dla tramwajów. Pod tym wzglêdem mistrzowski jest za to Sosnowiec.

No proszê, cz³owiek ca³y czas uczy siê nowych rzeczy. Nie wiedzialem, ¿e co¶ w Sosnowcu mo¿e byæ klimatyczne 

[Unas]

Nigdy nie je¼dzi³e¶ 27 do kopalni?

[Kas]

Fajne te autobusy, tramwaje i niemiejsko wygl±daj±ce tereny miejskie Kiedys siê wybiorê zobaczyæ to na ¿ywo.

(niestety w³asnego mam zenita i nie chce dzia³aæ)

Bo Zenit, jak siê raz zepsuje, to potem nadaje siê tylko do wbijania gwo¼dzi. Ale póki dzia³a, to nie jest z³y.

[Unas]

S³u¿ê map± z miejscami. Ka¿de zdjêcie zaznaczam na swoich googlemaps.

[vertigo]

Nigdy nie je¼dzi³e¶ 27 do kopalni?

Chyba zdarzy³o mi siê jechaæ tym tramwajem, ale na trasie ¦ródmie¶cie - Pogoñ ;]

[Nekusna]

Sobie siê witra¿ stworzy³ by³

A tu jego aktualna wersja, ³adnie zaskanowana -tak, delikatnie poprawi³am

[Nelo_Angelo]

Heh, jakby tu zacząć... Otóż piszę wiersze, przeważnie mroczniejsze. Najczęściej nie bawię się w rymowanie, bo boję się, że nie mógłbym przez to przekazać wszystkiego, co mogę przekazać... takie nietypowe wiersze piszę. Ostatnio pracuję nad pierwszym tomikiem poezji o tytule: "Krzyż Pański Nad Zmąconą Wodą". Przydałby mi się każdy komentarz z Waszej strony... rozumiecie, o co mi chodzi, nie? w tym poście najpierw zamieszczę ten tomik, który pewnie jeszcze nie raz ulegnie zmianie...


Krzyż Pański
Nad Wodą Zmąconą



Zbawienna Apokalipsa


Świat z radosnym głosem dziecka – zamarł.
Człowiek ze szczęśliwą duszą – umarł.
Ambicje zatapiane w morzu łez.
Nadzieje zwiędłe, w sercach grzebane.
Wiara sztucznie w kościołach ożywiana.
Miłość zamordowana przez kłamstwa.

Kto zechce uratować nasz świat?

Ludzkość odziana w barwną szatę uczuć – zginęła.
Era Wieczystego Miłosierdzia – minęła.
Grzechy pajęczą nicią zła osnute.
Umysł przez bezlitosny lęk opętany.
Gniew siejący wielkie zniszczenie.
Chciwość mająca na celu cierpienie.

O Chłodny Aniele Śmierci ratuj nas!
Niech nastanie powódź i zmiecie nas!
I pozostawi na mrocznym dnie oceanu wybawienia.

----------------------------------------------------------------
 
Pokarm Dla Próżni


Plugawą wodą święcony Aniele,
Czy pragnę aż tak wiele?

Spadam…

Do lochów potępionych za żywota strącony,
Przez złowieszczych bliźnich odtrącony.

Cierpię...

W melodii daremnych chórów wzniesiony,
Wewnątrz przeklętego łona skrwawiony.

Oddycham…

W zachłannej mgle skażony
Za grzechy winnych bez końca karany

Tonę…

Na drodze, niegdyś zwanej Śmiercią zwabiony,
Przez nikczemne wichry ukąszony.

-----------------------------------------------------
 
Cierniowa Fala


Przychodzi…

Chłód
I tylko On
Nikt inny

Drwi z bieli kościstej, z niebios nam danej.
Uśmierca bezradnością słabych, czułych.
Bezlitosnych złowieszczą karmi myślą.
Majętnym drogocenne daruje odzienie.

Chłód
I tylko On
Nikt inny

Szydzi z resztek materii starganej.
Zdziera ostatni powiew ciepła.
Nie ustępuje na krok senny.
Chciwym wzrokiem odejść nie pozwala.

Chłód
I tylko On
Nikt inny

Skowyczy do nielitościwych niebios bram.
Skazany czeka na wyrok feralny.
Światłość błaga o win przebaczenie.
Ciemność prosi o nagłe przybycie.

Chłód
I tylko On
Nikt inny

Odchodzi…

---------------------- 

U Kresu Mąk


Światłość zmierza ku zagładzie,
Dzień zakańcza swą egzystencję.
Delikatne struny poruszają drzewa,
Subtelny dźwięk swój dzień zakańcza.

Zapada zmrok…
Zmroczyły krok…
Kwitnie w umysłach strapionych.

Tańczące cienie w blasku świec.
Falująca przeźroczystość odziana chwilowym ciepłem.
Bryza gasząca nadzieję, teoria nieprzebaczalności.
Zmieniła me nic nie warte życie.

Opustoszała przestrzeń – nadchodzący mróz.
Biel spoczywa na zdartym linoleum.
Wzdychająca z każdym krokiem,
Pozostawiająca nietrwały ślad na morzu zapomnienia.
Skowyt dębu rozchodzący się po wzgórzu,
Prowadzi ofiarę w głąb czernistych tajemnic.
Blade wrota zapraszają do mrocznego wnętrza.

Czerń powoli pochłania me ciało.
Wicher wspomnień dostarcza mi chłodu.
Ezoteryczne spojrzenie klamki,
Wyjaśnia mi sposób na dotrwanie.
Znikome echo pląsa ucho słuchacza.

To przeszywa, to nie pozwala odejść.
To jest wśród nas, to jest tuż obok.

Przeszywający…
Ból. Słabość człowieka wewnątrz serca, które ciemnieje.
Nie pozwalasz odejść…
Mrozie, bezlitosny kacie. Trzymasz na łańcuchu nie tą istotę.
Jesteś wśród nas…
Wietrze. Paraliżujesz ramię niewinnego.
Tuż obok…
Żal, ściskający me spięte ciało.

Ucichł wiatr, umilkł chłód.

Dłoń niewinnego spoczywa na sztylecie.
Od teraz jego problemy, staną się waszymi.
On wciąż wspominał wasze imiona.
On nigdy o was nie zapomniał.
On ostatecznie doprowadził was do rozpaczy.

Oszołomiony manekin na tle samotności…

Spróbuj poczuć, we własnych kościach przypływ lęku.
Posmakuj strachu, wrzącej w żyłach twej zwęglonej krwi.
Tchnij bolesnej rany, zadanej przez przyjaciół.

Światłość odeszła w cień,
Dzień zakończył swą opowieść.
Umarłem w kojącym spokoju,
Tulony przez wiatr i chłód.

-------------------------------------
 
W Głąb Czerni


Inny wymiar otworzył mi oczy.
Wciąż czarne, mrokliwe spojrzenie.
Kruk wznoszący się ku sklepieniu nocy,
Zakrywa mi widok na srebrzystość gwiazd.

O Panie! Opuściłem ten świat dla mroku?
Upadłem, by znów upaść tak nisko?
O Panie! Czy tego właśnie chciałem?
Zapomnienia, które mą duszę trwoży?
 
Stąpam po ścieżce, którą wyznaczył mi On.
Przeznaczenie, schody donikąd prowadzące.
Wędrowałem niegdyś po tych krainach.
Na dnie tego, co zwałem cierpieniem.

O Panie! Czyżbym podróżował po Zaświatach?
Jestem Twym wymarzonym wygnańcem wieczności?
O Panie! Nie zasługuję na Twą odpowiedź?
Bolącą, jak cierń Twojego Jedynego Syna?

Ciało, materia pozostała na zewnątrz
Fikcji, jakiej było moje potępione życie.
Odebrałem sobie szansę na dalsze istnienie.
Żywot, jakim mnie obdarzyłeś, pełen był cierpień.

O Panie! Dlaczego krajobraz się zmienia?
Ciemność już nie pozostanie samotna?
O Panie! Nie pytam Cię już więcej,
Moja wola do Ciebie należy.

-----------------------------------------------
 
Proroczy Kalejdoskop


Podążaj! Za blaskiem nocy ciemniowej.

Oto przede mną krąg mistyczny przedstawia wirując
Mnogość obrazów malowniczych z kalendarza.
Ukazuje mi on błędy sprzed lat i wieków.
Światłość w głąb magicznego korytarza.
Ciemności otaczają mnie wciąż.

Walcz! O skryte marzenia utracone w bólu.

Ubiegać się o coś, co skazałem na zatracenie.
Nieopisane uczucia tlą się wewnątrz mnie.
Niepewna nadzieja, wiara w ślepy cud.
Czarna otchłań – to niegdyś ujrzałem.
Czyżby przeznaczenie swe odnalazłem?

Powstań! Przed majestatem, jakim jest świt.

I teraz, bijącą jasnością obudzony,
Piachem skrzywdzonej natury obsypany
Zastanawiam się nad swą istotą.
Zaschły, a może otulony boską mocą?
Daj mi choć jeden powód, bym Tobie zaufać mógł.

-------------------------------------------------------------------

by Nelo_Angelo


djdioda: tak ciężko poszukać czy taki wątek już był przed założeniem? Nawet się tak samo nazywa. Scaliłam.

[Snufkin_]

everdead.digart.pl tak siê bawie czasem
ostatnio zacz±³em rysowaæ.. mo¿na popatrzec