11
Steve Wilson & co. / Odp: Porcupine Tree - Closure/Continuation
« Last post by Kas on 2022-01-12, 17:19:00 »No tego się nie spodziewałam, ale w sumie spoko. Aż zobaczę czy grają gdzieś bliżej mnie, jak mi fejsbuk wstanie.
Recent Posts
12
Cała piękna reszta / Odp: Muzyczne podsumowanie roku 2021
« Last post by Callahan on 2022-01-12, 10:16:58 »No to ja bym się ze słuchaczami RockSerwisu za bardzo nie dogadał 
Dogrzebałem się do całej czterdziestki prezentowanej w audycji i fakt, że nie ma tam black midi, który narobił na zachodzie mnóstwo hałasu jako powiew świeżości na scenie progresywnej, niestety świadczy o tym, że polscy fani prog-rocka raczej tkwią zamknięci w swoich wygodnych sentymentach 
Tego Łapaja to całego nawet nie słuchałem, ale też raczej podejrzewam w tym pierwszym miejscu środowiskową sympatię. No ale posłucham, zobaczymy.
Tymczasem wrzucałem na FB, to mogę wrzucić i tutaj moje ulubione z tego roku (kolejność taka pół-przypadkowa powiedzmy, pod linkami numery, które albo są w miarę reprezentatywne, albo zupełnie nie, ale je akurat szczególnie polubiłem ):
Sugar Horse - The Live Long After
black midi - Cavalcade
Bent Knee - Frosting
Low - HEY WHAT
IDLES - Crawler
James Blake - Friends That Break Your Heart
Wolf Alice - Blue Weekend
Floating Points & Pharoah Sanders - Promises
Żeby wyszła pełna dziesiątka, to mógłbym te listę uzupełnić jeszcze o parę dobrych rzeczy, które nie zrobiły na mnie może aż takiego wrażenia, jak te powyższe, ale wciąż trzymają solidny poziom:
Black Country, New Road - For the First Time
Squid - Bright Green Field
Rozczarował mnie nowy Soen, który byłby ok, gdyby nie to, że niewiele tam jest nowości względem dwóch poprzednich albumów, czuję się jakbym słuchał w kółko tych samych 2-3 numerów. Formuła się wyczerpała, Panowie, czas coś pokombinować. Jeszcze gorzej jest w tym względzie z nowym Royal Blood, gdzie 80% numerów jest zrobionych wg tego samego schematu - to się fajnie słucha przez dwa numery, ale nie przez całą płytę (tak mi się to tu zaplątało, a to nie progresja). Nowy Leprous, jak ktoś gdzieś trafnie zauważył, to mało pomysłowe podkłady instrumentalne nagrane po to, żeby Einar miał się do czego popisywać - są tam ze 2-3 fajne numery, ale całość nie wnosi za wiele i plasuje się na poziomie poprzedniej płyty (i finałowy fan-service z wrzaskami tego nie zmienia). Nowy Steven Wilson - fajnie, szanuję że wychodzi ze swojego grajdołka, ale jednak żenują mnie te teksy na tyle, że nie jestem w stanie się emocjonalnie utożsamić z tą muzyką przez połowę czasu i wolę, żeby leciała gdzieś w tle. Between the Buried and Me wydało absolutnie koszmarną ilość napie**alanki, której nie jestem w stanie przebrnąć w całości za jednym podejściem (raz mi się udało, potem już sobie dzieliłem, ale nadal tego nie kupuję). Nowego Cynica słuchałem dwa razy, a nie pamiętam z tego absolutnie nic i nieprędko pewnie sobie przypomnę, bo wygląda na to, że szkoda czasu.
Z trochę innych gatunkowo rzeczy:
Little Simz - Sometimes I Might Be Introvert - ludzie się zachwycają i rozumiem dlaczego, ale mi się jakoś szybko znudziło. Niemniej jak ktoś lubi rap to to jest dobra i ciekawa płyta
Lucy Dacus - Home Video - niestety nudzi mnie muzycznie, pomimo niezłych tekstów. Poprzedni album Lucy nadal uwielbiam, tutaj tak nie kliknęło.
Circuit des Yeux - -io - to jest dziwna płyta i trzeba mieć dużo tolerancji dla dziwnych wokali, ale na pewno warto spróbować, intrygujący album, a o tej artystce nigdy wcześniej nie słyszałem chociaż to już jej chyba siódmy album.
A w ogóle to odkryciem roku były dla mnie wcześniejsze albumy Idles z Ultra Mono na czele. Niesamowicie dużo energii mi dała ta muza, a teksty rozwaliły głowę.
Dogrzebałem się do całej czterdziestki prezentowanej w audycji i fakt, że nie ma tam black midi, który narobił na zachodzie mnóstwo hałasu jako powiew świeżości na scenie progresywnej, niestety świadczy o tym, że polscy fani prog-rocka raczej tkwią zamknięci w swoich wygodnych sentymentach Tego Łapaja to całego nawet nie słuchałem, ale też raczej podejrzewam w tym pierwszym miejscu środowiskową sympatię. No ale posłucham, zobaczymy.
Tymczasem wrzucałem na FB, to mogę wrzucić i tutaj moje ulubione z tego roku (kolejność taka pół-przypadkowa powiedzmy, pod linkami numery, które albo są w miarę reprezentatywne, albo zupełnie nie, ale je akurat szczególnie polubiłem
):Sugar Horse - The Live Long After
black midi - Cavalcade
Bent Knee - Frosting
Low - HEY WHAT
IDLES - Crawler
James Blake - Friends That Break Your Heart
Wolf Alice - Blue Weekend
Floating Points & Pharoah Sanders - Promises
Żeby wyszła pełna dziesiątka, to mógłbym te listę uzupełnić jeszcze o parę dobrych rzeczy, które nie zrobiły na mnie może aż takiego wrażenia, jak te powyższe, ale wciąż trzymają solidny poziom:
Black Country, New Road - For the First Time
Squid - Bright Green Field
Rozczarował mnie nowy Soen, który byłby ok, gdyby nie to, że niewiele tam jest nowości względem dwóch poprzednich albumów, czuję się jakbym słuchał w kółko tych samych 2-3 numerów. Formuła się wyczerpała, Panowie, czas coś pokombinować. Jeszcze gorzej jest w tym względzie z nowym Royal Blood, gdzie 80% numerów jest zrobionych wg tego samego schematu - to się fajnie słucha przez dwa numery, ale nie przez całą płytę (tak mi się to tu zaplątało, a to nie progresja). Nowy Leprous, jak ktoś gdzieś trafnie zauważył, to mało pomysłowe podkłady instrumentalne nagrane po to, żeby Einar miał się do czego popisywać - są tam ze 2-3 fajne numery, ale całość nie wnosi za wiele i plasuje się na poziomie poprzedniej płyty (i finałowy fan-service z wrzaskami tego nie zmienia). Nowy Steven Wilson - fajnie, szanuję że wychodzi ze swojego grajdołka, ale jednak żenują mnie te teksy na tyle, że nie jestem w stanie się emocjonalnie utożsamić z tą muzyką przez połowę czasu i wolę, żeby leciała gdzieś w tle. Between the Buried and Me wydało absolutnie koszmarną ilość napie**alanki, której nie jestem w stanie przebrnąć w całości za jednym podejściem (raz mi się udało, potem już sobie dzieliłem, ale nadal tego nie kupuję). Nowego Cynica słuchałem dwa razy, a nie pamiętam z tego absolutnie nic i nieprędko pewnie sobie przypomnę, bo wygląda na to, że szkoda czasu.
Z trochę innych gatunkowo rzeczy:
Little Simz - Sometimes I Might Be Introvert - ludzie się zachwycają i rozumiem dlaczego, ale mi się jakoś szybko znudziło. Niemniej jak ktoś lubi rap to to jest dobra i ciekawa płyta
Lucy Dacus - Home Video - niestety nudzi mnie muzycznie, pomimo niezłych tekstów. Poprzedni album Lucy nadal uwielbiam, tutaj tak nie kliknęło.
Circuit des Yeux - -io - to jest dziwna płyta i trzeba mieć dużo tolerancji dla dziwnych wokali, ale na pewno warto spróbować, intrygujący album, a o tej artystce nigdy wcześniej nie słyszałem chociaż to już jej chyba siódmy album.
A w ogóle to odkryciem roku były dla mnie wcześniejsze albumy Idles z Ultra Mono na czele. Niesamowicie dużo energii mi dała ta muza, a teksty rozwaliły głowę.
13
Cała piękna reszta / Muzyczne podsumowanie roku 2021
« Last post by Luksor on 2022-01-12, 08:15:02 »
14
Cała piękna reszta / Odp: Lacrimosa
« Last post by Voice on 2022-01-07, 11:41:50 »No patrz pan, a ja slucham tego albumu od premiery (poki co online, bo ceny w oficjalnym sklepie i na allegro niszcza) i podoba mi sie 
Za slabo jeszcze znam ten album, zeby jakas konstruktywna opinie wyrazic i wypowiedziec sie na temat poszczegolnych kawalkow, ale jest dobrze. Milosc jest slepa jednak 
Za slabo jeszcze znam ten album, zeby jakas konstruktywna opinie wyrazic i wypowiedziec sie na temat poszczegolnych kawalkow, ale jest dobrze. Milosc jest slepa jednak 15
Cała piękna reszta / Odp: Lacrimosa
« Last post by Callahan on 2022-01-03, 10:14:02 »Uczcie się na moim błędzie, nie oglądajcie teledysku do Raubtier, bo to boli w oczy.
Edit:
Płytę wczoraj przesłuchałem (swoją drogą pomysł, żeby premiera była 24 grudnia - ciekawy...) - raczej do niej nigdy nie wrócę. Od kilku płyt Lacrimosa nie oferuje mi już niczego co przykuło by moją uwagę.
Jak zwykle zimą, wracałem niedawno do Lichtgestalt i nadal uważam, że to ich ostatnia dobra płyta.
Edit:
Płytę wczoraj przesłuchałem (swoją drogą pomysł, żeby premiera była 24 grudnia - ciekawy...) - raczej do niej nigdy nie wrócę. Od kilku płyt Lacrimosa nie oferuje mi już niczego co przykuło by moją uwagę.
Jak zwykle zimą, wracałem niedawno do Lichtgestalt i nadal uważam, że to ich ostatnia dobra płyta.
16
Cała piękna reszta / Odp: Czego aktualnie słuchacie?
« Last post by Luksor on 2022-01-02, 13:53:28 »
18
Podróż przez las i skrajne emocje / Odp: Opeciane newsy ogólne
« Last post by Luksor on 2021-12-26, 12:55:56 »19
Cała piękna reszta / Odp: Czego aktualnie słuchacie?
« Last post by Luksor on 2021-12-24, 09:59:02 »20
Cała piękna reszta / Odp: Karnivool
« Last post by ambush1 on 2021-12-15, 18:20:53 »W KOŃCU!
Czy ja wiem czy takie podobne? Na moje riff znacząco się wyróżnia od ostatniej płyty. Cięższy bardziej mięsisty bas. Całość fajnie bangla i "jest obiecująco."
Czy ja wiem czy takie podobne? Na moje riff znacząco się wyróżnia od ostatniej płyty. Cięższy bardziej mięsisty bas. Całość fajnie bangla i "jest obiecująco."