Topic: In Cauda Venenum

[Luksor]

Album nagrany z nudów - mo¿na i tak.

A tu oficjalny ju¿ link z soundclouda do Cirkelns Riktning!

A no ju¿ wczoraj by³ kawa³ek na soundcloud. Muszê pokombinowaæ jak go dorwaæ na dysk. Szkoda ¿e nie mo¿na go po prostu kupiæ za dolca 

¯aden problem.

[cygnus74]

"...sposobem, w jaki Akerfeld rozumie muzykê progresywn±. A rozumie j± w sposób bezrefleksyjny."

On lepiej wie jak kto¶ co¶ widzi. Dekiel.

[Luksor]

Z niektórymi fragmentami akurat nie sposób siê nie zgodziæ :

Mam bowiem wra¿enie, ¿e na przestrzeni czasu dziel±cego premierê „Sorceress” a „In Cauda Venenum” dotychczasowi piewcy death metalowej tradycji Opeth zastanawiaj±co zamilkli. Nikt ju¿, a w ka¿dym razie ja takich g³osów nie s³ysza³em, nie wzywa³ Mikaela Akerfeldta do powrotu na metalowe poletko, tak sprawnie uprawiane a¿ do albumu „Watershed”. Nikt te¿ nie zaciera³ r±k ciesz±c siê na zapowiadan± „ciê¿ko¶æ” nowej p³yty, pielêgnuj±c straceñcz± my¶l, ¿e art.-progowy kierunek rozwoju zespo³u jest jedynie przerw±, po której znów us³yszymy potê¿ne uderzenie. Czas leczy rany, a fani death metalowego Opeth zd±¿yli zaj±æ siê czym¶ innym...

Wspó³czesny Opeth jest ju¿ zupe³nie innym zespo³em od tego, który dostarczy³ „My Arms Your Hearse”, „Still Life” czy „Blackwater Park”. W zasadzie to trudno z pe³nym przekonaniem stwierdziæ, czy nadal jest to zespó³...

...wróciæ do postaci Akerfeldta, który wraz z alienacj±, jakiej na w³asne ¿yczenie zacz±³ do¶wiadczaæ na scenie death metalowej, uciek³ w podziemne zespo³y i albumy folkowe, progresywne, psychodeliczne wygrzebane gdzie¶ w zapomnianych ju¿ archiwach muzycznych prze³omu lat siedemdziesi±tych i osiemdziesi±tych... Odej¶cie od death metalu, który coraz bardziej – co wynika z licznych wywiadów z muzykiem – postrzega³ jako ograniczaj±c± i infantyln± formê, sk³oni³o go do poszukania inspiracji we w³asnej kolekcji z rzadkimi albumami.

Wilson wie, co i jak zmiksowaæ, które ¶cie¿ki uwypukliæ a czego siê wystrzegaæ, a by zapewniæ albumowi progresywny sznyt...

Natomiast absolutnie siê nie zgadzam ze stwierdzeniami:

Dla Akerfelda progresja oznacza wznios³o¶æ, zawodzenie, gregoriañskie za¶piewy oraz brak jasno okre¶lonej linii melodycznej. Tak w ka¿dym razie brzmi „In Cauda Venenum” – p³yta nagrana bez wspó³udzia³u innych muzyków (a wiêc pozbawiona wp³ywu pozosta³ych instrumentalistów), bez pomys³u i bez emocji.

Album jest zbyt d³ugi, zbyt jednostajny, oparty na tych samych motywach. Przede wszystkim jednak, nie sprawdza siê jako album...

Chêæ wzbicia siê na „wy¿szy poziom sztuki” jak± od kilku lat wyra¿a Akerfeld staje siê zbyt mêcz±ca, zbyt ³opatologicznie wdra¿ana i nieszczera... Zaprzepa¶ci³ swoje miejsce w historii jako jeden z najbardziej intryguj±cych zespo³ów death metalowych, a w panteonie progresywu nigdy siê nie znajdzie.

Jestem fanem starego Opeth, od debiutu a¿ po "Wodn± Szopê", ale ten nowy Opeth (od "Dziedzictwa") te¿ lubiê s³uchaæ, choæ ogromnie mi brakuje tego elektryzuj±cego, otoczonego aur± tajemnicy klimatu dawnych albumów z z³otego okresu zespo³u. 

[gogaty]

Dla mnie In Cauda Venenum to jest znakomita sztuka. Brzmienie mi pasuje chocia¿ z wielkim zainteresowaniem czytam Wasze wywody na temat kompresji perkusji . A co do recenzji to im wiêcej ich czytam tym bardziej utwierdzam siê w pzrekonaniu, ze ich autorzy maj± wielki problem z akceptacj± Opeth takim jakim jest obecnie. Dowalanie siê do braku potê¿nego brzmienia to w przypadku ICV jest chyba tylko ¶wiadectwem w³asnej têsknoty za growlem Mikaela i uto¿samianiem potê¿nego brzmienia z rykiem wokalisty.
Pewnie ka¿dy ma prawo do w³asnego zdania oraz s± gusta itd.... dlatego jak dla mnie obecny kierunek rozwoju muzycznego Opeth to najlepsze co mog³o sie wyda¿yæ. A co do wykoywania starych p³yt przez Mikaela to raczej chodzi o p³yty z koñcówki lat 60-tych i 70-tych, nie za¶ 80-tych bo tam ju¿ plastik rz±dzi³.

[Funnykris]

Dla mnie In Cauda Venenum to jest znakomita sztuka. Brzmienie mi pasuje chocia¿ z wielkim zainteresowaniem czytam Wasze wywody na temat kompresji perkusji . A co do recenzji to im wiêcej ich czytam tym bardziej utwierdzam siê w pzrekonaniu, ze ich autorzy maj± wielki problem z akceptacj± Opeth takim jakim jest obecnie. Dowalanie siê do braku potê¿nego brzmienia to w przypadku ICV jest chyba tylko ¶wiadectwem w³asnej têsknoty za growlem Mikaela i uto¿samianiem potê¿nego brzmienia z rykiem wokalisty.
Pewnie ka¿dy ma prawo do w³asnego zdania oraz s± gusta itd.... dlatego jak dla mnie obecny kierunek rozwoju muzycznego Opeth to najlepsze co mog³o sie wyda¿yæ. A co do wykoywania starych p³yt przez Mikaela to raczej chodzi o p³yty z koñcówki lat 60-tych i 70-tych, nie za¶ 80-tych bo tam ju¿ plastik rz±dzi³.

Zgadzam siê - ta ³yta to najlepsze co Opeth nagra³ od 10 lat  Jest ¶wietna. W koñcu s³ychaæ bez cienia w±tpliwo¶ci, ¿e to jest Opeth. S³ychaæ to w riffach i w liniach melodycznych. Mi ten album w wielu miejscach przywodzi na my¶l Ghost Reveries. Wprowadzaj±cy riff w Next of Kin to miazga  S³ychaæ tez jak Majk rozwin±³ siê wokalnie. Lovelorn Crime to chyba najlepszy przyk³ad. Potrafi za¶piewaæ spokojnie i bardzo mocno i jednocze¶nie czysto.

[Luksor]

kolejna opinia na temat nowego albumu

[Kas]

Pos³ucha³am po angielsku. No zupe³nie jak Sorceress. S³ucham teraz po szwedzku i skojarzy³o mi si e z Dungen.

[Callahan]

Po pierwszym ods³uchu 5.1, wersja szwedzka:

=> Przede wszystkim jest to mix 4.1 - centralny g³o¶nik milczy, ta ¶cie¿ka jest pusta. Mi to ogólnie nie przeszkadza, bo czasami trudno siê przyzwyczaiæ kiedy wokale s± tak bardzo wyci±gniête na wierzch w centrum. A w ¿aden sposób nie widzê tego braku jako minus w tym wypadku.
=> Na zagranicznych forach widzia³em gdybanie czy nie jest to upmix ze stereo (tak jak GR, które ma po prostu dodatkowe cichsze ¶cie¿ki na tylnych g³o¶nikach i niewiele to w sumie zmienia wzglêdem stereo). Wed³ug mnie absolutnie tak nie jest. Sporo efektów i niektóre wokale s± bardzo wyra¼nie wrzucone do ty³u. Brzmi to dobrze w tej kwestii.
=> Efekciarstwo: jest fajnie. Nie lata to wszystko dooko³a bez ³adu i sk³adu, ale faktycznie dodaje muzyce g³êbi i przestrzeni, czasami mi³o zaskakuje zwracaj±c uwagê na jak±¶ partiê, która w stereo nie ma szansy tak wybrzmieæ. S± fragmenty kiedy dodaje to dramatyzmu miksowi w bardzo pozytywnym sensie.
=> Brzmienie: jest du¿a ró¿nica wzglêdem stereo, zdecydowanie jest lepiej, bo muzyka ma wiêcej przestrzeni, nie jest tak zduszona. Poza tym miks jest duuu¿o cichszy ni¿ stereo, wiêc nie przesterowuje. Nawet kiedy zrzuci siê wszystkie ¶cie¿ki do stereo, to wci±¿ wykres wygl±da na du¿o bardziej dynamiczny ni¿ ta ¶ciana d¼wiêku ze stereo - tutaj g³o¶na czê¶æ Hjärtat vet vad handen gör, u góry 4.1 zgrane do stereo, a u do³u wersja stereo... Mo¿na siê zdenerwowaæ jak siê to zobaczy.
=> Bêbny: imho te¿ zyskuj± w wersji przestrzennej bo po prostu wszystko tu lepiej s³ychaæ. Ale wci±¿ s± nagrane vintage i styl tego brzmienia siê mocno nie zmienia (¿e tak zrymujê).

Nie wiem jak na Czarodziejce, ale wcze¶niej na ogó³ na DVD/BR mo¿na by³o znale¼æ wersje hi-res. Tutaj nie ma wersji stereo hi-res ani te¿ wersja surround nie jest szczególnie wykrêcona, bo to zaledwie 48kHz, czyli trochê ponad CD-audio.

Nie mia³em czasu by s³uchaæ ICV do¶æ du¿o, by mieæ poczucie, ¿e ju¿ ten album faktycznie znam, ale coraz lepiej mi siê go s³ucha i nie mam ju¿ poczucia takiego przyt³oczenia tre¶ci±. Niemniej po tym ods³uchu wersji przestrzennej mam ochotê w³±czyæ go od razu ponownie, tak mi siê podoba³o. Po wersji stereo jestem zwykle jednak odrobinê zmêczony.

[Luksor]

Zgadzam siê z Bartkiem. Brzmienie w mixie 5.1 jest bardziej przestrzenne i klarowne. Du¿o wiêcej s³ychaæ. Bêbny s± jakby bardziej dynamiczne. Gitary w przesterach du¿o bardziej szlachetne i nie zamulaj± tak ca³ego spektrum jak w miksie stereo. Podobnie zreszt± by³o w przypadku "Czarodziejki". P³yty w miksie wielokana³owym znacznie lepiej i l¿ej siê s³ucha.

[ambush1]

Jestem ju¿ obs³uchany z materia³em i ¶mia³o stwierdzam, ¿e wersja szwedzka wymiata! Sporadycznie ju¿ odpalaj±c wersjê angielsk± mam jakby poczucie fa³szu. Fa³szu w sensie, trochê na si³ê i ze sporo mniejsz± dawk± emocji - sztucznie i nienaturalnie, imho.
Ca³y album na du¿y plus, najlepszym utworem nadal pozostaje kapitalny Allting tar slut, s± ciary jest impreza ¦wietny album brawo Mike, nie spodziewa³em siê 

[cygnus74]

najlepszym utworem nadal pozostaje kapitalny Allting tar slut, s± ciary jest impreza ;

Nie wiem jak Wy, ale ja s³yszê w nim pierwiastek When the Levee Breaks Led Zeppelin. Ju¿ przy pierwszym ods³uchu mnie to uderzy³o.
 

[Luksor]

najlepszym utworem nadal pozostaje kapitalny Allting tar slut, s± ciary jest impreza ;

Nie wiem jak Wy, ale ja s³yszê w nim pierwiastek When the Levee Breaks Led Zeppelin. Ju¿ przy pierwszym ods³uchu mnie to uderzy³o.

A to ciekawe, bo Mike ostatnio powiedzia³:

Je¶li chodzi o Led Zeppelin to bêdê nudny i wska¿ê „IV”. Jest tam „Battle Of Evermore”. Ju¿ sam tytu³ tej piosenki wywo³uje u mnie ciarki. Jest tam te¿ „Going To California” i „Stairway”, ale nie jestem wielkim fanem „When The Levee Breaks”, który s³ynie z brzmienia bêbnów. No tak, bêbny brzmi± ¶wietnie.

[cygnus74]

Czyta³em t± wypowied¼ Mike'a.

[Luksor]

Skojarzenia mog± byæ ró¿ne. Ja przyk³adowo w "Lovelorn Crime", w melodii któr± Mikael ¶piewa przy akompaniamencie fortepianu odnajdujê echa "Ordinary World" Duran Duran. A w "The Garroter" dla odmiany echa "Life's What You Make It" Talk Talk lub co¶ w tym stylu.

[Voice]

Jakos cholera nie mam czasu, zeby porzadnie do tego albumu zasiasc z kieliszkiem wina i tekstami w dloni, ale lapie sie coraz czesciej na tym, ze nuce sobie jakies melodie z roznych numerow z plyty. To chyba dobry znak

Ogolnie jestem kontent. Moglo byc o wiele gorzej. Ale jednoczesnie pogodzilem sie z mysla, ze Opeth juz nigdy chyba nie bedzie wywolywal u mnie ciarek na plecach podczas pierwszych odsluchow.