Topic: Black Metal - 5 najlepszych plyt

[Serenity Painted Death]

Satyricon - Rebel Extravaganza. Dla mnie to najlepsza p³yta muzyczna jaka kiedykolwiek powsta³a. Musia³em siê do tego albumu przekonywaæ 2 lata, ale w koñcu odkry³em ten wspania³y klimat brudu, rdzy, kurzu i postapokaliptycznych wizji jakie zaprezentowali Sigurd wraz z Kjetilem. Co¶ niesamowitego

Zgadzam siê, ¶wietna p³yta. Tylko jako ca³o¶æ jest troche zbyt ekstremalna jak dla mnie. Tzn troche za ma³o takiego blackowego klimatu a ciut za du¿o rze¼ni. Bardzo lubie ten album, ale mimo wszystko jest dla mnie gorszy od tych dwóch p³yt Satyricona, które wymieni³em w TOP5.

[Milad]

A ja nie porównujê tych dwóch satyriconów. Do Nemesis diviny to by³ zupe³nie inny zespó³. Inaczej wgl±da³y kompozycje, muzyka mia³a wiêcej wspólnego z tym co dzisiaj nazywamy symfonicznym metalem i dobrze, ¿e podczas nagrywania EP Meggido i Intermezzo II Satyricon zrezygnowa³ z tego stylu bo sta³oby siê to po prostu kiczowate. ¦mia³y krok naprzód by³ tym, czego potrzebowa³ blackmetal w 2000r. Chwytliwe, ale zarazem strasznie brudne i po³amane kompozycje z Rebel Extravaganzy najg³o¶niej do mnie przemawiaj±. Poza tym twierdzê, ¿e Frost osi±gn±³ tu wy¿yny (nie jest jakim¶ znakomitym perkusist±, ale jednym z lepszych) i w ¿adnym albumie ju¿ nie powtórzy³ równie karko³omnych wyczynów (no mo¿e co nieco zabawy ze stop± i talerzami na Now, Diabolical).

[Vronah]

Pierwszy Satyricon by³ najlepszy, Walk the Path of Sorrow i Skyggedans depcz± krzy¿e! Ale przyznam, ¿e ka¿dy ich album mi siê podoba.
 

(nie jest jakim¶ znakomitym perkusist±, ale jednym z lepszych)

Eee, to w koñcu jak? ;P

[Milad]

Ja wolê drug± p³ytê, choæ tytu³owy z pierwszej i Walk the path of sorrow gniot± d¿±dra.
Chodzi³o mi o to, ¿e frost nie dorasta do piêt takiemu np. Koliasowi, czy innemu Derekowi Roddyemu nie znam siê na perkusistach, ale gra bardzo dobrze i ciekawie.

[deluminathor]

• 1. Dødheimsgard - 666 International - album pokocha³em od pierwszego przes³uchania, choæ pocz±tkowo zaszokowa³ mnie ca³kowicie nieznanym dotychczas wymiarem z³a Jakkolwiek s³ychaæ korzenie blackowe, to zawarto¶æ niesamowitych wrêcz dodatków elektroniczno-industrialnych, a tak¿e wokalu brzmi±cego niczym prawdziwy g³os z piek³a, stworzy³a niesamowite brzmienie bêd±ce imho ca³kowicie now± jako¶ci±/podgatunkiem. Dodatkowo cudownie wrêcz wpleciony fortepian pomiêdzy ostre, brutalne utwory, dziêki czemu ka¿dy wysi³ek s³uchacza 'nagradzany' jest chwil± wytchnienia i wyciszenia, bo po chwili móc znowu byæ poddanym potê¿nej dawce przepysznego brudu podlanego czerwonokrwistym z³em
  
  
• 2. Dødheimsgard - Supervillain Outcast - nastêpca wy¿ej opisanego albumu. Wyra¼nie s³yszalna kontynuacja rozwoju gatunku charakteryzuj±cego 666 International, jednak bynajmniej nie ma tu do czynienia z powielaniem tamtych pomys³ów lub ich rearan¿owaniem. P³yta brzmi nieco bardziej surowo, mo¿e odrobinê bardziej wyra¼ny jest rytm. Tym razem momenty wyciszeñ realizowane s± nie przy pomocy fortepianu, ale czystego, osamotnionego wokalu, niczym g³os grzesznika wo³aj±cego z piekielnej otch³ani o choæby garstkê ocalenia. By przekonaæ siê do tego wydawnictwa potrzebowa³em nieco wiêcej czasu [przes³uchañ], jednak od momentu jego wgryzienia siê w cz³owieka mo¿na doñ wci±¿ wracaæ i za ka¿dym razem do¶wiadczaæ nies³abn±cego uroku.
  
  
• 3. Dødheimsgard - Satanic Art - wprawdzie ten album [a dok³adniej: Mini CD] jest poprzednikiem obydwu powy¿szych p³yt, jednak osobi¶cie pozna³em go najpó¼niej. Jest to pierwszy zwiastun metamorfozy zespo³u, gdy¿ jeszcze wcze¶niej Dødheimsgard gra³ do¶æ standardowy norweski black [niestety nie zapozna³em siê jeszcze dok³adnie z tamtymi albumami, jednak po wstêpnych przes³uchaniach mo¿na stwierdziæ, ¿e nie by³y one jeszcze tak dojrza³e jak te, które tutaj opisujê]. Album ten otwiera utwór fortepianowy. Znamienne jest to, ¿e melodia w nim zawarta brzmi nies³ychanie mrocznie i piekielnie. Ju¿ po pierwszych kilku nutach wiedzia³em, ¿e p³yta jest nietuzinkowa. Utwór drugi to naprawdê MOCNE uderzenie ¶ciany d¼wiêku, który nastêpnie przeistacza siê wielokrotnie i dynamicznie, by na moment brzmia³ jedynie fortepian, lecz ju¿ zaraz potem smak gitar powraca - najpierw powoli, nastêpnie coraz szybciej. W utworze tym nastrój niektórych fragmentów wzmacniany jest poprzez... skrzypce! ¦cie¿ka trzecia utrzymana jest w podobnym nastroju, czwarta za¶ brzmi niestety nieco mniej interesuj±co. Pi±ta, jednocze¶nie zamykaj±ca EP-kê, to znowu¿ samotny fortepian.
  
  
• Dødheimsgard - podsumowanie
  Niedawno zainteresowa³em siê bli¿ej tekstami wykrzykiwanymi i ¶piewanymi w utworach owej kapeli. Z nieskrywanym szacunkiem przyznaæ muszê, ¿e wrêcz wybitnie pasuj± do klimatu kreowanego przez warstwê instrumentaln±. Co wiêcej, nawet aibrean stwierdzi³a, ¿e ich poziom jêzykowy stoi wysoko - mo¿emy tu zasmakowaæ m.in. gier s³ownych jak np. tytu³ utworu "Horrorizon" z albumu Supervillain Outcast
  Ponadto mia³em przyjemno¶æ byæ na ich koncercie [o czym zreszt± piszê tu nie pierwszy raz ] i uderzy³a mnie wtedy oryginalno¶æ image'u - brudny, 'z³y', piekielny, a jednocze¶nie ca³kowicie odmienny od standardowo-blackowego! Wrêcz wybitnie pasowa³ do muzyki.
  Zespó³ ten jest jednym z tych nielicznych, przy s³uchaniu których naprawdê czujê za co kocham muzykê. Szczerze polecam!
  
  
• 4. Satyricon - Now, Diabolical - zaskakuj±ca jest surowo¶æ i prostota tej p³yty. Równie¿ tempa nie zaliczaj± siê do ekstremalnych. A mimo to album mnie urzeka przy ka¿dym przes³uchaniu. Ma w sobie co¶, co sprawia, ¿e trafia g³êboko, zagnie¿d¿a siê w my¶lach, duszy i rozprzestrzenia na ca³ego cz³owieka rozbudzaj±c zmys³y oraz koj±c samopoczucie, jednocze¶nie zaprawiaj±c je szczypt± pierwiastka ostro¶ci Na szczególn± uwagê zas³uguje wokal - niejako 'szarpi±cy' s³uch odbiorcy, a dziêki temu dos³ownie wgryzaj±cy siê weñ.
  
  
• 5. Satyricon - Rebel Extravaganza oraz Volcano - tutaj umie¶ci³em dwa albumy, które moim zdaniem s± bardzo zbli¿one zarówno klimatem jak i brzmieniem. Obydwa cechuje surowo¶æ [choæ nie tak silna jak na Now, Diabolical] oraz wspomniany powy¿ej 'szarpi±cy' wokal. Okazjonalnie pojawia siê ¿eñski wokal, brzmi±cy baaardzo lubie¿nie i diabelsko Charakterystyczne dla obu tych albumów s± wystêpuj±ce momentami zjawiska, które nazwa³bym 'rzekami d¼wiêku'. Instrumenty graj± wtedy bardzo spójnie, rozwlekle, za¶ d¼wiêk niejako 'leje siê' z g³o¶ników. Szczególnie du¿e dawki tych rzek wystêpuj± w koñcowych partiach p³yt. Sprawiaj± one, ¿e s³uchacz jest niejako hipnotyzowany na tê chwilê, by p³yn±æ razem z muzykami w pewnej... ekstazie

[Kekkai]

To ja te¿ Co prawda fan BM ze mnie ¿aden (by³o co¶ o kozie i tr±bie... co¶ w ten deseñ), to jakich¶ tam swoich faworytów mam. Ekhm...

1. Emperor - Anthems...
2. Drudkh - Blood in our Wells
3. Dødheimsgard - 666 International
4. Shining - V Halmstad
5. Negurã Bunget - Om


Wymieni³abym Manesa, jednak pierwszy ich album nie trafia do mnie tak, jak pó¼niejsze, bardziej awangardowe albumy. Zdaje siê ¿e nieraz wspomina³am o Vilosophe. Gdzie¶ jeszcze przy okazji krêci siê trochê popl±tany Ihsahn (utwór z Garmem jest przecudownie zacny).

Deluminathorowi polecam Virus - Carheart. Trochê podobne do Dødheimsgard

[deluminathor]

Deluminathorowi polecam Virus - Carheart. Trochê podobne do Dødheimsgard

O, dziêkowaæ, zapoznam siê w najbli¿szym czasie

[Kekkai]

Jest podobnie popaprane ale nie jest tak ciê¿kie. Bardziej avant-garde

[Sol]

 Na tyle, na ile pozna³em (czyli niedu¿o), to mogê wybraæ kilka p³yt, do których lubiê wracaæ i po przerwie s³ucha mi siê ich przyjemnie:
 Immortal - Sons of northern darkness;
 Bathory - Blood Fire Death;
 Drudkh - Autumn Aurora;
 Alcest - Souvenirs D'un Autre Monde, chocia¿ niedu¿o ma wspólnego z black metalem;
 Negura Bunget - Om. Przy czym to jest ponowne poznawanie
 Hmm, wiêcej grzechów nie pamiêtam, ale na pewno co¶ bym zmieni³

[Soja]

(nie powtarzam wykonawców na jednej liście)

Drudkh - Autumn Aurora
Menhir - Ziuwari
Lurker of Chalice - s/t
Gontyna Kry - Welowie
Kataxu - Hunger of Elements

bonus! 
best songi bm:
Burzum - Det Som En Gang Var
Drudkh - Wind of the Night Forests
Nortt - Gravfred
Ondskapt - Djävulens Ande
Dark Tribe – The Seed Is Rising 

[paatos]

Moja pi±tka, od której nie mogê siê ostatnio oderwaæ

Kataxu - Hunger of Elements
Negurã Bunget - Trilogy
Lurker of Chalice - s/t
Aaskereia - Mit Raben und Wölfen
Walknut  - Graveforests and Their Shadows

[Kas]

1. "Black metal" w po³±czeniu z "dobra p³yta" to jaki¶ oksymoron
2. A Negurã Bunget to black?

[paatos]

Panowie okre¶laj± swój styl jako transylvanian black metal, niektórzy fani za¶ jako 'cosmic metal'.
No chyba nie power metal? 

[deluminathor]

1. "Black metal" w po³±czeniu z "dobra p³yta" to jaki¶ oksymoron

Powinno byæ "zajebista p³yta"?

'cosmic metal'.

Ta, od razu "metal z planety Zordon"  [zagadka: sk±d wzi±³em tê nazwê? tylko bez patrzenia do googli i wikipedii!].

[Milad]

cholera........mogê siê myliæ ale pewnie chodzi o "stary gdzie moja bryka"?

Edit: a nie... ;p