Author Topic: Riverside (Read 188812 times)

Callahan · « **Reply #960 on:** 2016-09-30, 16:06:01 »

Nie umiem tego w sumie uzasadniĂŚ, ale chociaÂż muza mnie za bardzo nie interesuje, to tak mi siĂŞ strasznie podoba jak jest wydany ten album, Âże niemal mam ochotĂŞ kupiĂŚ go dla samej okÂładki. No piĂŞknie to wyszÂło, a to zdjĂŞcie z winylami tylko mĂłj zachwyt powiĂŞksza

Luksor · « **Reply #961 on:** 2016-09-30, 16:31:51 »

Where The River Flows

Luksor · « **Reply #962 on:** 2016-10-04, 12:08:17 »

Mariusz Duda dla TR:
"...zakoĂączyÂłem pracĂŞ nad przekÂładanym przez caÂłÂą wiecznoÂśĂŚ albumem, ktĂłry wspĂłÂłtworzĂŞ wraz z MaĂŚkiem Mellerem i MaĂŚkiem GoÂłyÂźniakiem. To bĂŞdzie bardzo rockowa pÂłyta. Dla mnie coÂś kompletnie innego od caÂłej reszty. Premiera pod koniec tego roku... Inny bĂŞdzie teÂż nowy Lunatic Soul. Zmieni siĂŞ podmiot lityczny. Bardzo osobista pÂłyta, mĂłwiÂąca o tym, jak przetrwaĂŚ i poradziĂŚ sobie po stracie najbliÂższych. W tym roku, trzy miesiÂące po Âśmierci Grudnia, umarÂł mĂłj ojciec, wiĂŞc nie miaÂłem zbyt lekko. Ale wszystko jest zapisane w dÂźwiĂŞkach. PomogÂło. Premiera na wiosnĂŞ 2017."

Voice · « **Reply #963 on:** 2016-10-04, 15:18:13 »

Ostatnia plyta LS byla genialna - czekam zatem z niecierpliwoscia, tym bardziej, ze szykuje sie chyba sporo smutnych, pelnych zadumy dzwiekow.

Luksor · « **Reply #964 on:** 2016-10-04, 15:54:17 »

MyÂślĂŞ, Âże Maciek Meller, gdyby siĂŞ kiedyÂś zdecydowali, byÂłby najlepszym nastĂŞpcÂą Grudnia. Imho pasowaÂłby do zespoÂłu jak ulaÂł.

Voice · « **Reply #965 on:** 2016-10-04, 23:40:41 »

Racja, nie pomyslalem o tym. W sumie odkad odszedl z Quidamu to jakos o nim zapomnialem. I wyglada na to, ze o samym zespole tez niebawem zapomnimy, bo plyte juz chyba z czwarty rok skladaja do kupy :/

Luksor · « **Reply #966 on:** 2016-10-06, 06:29:15 »

https://www.facebook.com/michallapajofficial

Quote from: MichaÂł ÂŁapaj

Moi Drodzy,
ZespĂłÂł Riverside od zawsze byÂł moim muzycznym domem. JuÂż od pierwszej prĂłby z chÂłopakami w 2003 roku wiedziaÂłem, Âże doÂłÂączyÂłem do ludzi, ktĂłrzy majÂą ten sam cel w Âżyciu, tyle samo siÂły i tĂŞ samÂą wraÂżliwoÂśĂŚ muzycznÂą, jakiej zawsze oczekiwaÂłem bĂŞdÂąc w zespole. SpojrzaÂłem w przeszÂłoÂśĂŚ i ujrzaÂłem wspaniale spĂŞdzony czas z przyjaciĂłÂłmi nie tylko w studiu, ale i na prĂłbach, trasach, koncertach, a takÂże i poza nimi. To byÂła ciĂŞÂżka, ale przyjemna praca, jednak ta kÂładka po ktĂłrej razem szliÂśmy siĂŞ zachwiaÂła.
Ostatnie wydarzenia pokazaÂły, Âże Âżycie, to ciekawy zawodnik, ktĂłry czasem zaskakuje nas i atakuje ze stron, z ktĂłrych nikt by siĂŞ nie spodziewaÂł. Szach..., ale nie mat. PodjĂŞliÂśmy decyzjĂŞ, Âże mimo zmian trzymamy siĂŞ razem i dalej bĂŞdziemy robiĂŚ to, co robimy.
Ten czas popchnÂąÂł mnie do stworzenia pewnej muzycznej odskoczni od tego, co do tej pory robiÂłem. Do tego muzycznego domu dobudowujĂŞ pewnÂą czĂŞÂśĂŚ. MojÂą czĂŞÂśĂŚ, w ktĂłrej bĂŞdĂŞ tworzyÂł swĂłj wÂłasny, muzyczny Âświat - mĂłj projekt solowy.
PomysÂł na tĂŞ wÂłasnÂą drogĂŞ rodziÂł siĂŞ w mojej gÂłowie juÂż od dawna. PotrzebowaÂłem czasu, Âżeby do tego dojrzeĂŚ, ustaliĂŚ kierunek i zÂłoÂżyĂŚ wszystko w jednÂą caÂłoÂśĂŚ. Jutro wchodzĂŞ do studia.
Co to bĂŞdzie? Na pewno znajdzie siĂŞ tam miejsce dla tej ambientowej czĂŞÂści mojej duszy, bĂŞdzie przestrzennie i melodyjnie. WiĂŞcej tajemnic bĂŞdĂŞ odkrywaÂł kawaÂłek po kawaÂłku, a pĂłki co zostawiam to Waszej wyobraÂźni.
Wszystkie zwierzenia zwiÂązane z nowym, rodzÂącym siĂŞ projektem oraz mojÂą aktywnoÂściÂą jako muzyka, bĂŞdÂą siĂŞ pojawiaĂŚ na nowo powstaÂłej oficjalnej stronie https://www.facebook.com/michallapajofficial na ktĂłrÂą Was zapraszam.
MichaÂł

Voice · « **Reply #967 on:** 2016-10-07, 00:13:14 »

Pozostaje nam czekac na solowy album Mitloffa

Luksor · « **Reply #968 on:** 2016-10-11, 05:08:30 »

Quote from: Riverside

DzieĂą dobry. JuÂż wkrĂłtce nowy klip Riverside / Good morning. The new Riverside video is on the way.

PoniÂżej fragment rozdziaÂłu "PRZEKROCZYĂ SAMEGO SIEBIE"
"JesieniÂą 2001 roku Piotr Kozieradzki dopiÂąÂł swego i doprowadziÂł do pierwszych prĂłb nowego, jeszcze nienazwanego progresywnego projektu. Spotkali siĂŞ we czterech w sali studia DBX. Mittloff za perkusjÂą, wÂłaÂściciel studia Jacek Melnicki przy klawiaturze, Piotr GrudziĂąski z gitarÂą i bassman, ktĂłrego personaliĂłw dziÂś juÂż nikt nie pamiĂŞta. Nie mieli sprecyzowanego planu ani wielkich oczekiwaĂą. Chcieli graĂŚ nowoczesnÂą progresjĂŞ, a gÂłĂłwny punkt odniesienia stanowiÂł styl Porcupine Tree. Jak siĂŞ miaÂło okazaĂŚ, punkt odniesienia to jednak zdecydowanie za maÂło, Âżeby tworzyĂŚ muzykĂŞ. Na pierwszej prĂłbie Âżaden z obecnych instrumentalistĂłw nie potrafiÂł wziÂąĂŚ na siebie ciĂŞÂżaru odpowiedzialnoÂści i poprowadziĂŚ ekipĂŞ w nowym, ciekawym kierunku. BrakowaÂło konkretnych pomysÂłĂłw, a jeÂśli juÂż siĂŞ jakieÂś pojawiaÂły, to doÂświadczeni metalowcy siÂłÂą przyzwyczajenia rozwijali owe pomysÂły na modÂłĂŞ metalowÂą. CiÂągnĂŞÂło wilki do lasu, w rejony znanych im juÂż doskonale rozwiÂązaĂą i brzmieĂą. A cel mieli przecieÂż zupeÂłnie inny.
Na drugÂą prĂłbĂŞ basista juÂż nie zostaÂł zaproszony, w to miejsce przyszedÂł drugi gitarzysta MikoÂłaj SzaÂłkowski, znany z zespoÂłu Naamah. PojawiÂł siĂŞ pomysÂł, Âżeby pograĂŚ na dwie gitary – wspomina GrudzieĂą. – Ale ja od poczÂątku nie byÂłem do tego przekonany, bo uwaÂżam, Âże jeÂśli jest klawiszowiec i dwĂłch gitarzystĂłw, to zbyt wiele rzeczy siĂŞ dubluje. Mimo to SzaÂłkowski niĂłsÂł pewne nadzieje, bo teoretycznie to w jego stylu gry pierwiastek progresywny powinien byĂŚ najsilniejszy. W Naamah graÂł bowiem metal z elementami gotyku i szczyptÂą progrocka. Niestety i tym razem nie zadziaÂłaÂło. MieliÂśmy taki pierdolnik, Âże nikt niczego nie wiedziaÂł – Âśmieje siĂŞ Mittloff. – Nie za bardzo mieliÂśmy koncepcjĂŞ, nie wiedzieliÂśmy, jak siĂŞ do tego zabraĂŚ. PrĂłbowaliÂśmy improwizowaĂŚ. JakieÂś pomysÂły rzucaÂł Piotrek, coÂś tam proponowaÂł MikoÂłaj, ale trudno powiedzieĂŚ, Âżeby to byÂła muzyka. PojawiaÂły siĂŞ ewentualnie jakieÂś oderwane, pojedyncze fragmenty, ktĂłre sklejaliÂśmy bez rezultatu. CzuÂłem siĂŞ trochĂŞ jak na pierwszej lekcji grania na perkusji, kompletnie nie wiedziaÂłem, co mam robiĂŚ. Nikt nie wiedziaÂł. WersjĂŞ totalnego chaosu potwierdza GrudziĂąski. Wszystko to byÂło bez Âładu i skÂładu – mĂłwi. – Nie wiedzieliÂśmy, co i jak graĂŚ. Ani ja, ani Jacek nie byliÂśmy takimi osobami, ktĂłre rzucaÂły konkretne pomysÂły. Na tamtej prĂłbie nie wydarzyÂło siĂŞ nic, co napawaÂłoby optymizmem. Spodziewanego impulsu nie dostarczyÂł takÂże MikoÂłaj SzaÂłkowski, ktĂłry nie skierowaÂł zespoÂłu na progresywne tory. DawaÂł jakieÂś riffy – twierdzi Mittloff – ale moim zdaniem on graÂł po prostu metal. MoÂże lÂżejszy, ale jednak metal. ÂŻeby nie traciĂŚ czasu i chociaÂż trochĂŞ sensownie pograĂŚ, wziĂŞli ostatecznie na warsztat utwĂłr „Signify” Porcupine Tree, ale wiĂŞcej w skÂładzie z SzaÂłkowskim juÂż siĂŞ nie spotkali.
Na szczĂŞÂście dwie nieudane prĂłby nie podciĂŞÂły im skrzydeÂł. Porzucili pomysÂł grania z drugim gitarzystÂą, wiedzieli juÂż na pewno, Âże potrzebny jest kreatywny basista, aby skÂład staÂł siĂŞ kompletny. Kilkakrotnie rozmawiali o rĂłÂżnych kandydaturach. NajwiĂŞksze oczekiwania budziÂły oczywiÂście potencjalne kontakty Jacka Melnickiego, ktĂłry przecieÂż prowadziÂł studio i spotykaÂł dziesiÂątki rĂłÂżnych muzykĂłw. Teoretycznie mogli wiĂŞc wybieraĂŚ i przebieraĂŚ. Mariusz Duda nie znajdowaÂł siĂŞ jednak zbyt wysoko w osobistym rankingu Melnickiego, jego kandydatura byÂła jednÂą z ostatnich branych pod uwagĂŞ opcji. Jacek proponowaÂł basistĂłw grajÂących zupeÂłnie innÂą muzykĂŞ, miaÂł podejÂście bardzo techniczne – twierdzi GrudzieĂą. – Fascynowali go sidemani, sesyjni instrumentaliÂści potrafiÂący zagraĂŚ wszystko. MniejszÂą wagĂŞ przykÂładaÂł chociaÂżby do emocji, dla niego liczyÂła siĂŞ przede wszystkim perfekcja. Ale w pewnym momencie powiedziaÂł, Âże jest jeszcze jeden chÂłopak, ktĂłry przychodzi do studia, gra w rockowo-metalowym zespole i Âże z nim teÂż moÂżna by pogadaĂŚ.
Hexen, ktĂłry miaÂł prĂłby przed nimi, kompletnie nie przypadÂł im do gustu. To byÂł bardzo sÂłaby zespĂłÂł – twierdzi Mittloff. – Grali niemalÂże punka, ale Melnicki mĂłwiÂł, Âże bassman jest dobry i warto mu siĂŞ przyjrzeĂŚ. KiedyÂś powiedziaÂł, ÂżebyÂśmy przyszli trochĂŞ wczeÂśniej i obejrzeli go w akcji. GrudzieĂą dodaje: To nie byÂła ciekawa muzyka, moim zdaniem brzmiaÂło to naprawdĂŞ kiepsko. Nawet jeÂśli poziom kapeli nie imponowaÂł, Melnickiego to nie zniechĂŞciÂło. W miĂŞdzyczasie postanowiÂł wybadaĂŚ Mariusza, ktĂłry posiadaÂł przecieÂż bardzo powaÂżny atut: w przeszÂłoÂści graÂł juÂż muzykĂŞ progresywnÂą, musiaÂł wiĂŞc wiedzieĂŚ, z czym to siĂŞ je… Jacek kiedyÂś mnie zagadaÂł, Âże razem z dwoma kolesiami prĂłbuje zaÂłoÂżyĂŚ zespĂłÂł i graĂŚ mniej wiĂŞcej takÂą muzykĂŞ, jakÂą ja graÂłem w Xanadu – wspomina Mariusz. – WyraziÂłem wstĂŞpne zainteresowanie, powiedziaÂłem Âże przyjdĂŞ na prĂłbĂŞ. Niebawem doszÂło do spotkania i pierwszej prĂłby w skÂładzie Kozieradzki – GrudziĂąski – Duda – Melnicki. Nie wiedziaÂłem, czy on jest dobrym basistÂą – Mittloff mĂłwi o Mariuszu. – PĂłÂłtorej nogi miaÂłem jeszcze w death metalu i nie znaÂłem siĂŞ na tym. Na basiÂście deathmetalowym bym siĂŞ poznaÂł, ale on byÂł dla mnie po prostu normalnym basistÂą. GrudzieĂą dodaje: Mariusz niepewnie wchodziÂł do ekipy. ByÂł spoza Warszawy, spoza naszego Âśrodowiska, nikogo nie znaÂł, poza tym dziwiÂł siĂŞ, Âże ktoÂś chce graĂŚ taki rodzaj muzyki.
Dla Mariusza, ktĂłry kompletnie nie znaÂł historii warszawskiego Âśrodowiska metalowego, zetkniĂŞcie z Mittloffem i Grudniem byÂło co najmniej dziwne. PoznaÂłem ich i pomyÂślaÂłem sobie: o BoÂże, kto to jest, w co ja siĂŞ wpakowaÂłem? – Âśmieje siĂŞ Duda. – Nie powiem, Âżeby zrobili na mnie pozytywne pierwsze wraÂżenie. A tu proszĂŞ, jeden pan zaczÂąÂł graĂŚ na gitarze, drugi na perkusji i robili to zupeÂłnie nieÂźle, z tym, Âże szybko zdaÂłem sobie sprawĂŞ, Âże kompletnie nie wiedzÂą, co chcÂą tworzyĂŚ.
ChoĂŚ wywodzili siĂŞ z dwĂłch zupeÂłnie rĂłÂżnych ÂświatĂłw, bariery zniknĂŞÂły w chwili, kiedy zaczĂŞli razem graĂŚ. SkrĂŞpowany nieco Duda w momencie siĂŞgniĂŞcia po bas momentalnie zmieniÂł nastawienie, zniknĂŞÂło jego onieÂśmielenie. TrafiÂł na prĂłbĂŞ muzykĂłw, ktĂłrzy nagrali w swoim Âżyciu juÂż kilka pÂłyt i w warszawskim Âśrodowisku metalowym cieszyli siĂŞ pewnym uznaniem, ale dla niego byÂła to caÂłkiem nowa historia. WczeÂśniej nie miaÂł pojĂŞcia o istnieniu zespoÂłĂłw Hate, Domain czy Unnamed. Piotr GrudziĂąski, Jacek Melnicki, czy nawet legendarny juÂż w pewnych krĂŞgach Mittloff, byli dla Mariusza Dudy zupeÂłnie anonimowi. Tamtego listopadowego dnia 2001 roku przeszÂłoÂśĂŚ nie miaÂła Âżadnego znaczenia. W sali prĂłb Jacka Melnickiego nastĂŞpowaÂło nowe rozdanie. Mariusz Duda, Piotr Kozieradzki i Piotr GrudziĂąski rozpoczynali nowe muzyczne Âżycie.
Wraz z DudÂą pojawiÂła siĂŞ twĂłrcza energia. Mariusz na „dzieĂą dobry” rzuciÂł kilka pomysÂłĂłw, ktĂłre trafiÂły wreszcie na podatny grunt. Melnicki, GrudziĂąski i Kozieradzki tylko czekali na taki impuls. Bez trudu caÂła czwĂłrka zÂłapaÂła wspĂłlny jĂŞzyk. Riffy, melodie i motywy proponowane przez DudĂŞ uruchamiaÂły twĂłrcze pokÂłady drzemiÂące takÂże w Grudniu. PojawiÂła siĂŞ chemia, zaczÂąÂł rodziĂŚ siĂŞ zespĂłÂł. Nie pamiĂŞtam szczegĂłÂłĂłw tamtej prĂłby – wspomina GrudziĂąski. – ZapamiĂŞtaÂłem gÂłĂłwnie emocje, jakie mi wĂłwczas towarzyszyÂły. Gdy zaczĂŞliÂśmy graĂŚ we czterech, poczuÂłem coÂś fajnego. JuÂż nie siedzieliÂśmy i nie pitoliliÂśmy bez sensu, tylko pojawiÂły siĂŞ konkrety.
BrakowaÂło nam takiej osoby jak Mariusz – dodaje Mittloff. – WczeÂśniej mieliÂśmy zapaÂł, ale nie wiedzieliÂśmy, co i jak mamy robiĂŚ, a on siĂŞ pojawiÂł i okazaÂło siĂŞ, Âże ma juÂż gotowe wymyÂślone fragmenty, Âże mĂłwi Jackowi i Grudniowi, co majÂą graĂŚ. Moje granie teÂż ustawiaÂł. NabraÂło to wszystko sensu. Czasami rzucaÂł trzy–cztery dÂźwiĂŞki, ale to wystarczaÂło, bo juÂż wszyscy wiedzieli, co do tego mogÂą dograĂŚ. MieliÂśmy punkt wyjÂścia i wszystko zaczĂŞÂło do siebie pasowaĂŚ. GrudzieĂą momentalnie zrobiÂł siĂŞ czerwony na twarzy, on tak ma, jak nam idzie i rodzi siĂŞ coÂś fajnego.
Mariusz, jak to ma w zwyczaju, z miejsca zaczÂąÂł wyÂłapywaĂŚ co ciekawsze fragmenty i ÂłÂączyĂŚ je w wiĂŞkszÂą caÂłoÂśĂŚ. Od czasĂłw nagraĂą amatorskich kaset z muzykÂą elektronicznÂą miaÂł zmysÂł do kompozycji, do projektowania muzycznych konstrukcji z najdrobniejszych czÂąstek. PotrafiÂł wymyÂśliĂŚ bÂądÂź wychwyciĂŚ jakiÂś muzyczny drobiazg, by juÂż po chwili widzieĂŚ go oczami wyobraÂźni jako czĂŞÂśĂŚ wiĂŞkszej caÂłoÂści, potencjalnego utworu. Pierwszym numerem, jaki w ten sposĂłb powstaÂł, byÂł „Reality Dream II”. Dynamiczna zagrywka perkusyjna Mittloffa otwierajÂąca ten numer stanowiÂła jednÂą z nielicznych pozostaÂłoÂści po pierwszych nieudanych prĂłbach. Podobnie jak gitarowa partia Grudnia.
Po pojawieniu siĂŞ Mariusza progresywny projekt pomysÂłu Mittloffa ruszyÂł z kopyta i zaczÂąÂł przeksztaÂłcaĂŚ siĂŞ w zespĂłÂł z krwi i koÂści. Instrumentalnie ekipa staÂła siĂŞ kompletna, wyÂłoniÂł siĂŞ teÂż wreszcie lider artystyczny – Mariusz Duda, czÂłowiek z pomysÂłami i wizjÂą, za ktĂłrym warto byÂło podÂąÂżaĂŚ. BrakowaÂło tylko wokalisty, ale i ten problem szybko siĂŞ rozwiÂązaÂł. Na jednej z kolejnych prĂłb Mariusz postanowiÂł sprawdziĂŚ, jak w tej nowej muzyce zabrzmi jego gÂłos . Chyba na trzeciej prĂłbie mieliÂśmy juÂż szkielet jednego utworu i Mariusz powiedziaÂł Jackowi, Âżeby przyniĂłsÂł mu do sali mikrofon – wspomina GrudzieĂą. – PrzyznaÂł siĂŞ wtedy, Âże kiedyÂś trochĂŞ ÂśpiewaÂł, ale ja nic o tym nie wiedziaÂłem, nie miaÂłem jeszcze pojĂŞcia o Xanadu… ZaÂśpiewaÂł jeden numer i zatkaÂło nas, pomyÂślaÂłem: „Ja pi****lĂŞ!”. SzukaliÂśmy basisty, a okazaÂło siĂŞ, Âże w jednej osobie jest basista, kompozytor i jeszcze wokalista. Wtedy juÂż wiedziaÂłem, Âże zespĂłÂł jest kompletny."

Luksor · « **Reply #969 on:** 2016-10-11, 23:57:00 »

Quote from: Luksor on 2016-10-11, 22:54:44

Meller GoÂłyÂźniak Duda - Feet on the Desk

Luksor · « **Reply #970 on:** 2016-10-13, 19:25:54 »

MELLER GOÂŁYÂŹNIAK DUDA - Breaking Habits (18.11.2016)

Quote from: Rock Serwis

1. Birds Of Prey 5:20
2. Feet On The Desk 5:46
3. Shapeshifter 3:30
4. Breaking Habits 5:42
5. Against The Tide 4:25
6. Tattoo 4:16
7. Floating Over 9:52
8. Into The Wild 4:44

Maciej Meller - guitar
Maciej GoÂłyÂźniak - drums
Mariusz Duda - bass and vocals

Music by Maciej Meller, Maciej GoÂłyÂźniak, Mariusz Duda
Lyrics by Mariusz Duda

Voice · « **Reply #971 on:** 2016-10-14, 00:16:24 »

Quote from: Luksor on 2016-10-11, 23:57:00

Quote from: Luksor on 2016-10-11, 22:54:44
Meller GoÂłyÂźniak Duda - Feet on the Desk

Dziwne to. Trza temu poswiecic troche czasu.

Luksor · « **Reply #972 on:** 2016-10-17, 22:06:17 »

Quote from: Mariusz Duda

PaÂździernik jest jednym z moich ulubionych miesiĂŞcy. Jeszcze nie jest tak paskudny jak listopad, ale i nie jest juÂż wrzeÂśniem, ktĂłry zawsze przypomina mi o tym, Âże starzejĂŞ siĂŞ i przemijam. W paÂździerniku kupujĂŞ duÂżo zeszytĂłw, takich w twardych okÂładkach z czystymi kartkami, i robiĂŞ plany na najbliÂższy rok, dwa, trzy. W paÂździerniku teÂż dopada mnie tzw. dobra refleksja, bo podsumowujĂŞ sobie pewne rzeczy i przeglÂądam te wczeÂśniejsze, juÂż pobazgrane i pomiĂŞte – przeszÂłe plany przyszÂłe. W teraÂźniejszoÂści.
Ten 2016 r. przerobiÂł mnie trochĂŞ na miazgĂŞ. Piotrek w lutym. Tato w maju. Dodatkowe personalne rzeczy po drodze. JakimÂś cudem udaÂło siĂŞ jednak przetrwaĂŚ, doprowadziĂŚ do ukoĂączenia wielu wczeÂśniejszych planĂłw i wciÂąÂż trzymaĂŚ fason. DuÂżo siĂŞ tego dzieje, pozwĂłlcie wiĂŞc, Âże i sobie, i Wam jakoÂś to zbiorĂŞ w caÂłoÂśĂŚ, a przy okazji trochĂŞ poukÂładam w swojej gÂłowie.

Riverside

ZespĂłÂł jest juÂż trio. WydaliÂśmy oÂświadczenie, bo wiem, Âże damy radĂŞ to pociÂągnÂąĂŚ. BĂŞdziemy tworzyĂŚ kolejny album w nastĂŞpnym roku. Na spokojnie. Zanim siĂŞ jednak za to zabierzemy, to powiem tylko tyle – zrobiĂŞ wszystko, Âżeby serce i dusza w muzyce Riverside pozostaÂły na swoim miejscu.
UdaÂło siĂŞ wydaĂŚ „Love, Fear and the Time Machine” w wersji 5.1, uda siĂŞ i wydaĂŚ „Eye of the Soundscape”. Premiera juÂż za chwilĂŞ – dokÂładnie 21 paÂździernika. CieszĂŞ siĂŞ z tego albumu z wielu powodĂłw (o tym w oddzielnym komentarzu juÂż w okolicach wydania). Uda siĂŞ teÂż wydaĂŚ naszÂą biografiĂŞ „Sen w wysokiej rozdzielczoÂści”. Maurycy Nowakowski odwaliÂł kawaÂł Âświetnej roboty, przede wszystkim zmobilizowaÂł nas, Âżeby dokoĂączyĂŚ wszystkie wywiady. PoodkrywaliÂśmy siĂŞ w tej ksiÂąÂżce, ale skoro w naszej muzyce stawiamy na szczeroÂśĂŚ, to i tutaj szczeroÂści nie zabraknie. Premiera w poÂłowie listopada. Koncerty? Pod koniec lutego 2017 r. Riverside zagra swĂłj pierwszy koncert po przerwie. NiedÂługo damy znaĂŚ, co z biletami. To bĂŞdzie niezwykle emocjonalne wydarzenie i chyba wszystkich nas solidnie przetrzepie, ale wierzĂŞ, Âże bĂŞdziemy juÂż na ten koncert gotowi.
JuÂż niedÂługo swojÂą premierĂŞ bĂŞdzie miaÂł nowy videoklip przygotowany przez Sightsphere (to ci paĂąstwo od klipu do „Found”, tak wiĂŞc spokojnie – jesteÂśmy w dobrych rĂŞkach ). BĂŞdzie to obrazek do „Shine”, utworu pochodzÂącego z naszego – jeszcze raz przypomnĂŞ – najnowszego, podwĂłjnego i caÂłkowicie instrumentalnego albumu, ktĂłry zawsze chcieliÂśmy mieĂŚ w naszej dyskografii. PatrzĂŞ wÂłaÂśnie na niego i muszĂŞ Wam powiedzieĂŚ, Âże to piĂŞkna rzecz.

Meller GoÂłyÂźniak Duda

Maciej Meller – gitara, Maciej GoÂłyÂźniak – bĂŞbny i Mariusz Duda – bas i wokal. NazwaliÂśmy siĂŞ „Meller GoÂłyÂźniak Duda”, bo nazwa jakoÂś nie mogÂła siĂŞ nam wymyÂśliĂŚ Co to jest? To jest projekt, do ktĂłrego trzy lata temu zaprosiÂł mnie Maciek Meller, z ktĂłrym znamy siĂŞ jeszcze z czasĂłw Xanadu i Deep River. ZgodziÂłem siĂŞ na udziaÂł, ale co chwilĂŞ zawalaÂłem terminy. Najpierw nie mogÂłem, bo koĂączyÂłem nowe Lunatic Soul, potem nie mogÂłem, bo koĂączyÂłem nowe Riverside, potem nie mogÂłem, bo mi wszyscy poumierali i jakoÂś nie miaÂłem ochoty. W koĂącu siĂŞ jednak udaÂło i pÂłyta „Breaking Habits” wychodzi 18 listopada tego roku. To zupeÂłnie inny muzyczny Âświat. Bardzo rockowe, brudne, Âżywe granie. PÂłytĂŞ nagraliÂśmy na setkĂŞ, pĂłÂźniej tylko dograÂłem wokale. Wydaje jÂą Rockserwis i Piotr KosiĂąski. WiĂŞcej informacji na facebookowej stronie zespoÂłu.

Lunatic Soul - official

Wiem, Âże wrzucaÂłem juÂż zdjĂŞcia ze studia. ByÂły teÂż lakoniczne informacje na rĂłÂżne tematy, ale jeszcze Âżadnego konkretu. WciÂąÂż na konkrety jest za wczeÂśnie, ale chyba mogĂŞ juÂż powiedzieĂŚ tyle: piÂąty album Lunatic Soul ukaÂże siĂŞ wiosnÂą 2017 r. W kwietniu lub maju. Nie wiem jeszcze dokÂładnie kiedy. PÂłyta ma juÂż tytuÂł i wiem, Âże bĂŞdzie to bardzo intymna i bardzo potĂŞÂżna rzecz. Przy okazji bĂŞdzie to najdÂłuÂższy album, jaki kiedykolwiek nagraÂłem (naturalnie zaraz po EOTS).
Mam juÂż tytuÂł, ale nie bĂŞdĂŞ go jeszcze zdradzaÂł. Mam juÂż temat – i ten zdradziĂŚ mogĂŞ. PÂłyta bĂŞdzie o tym, jak poradziĂŚ sobie po stracie bliskiej osoby. Nie bĂŞdzie o taplaniu siĂŞ we wÂłasnym nieszczĂŞÂściu – bĂŞdzie o tym, jak ponownie stanÂąĂŚ na nogi. PotrzebujĂŞ pozytywnego przesÂłania. A wiĂŞc niby znowu temat o Âśmierci (jak i caÂły LS), ale od tej drugiej strony.
Nowy Lunatic zmienia trochĂŞ formuÂłĂŞ, bĂŞdzie bardziej elektroniczny, jeszcze bardziej... alternatywny (?), i najbardziej ze wszystkich odwaÂżny muzycznie. ZaryzykujĂŞ, Âże nawet najodwaÂżniejszy muzycznie ze wszystkich moich dotychczasowych pÂłyt. BĂŞdzie to zdecydowanie nowe rozdanie. Zwykle tworzyÂłem „Lunatiki” pomiĂŞdzy pÂłytami Riverside, pomiĂŞdzy trasami koncertowymi. W tym roku, poniewaÂż odwoÂłaliÂśmy wszystkie koncerty, miaÂłem czas, Âżeby bardziej wszystko przemyÂśleĂŚ. Nowy Lunatic Soul bĂŞdzie bardzo bogatym muzycznie albumem i chyba najbardziej emocjonalnym w dorobku.

***

Nie ma nic piĂŞkniejszego w byciu muzykiem, niÂż moÂżliwoÂśĂŚ tworzenia wÂłasnych muzycznych ÂświatĂłw. W granicach rozsÂądku i naleÂżytej estetyki, wiem, Âże moÂżna mieĂŚ ich kilka. TworzyĂŚ coÂś z niczego, ubieraĂŚ w rĂłÂżne kolory i barwy, segregowaĂŚ, kolekcjonowaĂŚ. UmieszczaĂŚ sobie na pĂłÂłce takie Âświaty paradoksĂłw, z jednej strony pozbawione barier i wyznacznikĂłw, z drugiej jak najbardziej poukÂładane. Zaplanowanie pewnych rzeczy na dwa, trzy, dziesiĂŞĂŚ lat do przodu, spojrzenie na pewne sytuacje z szerszej i dalszej perspektywy pozwala tworzyĂŚ Âświaty ponadczasowe, bardziej wartoÂściowe. ChciaÂłbym tworzyĂŚ coÂś takiego. CoÂś, co ma znaczenie. Co pomaga nie tylko mnie, ale i innym.
DziĂŞkujĂŞ wiĂŞc wszystkim za wiarĂŞ i lojalnoÂśĂŚ. Za zainteresowanie, za bycie przy mnie. DziĂŞki Wam wciÂąÂż mogĂŞ tworzyĂŚ i czuĂŚ, Âże nie robiĂŞ tego tylko dla siebie. DziĂŞki Wam paÂździernik jest z roku na roku coraz lepszym miesiÂącem, a ja jak gÂłupi jaram siĂŞ kolejnymi planami na przyszÂłoÂśĂŚ, kupujĂŞ te durne zeszyty i autentycznie czujĂŞ, Âże mimo wszystko, mimo tego caÂłego posraĂąstwa naokoÂło, Âżycie jest naprawdĂŞ piĂŞkne.
Mariusz

Luksor · « **Reply #973 on:** 2016-10-20, 20:12:01 »

Jutro premiera, dziÂś sample.

Voice · « **Reply #974 on:** 2016-10-22, 12:06:32 »

Pelna dyskografia Riverside na bandcampie.

Mourner's Corner

News:

Author Topic: Riverside (Read 188812 times)

Callahan

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Voice

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Voice

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Voice

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Voice

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Luksor

Odp: Riverside

Voice

Odp: Riverside